Όχι άλλοι φόροι. Αυτό είναι το μήνυμα της Τράπεζας της Ελλάδος που μεταδίδεται από τα μέσα ενημέρωσης. Ακούγεται ευχάριστα, αλλά πώς συμβαδίζει με την ταυτόχρονη κριτική περί υστέρησης εσόδων; Μα, τα μέσα μετέδωσαν το μισό μήνυμα της έκθεσης της Τράπεζας. Για την ακρίβεια η έκθεση γράφει: "Δεν υπάρχουν άλλα περιθώρια αύξησης των φορολογικών συντελεστών επιχειρήσεων και φυσικών προσώπων και η αιχμή της πολιτικής για την αύξηση των εσόδων -που είναι ασφαλώς απαραίτητη- πρέπει να προσανατολιστεί στη διεύρυνση της φορολογικής βάσης και στη σύλληψη της φοροδιαφυγής". Αυτό πράγματι έχει λογική. Αύξηση εσόδων, ναι, αλλά χωρίς αύξηση των φορολογικών συντελεστών. Δηλαδή, περιορισμός της φοροδιαφυγής. Πρόκειται ακριβώς για το κλειδί της δημοσιονομικής προσαρμογής της Ελλάδας.
Δύο είναι οι μεγάλες πηγές των ελλειμμάτων μας. Η μία, οι πελατειακές σπατάλες. Και η δεύτερη, το άδικο, αναποτελεσματικό σύστημα φορολόγησης. Όσο περνούσαν τα χρόνια οι πελατειακές ανάγκες του κομματικού συστήματος αυξάνονταν καθώς ανέβαινε το επίπεδο ζωής και επομένως το κόστος “λαδώματος” και εξυπηρετήσεων. Συγχρόνως, οι απαλλαγές νόμιμες και “παράνομες” από τη φορολογία περιόριζαν τον ρυθμό των φορολογικών εσόδων, διεύρυναν υπέρογκα τον κρατικό δανεισμό. Η διόγκωση των εισοδημάτων και της οικονομίας που δεν φορολογούνται έχει οδηγήσει τις κυβερνήσεις - με αποκορύφωμα τα μέτρα μετά το Μνημόνιο - σε όλο και μεγαλύτερους έμμεσους φόρους, εντείνοντας κι άλλο τις αδικίες στη φορολογία.
Τα έως τώρα κυβερνητικά μέτρα κατά της φοροδιαφυγής είναι πέραν κάθε αμφιβολίας αναποτελεσματικά. Το αποδεικνύουν οι αριθμοί. Η πίεση που έχει εκδηλωθεί με τους όποιους ελέγχους είναι και περιορισμένη και ανολοκλήρωτη.
Υπάρχει η άποψη ότι απάντηση για την Ελλάδα είναι η παράκαμψη των εκβιαστικών όρων της Μέρκελ και των άλλων και ο μεγαλύτερος εξωτερικός δανεισμός της χώρας.
Πρόκειται για τη συνέχιση του παλαιού μοντέλου. Η χώρα για να ορθοποδήσει έχει ανάγκη ριζικής αλλαγής, πρωτίστως στη φορολογική της πραγματικότητα. Καθολική φορολόγηση, καμία ανοχή στην παραοικονομία, μείωση των έμμεσων φόρων. Αν θέλουμε εμείς να αποφασίζουμε για τον τόπο μας, τους μισθούς, τα σχολεία μας αυτός είναι ο δρόμος. Ο άλλος είναι να αυξήσουμε τον εξωτερικό κρατικό δανεισμό με τη γνωστή κατάληξη: να αποφασίζουν οι άλλοι για μας.
Τα έως τώρα κυβερνητικά μέτρα κατά της φοροδιαφυγής είναι πέραν κάθε αμφιβολίας αναποτελεσματικά. Το αποδεικνύουν οι αριθμοί. Η πίεση που έχει εκδηλωθεί με τους όποιους ελέγχους είναι και περιορισμένη και ανολοκλήρωτη.
Υπάρχει η άποψη ότι απάντηση για την Ελλάδα είναι η παράκαμψη των εκβιαστικών όρων της Μέρκελ και των άλλων και ο μεγαλύτερος εξωτερικός δανεισμός της χώρας.
Πρόκειται για τη συνέχιση του παλαιού μοντέλου. Η χώρα για να ορθοποδήσει έχει ανάγκη ριζικής αλλαγής, πρωτίστως στη φορολογική της πραγματικότητα. Καθολική φορολόγηση, καμία ανοχή στην παραοικονομία, μείωση των έμμεσων φόρων. Αν θέλουμε εμείς να αποφασίζουμε για τον τόπο μας, τους μισθούς, τα σχολεία μας αυτός είναι ο δρόμος. Ο άλλος είναι να αυξήσουμε τον εξωτερικό κρατικό δανεισμό με τη γνωστή κατάληξη: να αποφασίζουν οι άλλοι για μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου