Θέλω να ευχαριστήσω τη διεύθυνση της Αυγής που μου έδωσε τη δυνατότητα να επικοινωνήσω με τους αναγνώστες της εφημερίδας. Μιας ιστορικής εφημερίδας που έχει ταυτιστεί με τους αγώνες αλλά και –επιτρέψτε μου τον προσωπικό τόνο- με τη νεότητα πολλών της δικής μου γενιάς. Αυτή η σχέση κρατάει από τότε. Και έχει περάσει, όπως όλες οι σχέσεις ζωής, από χίλια μύρια κύματα. Ένα από αυτά μας έφερε σήμερα εδώ: Και δεν είναι ούτε μικρό ούτε εύκολο. Κυρίως για την πολιτική και την αστική αναγέννηση της Αθήνας. Δεν νομίζω ότι οι αναγνώστες της Αυγής χρειάζονται επιχειρήματα για την καταλληλότητα ή μη της απερχόμενης δημοτικής αρχής. Η Αθήνα είναι μια πόλη σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης , το φωνάξαμε κι εμείς από το «δικαίωμα στην πόλη», αλλά και την «Ανοιχτή πόλη». Όπως επίσης πιστεύω ότι συμφωνήσαμε πως ο λαϊκισμός του κ. Κακλαμάνη και η απουσία πολιτικής σκέψης και δράσης έχουν αποδειχθεί καταστρεπτικές για τη ζωή μας στην Αθήνα.
Όμως, εκτιμώ ότι θα έχει σημασία να συνεχισθεί μια συζήτηση που έχει ξεκινήσει καιρό τώρα, αλλά ίσως για πρώτη φορά μπορεί να συνεχισθεί και μετά από μία εκλογική αναμέτρηση.
Για το πολιτικό αύριο της Αθήνας θέλω να επικοινωνήσω μαζί σας. Μακριά από μένα τα διλήμματα αυτής της Κυριακής. Αλλά από την ερχόμενη Δευτέρα θα ανοίξει μια νέα προοπτική για τη διαχείριση της κρίσης της Αθήνας. Σ’ αυτές τις νέες συνθήκες, κανείς δεν επιτρέπεται να πιστέψει ότι έχει το μαγικό σφουγγάρι ή τις λαϊκές μάζες που θα τον στηρίξουν. Σ’ αυτές τις νέες συνθήκες απαιτούνται προγραμματικές συγκλίσεις, αλλά και ένας νέος τρόπος οργάνωσης της παραγωγής πολιτικής τόσο στο δημοτικό όσο και στα διαμερισματικά συμβούλια.
Εκεί η νέα δημοτική αρχή, ελπίζω βάσιμα ότι θα είμαστε εμείς, οφείλει να επιδιώξει τη μέγιστη συναίνεση ιδίως στις γειτονιές της, ώστε να εξασφαλιστούν οι απαραίτητες εγγυήσεις για τη ρήξη με ότι εδώ και 24 χρόνια αδρανοποιεί την πόλη. Η νέα δημοτική αρχή οφείλει, δεσμευτήκαμε δημόσια, να διευρύνει τη βάση της συμμετοχής στα διαμερισματικά συμβούλια και να αναβαθμίσει τον ρόλο και την εξουσία των άλλων δημοτικών παρατάξεων. Και είναι νομίζω προφανές ποιες δημοτικές παρατάξεις μπορούν να ανταποκριθούν στις ανάγκες της πόλης.
Όταν αποδέχθηκα να θέσω υποψηφιότητα για την Αθήνα σκέφθηκα ότι ίσως η σημαντικότερη πρόκληση θα ήταν η επιστροφή της πολιτικής. Δηλαδή η εντός δημοκρατικού πλαισίου παραγωγή αποδεκτών και σύγχρονων λύσεων στα μεγάλα και στα μικρά προβλήματα.
Προσπαθήσαμε στη διάρκεια του προεκλογικού αγώνα να διασφαλίσουμε αυτήν την προοπτική. Νομίζω ότι παρά τα όποια λάθη μας το καταφέραμε. Η καλύτερη εγγύηση γι’ αυτό είναι το πρόγραμμά μας. Ο προσεκτικός αναγνώστης θα προσέξει ότι περιλαμβάνονται θέσεις και προτάσεις με τις οποίες δεν συμφωνούν τα κόμματα ή οι κινήσεις που μας υποστηρίζουν. Αλλά αυτό το είχαμε θέσει ως όρο από την αρχή. Το «δικαίωμα στην πόλη» δεν επιδιώξαμε να είναι απλώς το άθροισμα όσων μας υποστηρίζουν αλλά το γινόμενο αυτών και πολλών περισσότερων.
Γι' αυτό και επιμείναμε να αναδείξουμε, όπως και η Ελένη Πορτάλιου από τη σκοπιά της, το πραγματικό διακύβευμα αυτών των εκλογών. Επιμείναμε ότι η απάντηση στην κρίση θα είναι για παράδειγμα η αναβάθμιση, ποιοτική και ποσοτική της κοινωνικής αλληλεγγύης από τις υπηρεσίες του δήμου. Η κοινωνική πρόνοια είναι η πολιτική βάση πάνω στην οποία πρέπει να στηριχθεί κάθε δημοτική δράση από δω και πέρα.
Φίλοι αναγνώστες της Αυγής δεν θα αναφερθώ στα διλήμματα αυτής της Κυριακής. Γνωρίζω (και από προσωπική εμπειρία) πως ο αυταρχισμός ενός σκέτου «ναι» ή ενός «όχι» είναι ξένος με την αριστερά. Αλλά οι προοπτικές που ανοίγονται μετά από αυτές τις εκλογές φέρνουν ελπίδα και απαιτούν κινητοποίηση ευρύτερων δυνάμεων. Σε μία πόλη όπου η “Χρυσή Αυγή” χτίζει αποκλεισμούς εμείς θα απαντήσουμε όπως πρέπει: Με αποφασιστικότητα και δράση.
Ελπίζω ότι σ' αυτή την νέα πορεία θα είμαστε μαζί. Και στο δημοτικό συμβούλιο αλλά και στις γειτονιές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου