Η αγκύλωση πάει σύννεφο. Η καθυστέρηση σπρώχνει τη χώρα στον τριτοκοσμικό βάλτο. Ο εαυτουλισμός εντελώς τυφλός. Πτώχευση επικών διαστάσεων. Δηλαδή εγώ, ύστερα από τόσα χρόνια δημοσιογραφικής θητείας, απαιτώ στον γιο μου να κληροδοτηθούν η πένα μου, η στήλη μου, ο μισθός μου. Μιλάμε για μακακία 24ωρης αδιάκοπης λειτουργίας. Το καλύτερο επιχείρημα κάθε κυβερνητικής προπαγάνδας είναι οι τάχα μου επαναστατικές κραυγές όλων των ιδιοκτητών και όλων των κλειστών επαγγελμάτων. Με πρώτους και καλύτερους τους φαρμακοποιούς. Οι πρώην πελάτες του δικομματισμού, οι σημερινοί επαναστάτες εναντίον του ξένου εχθρού. Τώρα, ως απλός πολίτης, σ΄ αυτές τις άθλιες οικονομικές συγκυρίες, όταν στο χείλος του γκρεμού τραμπαλίζεται η ύπαρξή σου και των παιδιών σου, με ποιου το μέρος είσαι; Μα φυσικά με την τρόικα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Οι οποίοι απατούν τρία απλά, στοιχειώδη πράγματα. Εντελώς φυσιολογικά. Καθιερωμένα σε όλες τις ευρωπαϊκές πόλεις από την εποχή της βιομηχανικής επανάστασης και μετά. Το πρώτο, να λειτουργούν τα φαρμακεία όπως τα υπόλοιπα καταστήματα. Δηλαδή, σκεφτείτε την ανατριχιαστική στιγμή. Να ψάχνεις σαν μουρλός να βρεις φάρμακο για τον ημιθανή και το φαρμακείο κλειστό, επειδή έτσι γουστάρουν και επειδή το επάγγελμα κλειστό. Το δεύτερο, η άδεια του καταστήματος να μη μεταβιβάζεται από πατέρα σε γιο και από τον γιο στον εγγονό. Αμφιβάλλω αν συμβαίνει στην Αφρική. Να σου σηκώνεται η τρίχα από ένα προνόμιο εντελώς φεουδαρχικής λογικής. Το τρίτο, το κέρδος προς τα κάτω να συμπιεστεί. Οχι, σου λέει. Εκεί, εκεί στην ασυλία, σε μια ζώνη προνομιακή. Εκεί, εκεί. Για τα προνόμια φαρμακοποιών και δικηγόρων η Ελλάδα στην πτώχευση και στη Γ΄ Εθνική. Ο Ελληνας να φαρμακωθεί. Ο τσέλιγκας να καταβροχθίζει το αρνί. Σας το ΄χω ξαναπεί. Με τέτοια μυαλά καμία ελπίδα για τη χώρα αυτή. Ο σώζων εαυτόν σωθήτω δηλαδή. Χώρα κλειστή, κλειστών επαγγελμάτων και κλειστών δρόμων προς την έξοδο από μια κόλαση αληθινή!
ddanikas@dolnet.gr
Διαβάστε περισσότερα: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=6&artId=375044&dt=28/12/2010#ixzz19ODXvLR4
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου