Αγαπητοί φίλοι, εκδώσατε της περασμένη βδομάδα ανακοίνωση που καταχωρήθηκε σε όλες σχεδόν τις εφημερίδες. Σ’ αυτήν εξηγείτε τους λόγους για τους οποίους απείχατε από τη φετινή γιορτή της δημοκρατίας. Γνωρίζω τους περισσότερους από σας προσωπικά, από τη συμπόρευση σε κόμματα της Αριστεράς. Μερικούς τους εκτιμώ και γι’ αυτό παραξενεύομαι από το ύφος και το περιεχόμενο της επιστολής. Κατ’ αρχήν, εσείς που γνωρίζω είσθε σήμερα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν υπογράφετε όμως με αυτή σας την ιδιότητα, όπως ταιριάζει στο πολιτικό αυτό κείμενο (ανάλογη ανακοίνωση για τη δική του αποχή εξέδωσε και ο πρόεδρος Τσίπρας), αλλά με την ιδιότητα του αντιστασιακού. Γιατί; Δεν βρίσκω άλλη εξήγηση παρά ότι θέλετε να υπαινιχθείτε πως εκφράζετε όλους τους αντιστασιακούς,
ανεξαρτήτως πολιτικών πεποιθήσεων, ώστε να δώσετε στην ανακοίνωσή σας ένα κοινωνικό εύρος που δεν έχει. Επιπλέον, κρεμάτε στο κείμενο τα παράσημα της αντιστασιακής σας δράσης (φυλακές, εξορίες, βασανιστήρια), όπως δεν έχετε ξανακάνει και όπως δεν συνάδει με τη σεμνότητα του αγωνιστή. Γιατί; Για να εντυπωσιάσετε τον αναγνώστη;Θα παρέβλεπα αυτό το ατόπημα, αν ήταν το μόνο. Ομως στην ανακοίνωσή σας κάνετε κάτι χειρότερο: μιλάτε για «οικονομική δικτατορία». Πότε ακριβώς άρχισε να εξυφαίνεται αυτή η οικονομική δικτατορία; Μήπως όσο ζούσαμε με δανεικά η δημοκρατία πήγαινε μια χαρά και μεταλλάχτηκε μόλις μας τα κόψανε; Και πού ήσασταν εσείς, οι αγωνιστές και πολιτικά στελέχη, να αντισταθείτε στην επερχόμενη «δικτατορία»; Αντί να αντισταθείτε, κάνατε ό, τι πέρναγε από το χέρι σας για να βοηθήσετε την επιβολή της. Οταν επρόκειτο να ιδιωτικοποιηθεί η «Ολυμπιακή» με ζημιά 1 εκατ. την ημέρα, φωνάζατε «ξεπούλημα». Το ίδιο φωνάζατε για τον ζημιογόνο ΟΣΕ και για κάθε ιδιωτικοποίηση. Ποτέ δεν καταγγείλατε τις χιλιάδες πελατειακές προσλήψεις αργόμισθων από το ΠΑΣΟΚ και τη Ν. Δ., ίσως επειδή και ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πήγε πίσω όπου είχε εξουσία. Αγωνιστήκατε λυσσαλέα εναντίον του νόμου Γιαννίτση, που θα έβαζε τάξη στο ασφαλιστικό και νικήσατε. Κοντολογίς, συμμετείχατε στο διακομματικό πλιάτσικο πάνω στα δανεικά. Ολα αυτά τα χρόνια δεν είχατε να προτείνετε τίποτε άλλο από τη διατήρηση του καθεστώτος των δανεικών που μας οδήγησε στη χρεοκοπία, και κατ’ εσάς στη δικτατορία. Και στη συνέχεια αγκαλιάσατε τους τζαμπατζήδες του «δεν χρωστάμε - δεν πουλάμε - δεν πληρώνουμε». Είστε λοιπόν συνυπεύθυνοι.
Ομως, αφού θεωρείτε πως το καθεστώς μας είναι δικτατορία, πώς δέχεστε να χρηματοδοτείται ο ΣΥΡΙΖΑ από αυτό; Γιατί επιπλέον ανέχεστε να είναι η κομματική χρηματοδότηση ανά ψήφο 15πλάσια εκείνης των γερμανικών κομμάτων; Γιατί συναινέσατε σε αύξηση της χρηματοδότησης κατά 30%, τη στιγμή που περικόπτονται μισθοί και συντάξεις; Γιατί επιπλέον δανείζεστε από την (επάρατη) τράπεζα εκατομμύρια ευρώ με ενέχυρο την κρατική χρηματοδότηση; Μήπως αυτό εξηγεί τον ζήλο σας να μείνουν οι τράπεζες κρατικές; Πώς δέχεστε να αποσπά ο ΣΥΡΙΖΑ στα γραφεία του υπάλληλους της δικτατορίας; Αγαπητοί φίλοι, καλό είναι όταν μιλάμε δημόσια να μην προκαλούμε.
6 σχόλια:
το ύφος και το περιεχόμενο του κειμένου απλά επιβεβαιώνει τη λογική των αντιστασιακών, ότι δηλαδή έχουμε "οικονομική δικτατορία". Ψέμματα και διαστρεβλώσεις των πολιτικών απόψεων αγωνιστών που έφεραν τη δημοκρατία στον τόπο από το στόμα ενός ανθρώπου που στηρίζει τη νέα δικτατορία. οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν πολιτική ταυτότητα. Αυτό δε σημαίνει ότι κάθε φορά που διατυπώνει κάποιος μια άποψξη πρέπει να υπογράφει με την πολιτική του ταυτότητα. Τότε αυτό εδώ το μπλοκ, το Βήμα ή Καθημερινή και όλες οι άλλες εφημερίδες που στηρίζουν το ΠΑΣΟΚ θα έπρεπε να υπογράφουν ως υποστηρικτές της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ. Όμως δεν υπογράφουν έτσι, αλλά ως ανεξάρτητοι δημοσιογράφοι. Πρόκειται για χυδαίο συλλογισμό που προσπαθεί να απονομιμοποιήσει το κύρος κάποιων ανθρώπων που καταγγέλλουν την νέα δικτατορία. Όσο για τα άλλα επιχειρήματα, όταν θα αλλάξουν τα πράγματα, μια άλλη δικαιοσύνη, ανεξάρτητη και τίμια θα αποφανθεί για όλα αυτά που συμβαίνουν τώρα. Το ίδιο έπαθαν και οι χουντικοί το 1975
απαράδεκτο το κείμενο Γουσέτη. Τους τοποθετεί όλους σε ένα καζάνι και τους κάνει άδικη κριτική. Ναι κύριε Γουσέτη η αριστερά έχει κάνει μεγάλα λάθη, αλλά με τον απεχθή τρόπο σου που την χτυπάς το κάνεις όχι για λόγους ηθικής αλλα για να σώσεις τα δικά σου προνόμια και για υποστηρίξεις αυτό το άνισο σύστημα. Μήπως δεν είναι?? και αν κάποτε ήσουνα αριστερός θα έπρεπε να σε κάνει να αναθεωρήσεις και να συλλογιστείς το πόσο σάπιο είναι το σημερινό κατεστημένο που έχει στηθεί από αυτούς που διατείνονται ότι θα μας σώσουν δηλαδή το ΠΑΣΟΚ και την ΝΔ δηλαδή όλο το αστικό μπλοκ εξουσίας που θέλει μία όχι νοικοκυρεμένη ελλάδα όπως λένε οι απατεώνες αλλά μία ελλάδα ακόμα πιο κοντά στα αμερικάνικα πρότυπα που τόσο θαυμάζουν.. ναι της ανεργίας, της φτώχειας, της εγκληματικότητας.. αυτά δυστυχώς.. καλή τύχη με την στήριξη σας σε αυτό το σύστημα που συνθλίβει τον άνθρωπο και τις αξίες της δημοκρατίας και της ελευθερίας. η ελευθερία της αγοράς είναι ο θάνατος της δημιουργικότητας κύριοι της ''Καθημερινής''. Η αστική δημοκρατία περνάει δύσκολες ώρες από τους ίδιους τους αστούς πολιτικούς που περνάνε όλες τις εξουσίες στα τραπεζικά και μεγαλοιδιωτικά συμφέροντα.
νικ
"Το ίδιο έπαθαν και οι χουντικοί το 1975"
Εμπρός στο δρόμο που χάραξε ο σύντροφος Πολ Ποτ.
η απάντηση στη minority opinion είναι ακριβώς ο πολιτισμός του ΠΑΣΟΚ: ό,τι και να κάνει, δεν πρόκειται ποτέ κανείς να τιμωρηθεί. Ναι, κύριε κάποτε ο Γιωργάκης και η παρέα του θα πρέπει να απολογηθούν και δικαστικά για τα εγκλήματα που διαπράττουν απέναντι στην δημοκρατία, την εθνική ανεξαρτησία, την οικονομία και ακόμη περισσότερο στην εργαζόμενη πλειοψηφία. Δεν είναι δυνατόν να οδηγούνται με τόσο βίαιο και καταστροφικό τρόπο εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι στην φτώχια, στα αδιέξοδα, την ανεργία για χάριν μιας ομάδας κερδοσκόπων, αλλά και μιας ομάδας ελλήνων κεφαλαιούχων που τα θέλουν όλα εδώ και τώρα με κάθε πολιτικό κόστος. Η Δημοκρατία θα ξανανθίσει σε αυτόν τον τόπο...
Προσυπογράφω και επαυξάνω για την τιμωρία των υπευθύνων για την κρίση μέσω δικαστηρίων.
Το πρόβλημα είναι ότι το πολιτικό σύστημα της χώρας, σε κοινή θέα και με τα χειροκροτήματα της μεγάλης πλειοψηφίας των ψηφοφόρων, φόρτωσε τις επόμενες γενιές των Ελλήνων με απίστευτα χρέη και εξασφάλισε για τον εαυτό της πλήρη ασυλία.
Αυτά δεν έγιναν κρυφά.
Έγιναν φανερά χωρίς να ενδιαφερθεί και να διαμαρτυρηθεί σχεδόν κανένας (όποιος φώναζε γιαυτά τα θέματα τα τελευταία 30 χρόνια έμπαινε αμέσως στο πολιτικό και κοινωνικό περιθώριο).
Η σύγκριση με την χούντα και το 75 δεν είναι σωστή γιατί ότι έγινε τα τελευταία 30 χρόνια είχε, όχι απλώς την συναίνεση, αλλά και την δυναμική υποστήριξη της συντριπτικής πλειοψηφίας του Ελληνικού λαού.
Ακόμα και σήμερα οι όποιες διαμαρτυρίες δεν αφορούν το μέγεθος του Δημόσιου τομέα με τα γιγαντιαία ελλείμματα, αλλά την αδυναμία της πολιτικής τάξης να εξασφαλίσει ακόμα περισσότερα δάνεια για να συνεχιστεί το φαγοπότι του δημόσιου τομέα. (πολιτική τάξη, συνδικαλιστές, ΔΕΚΟ, ΜΜΕ, "επιχειρηματίες" του δημοσίου, "κατασκευαστές", κλειστά επαγγέλματα κλπ.)
Εν τω μεταξύ οι εργαζόμενοι του ιδιωτικού τομέα, όντας εκτός των τειχών, ρίχνονται εν ψυχρώ στον καιάδα.
Τελικά η πάλη είναι πράγματι ταξική.
Είναι η πάλη ανάμεσα σε αυτούς που δουλεύουν για να ζήσουν και σε αυτούς που ψηφίζουν για να ζήσουν.
Φανταζόμουν ότι όλοι αυτοί ανήκουν στον ΣΥΡΙΖΑ αλλά θεωρούσα παρατραβηγμένο να το αποδεχθώ. Τα σχόλια στο άρθρο δεν μου αφήνουν καμία πλέον αμφιβολία. Δεν απαντούν στα ερωτήματα αλλά συνεχίζουν περί άλλων να τυρβάζουν. Συνεχής και κουραστικός πλέον μονόλογος. Δεν με ενόχλησε όμως τόσο η πολιτική σκοπιμότητα, όσο η προσπάθεια να με εκπροσωπήσουν ως ανώνυμο πολίτη. Ναι. Συμμετείχα ως ανώνυμος δημοκρατικός πολίτης σε όλους τους αντιδικτατορικούς αγώνες της γενιάς μου και παρέμεινα ανώνυμος. Η δημοκρατία δεν ήλθε μόνο από τους αγώνες των αντιστασιακών. Ήλθε κυρίως από τη συμμετοχή του ανώνυμου πλήθους. Οι επώνυμοι αντιστασιακοί δεν μπορεί να αποτελούν ειδική κάστα και σύλλογο που εκπροσωπεί τους πάντες. Ούτε δικαιούνται να μιλούν στο όνομα όλων αυτών που κάποτε αντιστάθηκαν στη δικτατορία. Γιατί ποτέ δεν ήταν μια ενιαία ομάδα. Απλά ένωνε ο κοινός στόχος. Εξ ου και η διαφοροποίηση μετά τη δικτατορία. Αντιστασιακός είναι ο δημοκρατικός λαός, που εκφράζεται στις εκλογές για τις οποίες και αγωνίστηκε. Ας έχουν λοιπόν υπομονή. Εκεί θα γίνει ο πολιτικός απολογισμός και θα εκφραστεί η άποψη του λαού. Αρκετά με τα ημίψηλα καπέλα.
Δημοσίευση σχολίου