Nαι στις επενδύσεις, όχι στις θεσμικές εκπτώσεις

Σοβαρές επιφυλάξεις επί του Ν/Σ για το Fast track, εξέφρασε ο βουλευτής της Δημοκρατικής Αριστεράς Ν. Τσούκαλης στην τοποθέτησή του στην αρμόδια Επιτροπή της Βουλής:

Εκφράζουμε την απορία και αγωνία μας για τις προθέσεις σας κύριε Υπουργέ, είπατε, ότι η μόνη σας επιδίωξη είναι η θέσπιση διαδικασιών «express» για τις επενδύσεις. Ξέρετε, όμως ότι εάν πάνω σε σαθρές υποδομές στις ράγες της εποχής Τρικούπη βάλετε ένα «intercity» των διακοσίων χιλιομέτρων, θα καταστραφεί η υποδομή, θα εκτροχιαστεί το τρένο συνεπώς, οι ζημιές οι οποίες θα υποστούμε θα είναι πολύ περισσότερες. Αυτή είναι η αγωνία.

Δηλαδή, όταν θέλετε να επιταχύνετε μέσα σε ένα σαθρό περιβάλλον, γενικευμένης σήψης, -έτσι θα το περιγράψουμε εμείς-, με τέτοιες διαδικασίες, το αποτέλεσμα, ίσως να είναι χειρότερο από αυτό που επιδιώκετε. Η προστιθέμενη αξία, δεν είναι μόνο οικονομική αλλά και κοινωνική, περιβαλλοντική, πολιτισμική, πρέπει δηλαδή, να έχει όλα τα στοιχεία της προστιθέμενης αξίας.

Σύμφωνα με δηλώσεις κορυφαίων στελεχών, η Ελλάδα βιώνει κατάσταση έκτακτης ανάγκης και απαιτούνται έκτακτα μέτρα και διαδικασίες. Μία τέτοια έκτακτη απόφαση συνιστά αδιαμφισβήτητα το συγκεκριμένο Ν/Σ. Όμως ως Ελλάδα, σταθερά παραπαίουμε ανάμεσα σε δύο άκρα που είναι εντέλει 2 όψεις του ίδιο νομίσματος: ένα εφιαλτικό γραφειοκρατικό πλαίσιο- αποτρεπτικό για επενδυτές, ιδίως ξένους που μπορούν να συγκρίνουν με άλλες χώρες και δεν έχουν τα απαραίτητα εν Ελλάδι ‘κονέ’ και από την άλλη μια τάση να ξεπουλάμε τα πάντα και να θέλουμε πάση θυσία επενδύσεις δίχως μελέτη επιπτώσεων και κοινωνικού περιβαλλοντικού συμφέροντος. Το Ν/Σ δημιουργεί 2 κατηγορίες επενδυτών: τους φουκαράδες που υφίστανται την πεπατημένη η οποία δεν αλλάζει και τα ρετιρέ μεγαλοεπενδυτών που τα παίρνουν όλα και γρήγορα.

Αφενός φαίνεται ότι με το Ν/Σ κάνουμε νομικές, περιβαλλοντικές κ.α. εκπτώσεις για να προσελκύσουμε επενδυτές. Αφετέρου φαίνεται ότι παραμένει σε ισχύ- για όσους δεν εμπίπτουν στις διατάξεις του fast track, το σημερινό- αποτρεπτικό για τις επενδύσεις θεσμικό πλαίσιο.

Το ζητούμενο δεν μπορεί να είναι παρά ένα θεσμικό περιβάλλον φιλικό προς τις επενδύσεις, το οποίο αν στηρίζεται στο καταρτισμένο εργατικό δυναμικό, στις καλές συγκοινωνίες και μεταφορές, στην αποτελεσματική δημόσια διοίκηση, κτλ, αλλά όχι στην άρση των περιβαλλοντικών, κοινωνικών και λοιπών εγγυήσεων.

Φυσικά όλα αυτά θέλουν κόπο, χρόνο, σχέδιο και συγκρούσεις με όσους ωφελούνται από την έλλειψη επενδύσεων. Αντί για όλα αυτά, η κυβέρνηση πάει να κόψει δρόμο. Η προσπάθεια της αυτή μπορεί να είναι κατανοητή, παραμένει όμως απορριπτέα.

Υπάρχουν δύο πολύ σημαντικά ζητήματα που πρέπει να αναδειχθούν: η ανάγκη ουσιαστικού ελέγχου σε όλα τα στάδια και η ‘αναπτυξιακή’ στρατηγική. Το Ν/Σ δεν προβλέπει έλεγχο από ανεξάρτητο φορέα, ο οποίος θα ελέγχει και θα παρακολουθεί την εκτέλεση των παραχωρήσεων.

Μια ιδέα θα ήταν λόγω αυξημένων αρμοδιοτήτων, οποιαδήποτε ποινικά κολάσιμη ή απόφαση να μην παραγράφεται. Σημασία λοιπόν δεν έχει μόνο ο χρόνος λήψης αποφάσεων αλλά και η όλη στρατηγική και εκμετάλλευση.