Του Ανταίου Χρυσοστομίδη, Αυγή 24.10.10
«Ήρθε η ώρα να ληφθεί υπόψη η λαϊκή βούληση. Να δοθούν απαντήσεις στην αγωνία του μέλλοντος. Άρνηση στη μεταρρύθμιση; Συντηρητισμός; Επ' ουδενί τρόπω. Η χώρα είναι έτοιμη για τη μεταρρύθμιση, υπό τον όρο ότι αυτή θα είναι δίκαιη.
Δεν είναι ντροπή να ακούμε την κριτική. Ούτε να τροποποιούμε ένα σχέδιο, ούτε να συζητούμε. Τα συνδικάτα είναι έτοιμα για διάλογο. Ο Φρανσουά Σερέκ, και όχι μόνο, άνοιξε δίοδο προτείνοντας να μετατεθεί ο διάλογος για τους ηλικίας 67 ετών μετά τις προεδρικές. Μία οδός λύσης εκ των πολλών. Όλες είναι ανοιχτές. Αυτό δεν είναι καταστροφή, η συζήτηση δεν είναι παράδοση, η συναίνεση δεν είναι ντροπή. Διαπραγματευτείτε, κύριε Πρόεδρε!»
Η «Λιμπερασιόν» δεν είναι βεβαίως μια οποιαδήποτε εφημερίδα, ούτε αυτό που θα λέγαμε μια ρεφορμιστική εφημερίδα. Διαβάστε όμως αυτό το απόσπασμα από το κύριο άρθρο της, με αφορμή τις μαζικές διαδηλώσεις και διαμαρτυρίες που έζησε η Γαλλία την εβδομάδα που μας πέρασε, και προσέξτε τις διαφορές από τη δική μας αντίληψη περί διεκδικήσεων, περί συνδικαλιστικού αγώνα, περί διαλόγου.
Θα γραφόταν ποτέ ένα τέτοιο άρθρο σε ελληνική αριστερή εφημερίδα; Η απάντηση δική σας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου