Είναι αναμενόμενο ότι μετά τις εκλογές στην Αθήνα, αν επικρατήσει ο Ν. Κακλαμάνης, θα πανηγυρίσει η Ν.Δ., παρ' ότι δεν είναι τόσο Σαμαρικός ο νυν δήμαρχος, ενώ αν επικρατήσει ο Γ. Καμίνης, το ΠΑΣΟΚ θα το αξιοποιήσει πολιτικά, παρ' ότι ο πρώην Συνήγορος του Πολίτη δεν είναι τόσο "πράσινος" όσο θα ήθελε το βαθύ ΠΑΣΟΚ. Όπως εξελίσεται όμως η μάχη της Αθήνας αποκτά χαρακτηριστικά τα οποία υπερβαίνουν σε σημαντικό βαθμό τη συνήθη κόντρα του δικομματισμού. Μετά τον πρώτο γύρο Γ. Καμίνης βρίσκεται αντιμέτωπος με έναν εσμό παραγόντων της λαϊκίστικης δεξιάς που εξαπολύουν τα ιοβόλα βέλη τους όχι απλώς εναντίον του, αλλά με σκοπό να πλήξουν την καρδιά των ανθρώπινων δικαιωμάτων με πρόσχημα ένα υπαρκτό πρόβλημα ασφάλειας.
Άραγε ο Αντώνης Σαμαράς συμφωνεί με αυτόν τον συρφετό "γαλάζιων" παραγόντων που χαρακτηρίζουν τον Γ. Καμίνη "συνήγορο του λαθρομετανάστη"; Κι ακόμη πόσο θεμιτό είναι στο όνομα της πολιτικής αντιπαράθεσης να ευτελίζονται οι αξίες του δημοκρατικού ήθους; Δυστυχώς ορισμένα γαλάζια στελέχη, και όχι μόνο ο Ν. Κακλαμάνης, ολισθαίνουν στη φασίζουσα χοάνη ενός ανεξέλεγκτου λαϊκισμού. Επειδή "καθαρές" μορφές πολιτικής υπάρχουν μόνο στη μεταφυσική, δεν θα ηταν σώφρον πολιτικά να υποβαθμιστεί η διαλεκτική της συγκεκριμένης ανάλυσης της συγκεκριμένης κατάστασης. Για κάθε σκεπτόμενο άνθρωπο, ειδικά τώρα, στην Αθήνα υπάρχει η στάση που εκπορεύεται από τη ρήση του Καμύ για την επαγρύπνηση ενάντια στην παραπλάνηση και διαστρέβλωση της αλήθειας. Η στάση της κριτικής στήριξης στον Γ. Καμίνη υπό το φως των νέων δεδομένων ισχύει παρ' ότι ενέχει τον κίνδυνο μετεκλογικά η ενδεχόμενη νέα πλειοψηφία να μετατραπεί σε καρικατούρα αλλαγής, σε μια ακόμη χαμένη ευκαιρία.
Ορισμένες φορές η ζωή είναι πολύ πιο σύνθετη από τα συνήθη ερμηνευτικά σχήματα και τις πολιτικές οριοθετήσεις. Οι πολιτικές ερμηνείες για την κριτική ψήφο στον Γ. Καμίνη δεν εξαντλούνται ούτε στη λογική του δημοψηφίσματος για τα δικαιώματα ούτε στην ψήφο υπέρβασης της κρίσης του πολιτικού συστήματος. Ακόμη περισσότερο δεν πρέπει να θεωρείται ως προϊόν πολιτικού εκβιασμού. Όπως ήρθαν τα πράγματα στον δεύτερο γύρο είναι απλώς δημοκρατικό χρέος. Τίποτα περισσότερο τίποτα λιγότερο...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου