Τετάρτη 14 Δεκεμβρίου 2010, ώρα 13 30 στην περιοχή της πλατείας Συντάγματος στην Αθήνα.
Σε εξέλιξη μια από τις μεγαλύτερες διαδηλώσεις που έχουν λάβει χώρα τα τελευταία χρόνια στην πρωτεύουσα.
Η παραπάνω συγκέντρωση και στη συνέχεια πορεία διαμαρτυρίας γίνεται με αφορμή την 24ωρη πανελλαδική – πανεργατική απεργία που έχει προκηρύξει η ΓΣΣΕ – ΑΔΕΔΥ.
Σύμφωνα με τις πιο συντηρητικές εκτιμήσεις στο δρόμο πρέπει να βρίσκονται περισσότεροι από 60-70.000 διαδηλωτές.
Η συγκέντρωση είναι πολύ μεγαλύτερη από αυτή του 2002 που έγινε με αφορμή τον ασφαλιστικό νόμο ΄΄Γιαννίτση΄΄ και θυμίζει πορείες του πολυτεχνείου της δεκαετίας του ’70.
Ο λόγος προφανής. Η επέλαση της τρόικας από τα μέρη μας και η καθαρή λεηλασία του πλούτου του Ελληνικού λαού με αφορμή και δικαιολογία το δημόσιο χρέος.
Οι διαδηλωτές καλύπτουν ΟΛΟ το μήκος του δρόμου από το Αρχαιολογικό μουσείο στην Πατησίων μέχρι και το Σύνταγμα!
Σε πυκνή διάταξη. Κόσμος όλων των ηλικιών, καθημερινοί άνθρωποι.
Οι περισσότεροι από αυτούς σίγουρα συμμετέχουν για πρώτη φορά, φαίνεται καθαρά από τις αντιδράσεις τους ή έχουν αρκετές δεκαετίας να κάνουν κάτι τέτοιο!
Και νέοι, πολλοί νέοι άνθρωποι στο δρόμο.
Ο παλμός αλλού ενθουσιώδης, αλλού μέτριος, δεν συμμετέχουν μόνο οι …γνωστοί διαδηλωτάκηδες του κύριου Πάγκαλου.
Είναι Έλληνες πολίτες όλων των κατηγοριών.
Και φυσικά δεν είναι οι συνδετήμονες του παραπάνω …΄΄κυρίου΄΄.
Πολλοί δε απ΄ αυτούς σίγουρα θα ανήκουν στον μεγάλο χώρο της αποχής των περασμένων εκλογών.
Φαίνεται καθαρά ότι ήρθαν να δηλώσουν με τη φυσική τους παρουσία την αντίθεσή τους σε αυτό που συμβαίνει.
Δεν έχουν πειστεί ότι για να ξοφλήσεις ένα χρέος, όσο μεγάλο και αν είναι, είναι αναγκαίο να ξεπουλήσεις τα πάντα με πρώτο και κύριο την αξιοπρέπειά σου!
Εκτός όμως από τους Έλληνες διαδηλωτές είναι εκεί και η …αστυνομία.
Συντεταγμένη και σίγουρα με σαφείς εντολές.
Η αστυνομία που στην προκειμένη περίπτωση παρουσιάζεται με την μορφή των ΜΑΤ και των ειδικών εποχούμενων μονάδων.
Για όσους γνωρίζουμε την τακτική της (από την εμπειρία της συμμετοχής μας και σε προηγούμενες πρόσφατες διαδηλώσεις) το σχέδιο ήταν για άλλη μια φορά το ίδιο.
Πανομοιότυπα ίδιο.
Διάλυση της πορείας με τον αυτό τρόπο στον αυτό χρόνο.
Δηλαδή:
Υπήρχαν στο κέντρο της Αθήνας δύο μεγάλες πορείες, αυτή του ΠΑΜΕ και αυτή της ΓΣΣΕ – ΑΔΕΔΥ.
Λόγο του μεγάλου αριθμού των διαδηλωτών οι πορείες αυτές ενώθηκαν η μια πίσω από την άλλη στο δρόμο προς την πλατεία Συντάγματος.
Και εκεί συνέβη ακριβώς το ίδιο γεγονός που συμβαίνει κάθε φορά.
Μόλις περάσει η πορεία του ΠΑΜΕ μπροστά από τη βουλή και λίγο μετά την αρχή της δεύτερης πορείας, η αστυνομία με την αγαστή βοήθεια των μασκοφόρων βανδαλομπάχαλων, αρχίζουν την διαδικασία διάλυσης και απώθησης του κόσμου.
Με τον ίδιο τρόπο κάθε φορά και ακριβώς στον ίδιο χώρο.
Μπροστά από το ξενοδοχείο της Μεγάλης Βρετανίας.
Είναι το ιδανικό μέρος και η ιδανική στιγμή για να κοπεί η πορεία στη μέση και να αρχίσει η απώθηση του κόσμου προς την κατεύθυνση της πλατείας Ομονοίας.
Οι παρατεταγμένες και πολλές φορές κρυμμένες ομάδες των ΜΑΤ στα στενά κατά μήκος των οδών Σταδίου και Πανεπιστημίου, μαρτυρούν τον εκ των προτέρων σχεδιασμό και τον τελικό στόχο του σχεδίου.
Οι πρώτες κροτίδες κρότου λάμψης πέφτουν πάντα στην γνωστή παραπάνω γωνία (Μ. Βρενανία), στη συνέχεια τα ΜΑΤ κινούνται με σαφή σχεδιασμό προς τις οδούς Καραγεώργη Σερβίας, Ερμού και Μητροπόλεως, δημιουργείται η αναμενόμενη ένταση μεταξύ των διαδηλωτών και των αστυνομικών μονάδων και το …έργο καταλήγει με την τελική και βίαιη απώθησή των διαδηλωτών προς την κατεύθυνση των παραπάνω οδών και της Πανεπιστημίου που είναι και η οδός επιστροφής της πορείας.
Φαίνεται ξεκάθαρα από τα παραπάνω ότι, πρόθεση των αστυνομικών δυνάμεων είναι η όσο το δυνατό συντομότερη διάλυση της πορείας και ο καθαρισμός των κεντρικών δρόμων από τους διαδηλωτές.
Το ερώτημα είναι : Γιατί τόση βιασύνη!
Ποιος ο λόγος των παραπάνω ενεργειών και γιατί δεν αφήνεται η πορεία να εξελιχθεί κανονικά και να διαλυθεί από μόνη της.
Αν κάποιοι έχουν σκοπό και στόχο να δημιουργήσουν έκτροπα, δεν είναι αυτός ο ενδεδειγμένος τρόπος αντιμετώπισής τους.
Και ένας αδαής μπορεί να το καταλάβει.
Η αστυνομία πράττει ακριβώς αυτό που δεν πρέπει να γίνει.
Και σε αυτό πρέπει να υπάρχει μια σοβαρή δικαιολογία.
Μια δικαιολογία που πρέπει να δοθεί από τον πολιτικά υπεύθυνο, τον υπουργό Προστασίας του Πολίτη κ. ΠΑΠΑΟΥΤΣΗ Χρήστο.
Στη σημερινή πορεία, λόγου του μεγάλου όγκου της, φάνηκε και κάτι άλλο.
Ο σχεδιασμός δεν πέτυχε ακριβώς, γιατί υπήρχε πλήθος κόσμου καθ΄ οδόν προς το Σύνταγμα, ο οποίος πίεζε από την οδό Σταδίου και δεν είχε άμεση αντίληψη του τι γινόταν εκεί.
Οι αστυνομικές δυνάμεις αναγκάστηκαν να παραμείνουν περισσότερο χρόνο προς το ύψος της πλατείας Συντάγματος και έτσι ο ΄΄σκληρός πυρήνας΄΄ της πορείας που περιείχε αντιεξουσιαστές και αναρχικούς, κατέβηκε το περισσότερο μέρος της Πανεπιστημίου χωρίς αστυνομική …συνοδεία και ….δεν άνοιξε μύτη!!
Ο γράφων συμμετείχε στην πορεία με συνδικαλιστική ιδιότητα, (για πολλοστή φορά), περιηγήθηκε σε όλους τους παραπάνω περιγραφόμενους χώρους και επέστρεψε στην περιοχή της Ομόνοιας διαπιστώνοντας τα γραφόμενα ιδίοις όμασι.
Τα παραπάνω ΄΄έκτροπα΄΄ μπορούν εύκολα να δικαιολογηθούν ως ΄΄άστοχος σχεδιασμός΄΄ ή ΄΄τυχαίο γεγονός΄΄
Αλλά δεν είναι έτσι.
Η μονότονη και κατά κεραίας επανάληψη τους, κάθε φορά που γίνεται πορεία στην Αθήνα, μαρτυρούν εσκεμμένη ενέργεια.
Δεν υπάρχει καμιά δικαιολογία, πέρα από τη διαπίστωση της καθαρής πολιτικής εντολής για τη γρήγορη και με συνοπτικές διαδικασίες εκκένωση του κέντρου της Αθήνας.
Και τη δημιουργία των προϋποθέσεων για τα όσα θλιβερά ακολουθούν μετέπειτα και βλέπουμε από τις τηλεοράσεις μας.
Το ερώτημα όμως που τίθεται είναι το εξής:
Ανήκει στο αστυνομικό έργο η παραπάνω συμπεριφορά;;
Η αστυνομία έχει υποχρέωση να διαφυλάττει τη ζωή και την περιουσία των Ελλήνων πολιτών και φυσικά και τη δημόσια περιουσία.
Ο περιορισμός της σε αυτόν τον ρόλο είναι και νόμιμος και λογικός.
Η εκδίωξη διαδηλωτών, η βίαιη διάλυση νομίμων συγκεντρώσεων, η προκλητική συμπεριφορά και παρουσία, η άσκοπη χρήση παράνομων και επιβλαβών χημικών ουσιών αδιακρίτως, ο υπερβάλλον ζήλος της ΄΄προστασίας΄΄ μέσω της βίαιης καταστολής κατά παντός, είναι ρόλος ΠΑΡΑΝΟΜΟΣ, ΑΝΤΙΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΣ και ΕΠΙΛΗΨΗΜΟΣ.
Τα παραπάνω ΔΕΝ αποτελούν αστυνομικό έργο και υπόλογοι γι αυτό είναι η φυσική και πολιτική ηγεσίας της Αστυνομίας.
Αξιοσημείωτο δε είναι ότι, ύστερα από την αρχή των επεισοδίων και τη δημιουργία έντασης , υπήρξαν σκόρπιες, ατελώς εξοπλισμένες, αστυνομικές μονάδες της ομάδας ΄΄Δ΄΄ (οδός Βουλής) στο έλεος των διαδηλωτών.
Δυστυχώς και ελπίζω να διαψευστώ, αλλά έχω την εντύπωση ότι ο ΄΄σχεδιασμός΄΄ περιλαμβάνει και ΄΄αστυνομικό θύμα΄΄
Αν ο νέος υπουργός Προστασίας του Πολίτη δεν θέλει να χάσει το πολιτικό κεφάλαιο των δημοκρατικών αγώνων που φέρει, οφείλει να δώσει τώρα εξηγήσεις και να αποτρέψει τέτοιες συμπεριφορές στο μέλλον.
Θα μπορούσε κάλλιστα να προκληθεί γι αυτό, από πολιτικό κοινοβουλευτικό πρόσωπο, μέσω επερώτησης στο Ελληνικό Κοινοβούλιο.
Νίκος Γραικούσης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου