Η αντιπαράθεση για το πολιτικό στίγμα του ΣΥΡΙΖΑ αναμένεται να βρεθεί στο επίκεντρο των διεργασιών στον χώρο της Αριστεράς το επόμενο διάστημα. Το ΚΚΕ, που μετά την εκλογική του επιτυχία αισθάνεται ότι έχει δικαιωθεί, δεν πρόκειται να αλλάξει την τακτική του. Αυτό που αναμένεται, είναι να εντείνει τις αντιδράσεις του στην κυβερνητική πολιτική και να κάνει πολύ περισσότερο αισθητή την παρουσία του στους δρόμους και τους κοινωνικούς αγώνες.
Στον αντίποδα, η Δημοκρατική Αριστερά του κ. Φ. Κουβέλη, η οποία εξέλαβε το αποτέλεσμα ως ενθαρρυντικό για το εγχείρημα και θα συνεχίσει την πορεία της οργανωτικής της συγκρότησης. Από Δευτέρα, ο στόχος είναι το πρώτο συνέδριο, το οποίο θα εκλέξει επίσημα τον πρόεδρο και τα όργανα του κόμματος, αλλά θα εγκρίνει και το προγραμματικό μανιφέστο του νέου σχήματος. Η ολοκλήρωση της οργανωτικής δομής της Δ.Α. θεωρείται εκ των ων ουκ άνευ για τα στελέχη της, ώστε να μπορέσει να λειτουργήσει το κόμμα, αλλά και να βρει πόρους.
Στον ΣΥΝ, όμως, και ιδιαίτερα στον ΣΥΡΙΖΑ, που υπέστη το σοβαρότερο πλήγμα από την αυτόνομη κάθοδο του Αλ. Αλαβάνου στις περιφερειακές εκλογές, αναμένονται εξελίξεις. Συζήτηση, κριτική, αυτοκριτική και επιμερισμό ευθυνών για τις εξελίξεις στον ΣΥΡΙΖΑ ζήτησε ήδη το ιστορικό στέλεχος της Αριστεράς Μανώλης Γλέζος. Την έχουν ανοίξει εμμέσως και σε χαμηλούς τόνους το Αριστερό Ρεύμα του Π. Λαφαζάνη, διά του Δ. Στρατούλη, αλλά και η ανανεωτική πτέρυγα διά του Δ. Παπαδημούλη. Και υπήρξαν ήδη φωνές, από διακριτά ρεύματα στον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και τη μικρότερη τάση του ΣΥΝ, την «Πρωτοβουλία για την Αριστερή Ανασύνθεση», οι οποίες άσκησαν σκληρή κριτική στην ηγεσία του ΣΥΝ και στον κ. Τσίπρα, ότι «οδήγησε το κόμμα σε λανθασμένες επιλογές, όπως του κ. Μητρόπουλου στην περιφέρεια Αττικής» και ζητάει «τη διεξαγωγή εκτάκτου συνεδρίου για να ανατραπούν οι συσχετισμοί στο κόμμα». Μάλιστα, καλεί τη μεγαλύτερη αντιπολιτευόμενη τάση του κόμματος, το «Αριστερό Ρεύμα», να αναλάβει πρωτοβουλία προς την κατεύθυνση αυτή.
Είναι πιθανόν το «ρεύμα» να το είχε κάνει ήδη αυτό, αν ο κ. Αλ. Αλαβάνος είχε καταφέρει να κάνει μια αξιοπρεπή εμφάνιση στην περιφέρεια Αττικής. Η αποτυχία του ήταν ταυτόχρονα και αποτυχία της λύσης που θα προτιμούσαν το «ρεύμα» και ο κ. Λαφαζάνης, δηλαδή να προκριθεί μια υποψηφιότητα από τους κόλπους του ΣΥΡΙΖΑ αντί για εκείνην από τον σοσιαλιστικό χώρο που επέβαλλε η ηγεσία του κόμματος. Είναι όμως σαφές ότι ο κ. Λαφαζάνης και οι πολιτικοί του φίλοι δεν έχουν παραιτηθεί από την ατζέντα της ενότητας της Αριστεράς. Στις νέες συνθήκες που δημιουργήθηκαν στην κάλπη της περασμένης Κυριακής, επαναφέρουν χαμηλότονα στο προσκήνιο και την προσέγγιση με το ΚΚΕ, διακαή πόθο αυτής της τάσης, που σκοντάφτει ωστόσο πάντα στο γεγονός ότι δεν τη θέλει κανένας άλλος στον χώρο, ούτε και το ΚΚΕ.
Με την ατζέντα αυτή φαίνονται προγραμματισμένες οι τριβές στο εσωτερικό του ΣΥΝ. Και αυτό γιατί ο κ. Τσίπρας, αν και δεν διαφωνεί με την αναγκαιότητα της κοινής δράσης της Αριστεράς, ιδιαίτερα απέναντι στο Μνημόνιο, έχει διαφορετική ατζέντα: Σε καμία περίπτωση δεν θέλει την ανασύσταση του ΣΥΡΙΖΑ, όπως ήταν πριν από τη διάσπαση, αλλά τη μετεξέλιξη του στην κατεύθυνση της συνεργασίας με τις σοσιαλιστικές δυνάμεις. «Θα επιμείνουμε στη στρατηγική μας να συναντηθούμε με δυνάμεις που απεγκλωβίζονται από τον χώρο του ΠΑΣΟΚ και ασκούν κριτική στη νεοφιλελεύθερη μετάλλαξη της σοσιαλδημοκρατίας...».
Το σημαντικότερο πρόβλημα του κ. Τσίπρα στην πορεία, πάντως, δεν θα είναι οι αντιδράσεις του ρεύματος, αλλά το γεγονός ότι η συμμαχία στην οποία στηρίζεται η πλειοψηφία του είναι ετερόκλητη και στο ζήτημα του τι κατεύθυνση θα πρέπει να πάρει ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει ομοφωνία. Δυνάμει σύμμαχος, πάντως, στην προσπάθεια για μόνιμη συνάντηση με τον σοσιαλιστικό χώρο είναι η ανανεωτική πτέρυγα και ο Δ. Παπαδημούλης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου