ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΠΑΠΑΖΟΓΛΟΥ*
Σάββατο, 19 Φεβρουαρίου 2011 | ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟΣ
Η δημόσια περιουσία σε ακίνητα (γαίες, κτίρια κ.λπ.) εισέβαλε δυναμικά, σχεδόν αφόρητα, στην καθημερινότητά μας. Ακούμε απίθανους αριθμούς, 50 δισ. στα επόμενα χρόνια, που με μαγικό τρόπο θα μπουν στα κρατικά ταμεία και θα μειώσουν το χρέος. Υπάρχει και ο καβγάς αν πρόκειται για εκποίηση ή για αξιοποίηση καθώς και τίνος ιδέα ήταν πρώτα.
Εκτιμώ ότι μας δουλεύουν, γιατί αλλιώς δεν ξέρουν τι τους γίνεται, πράγμα επικίνδυνο.
Τα έσοδα από δημόσια ακίνητα στα επόμενα πέντε χρόνια και σε μία περίοδο στην οποία η αγορά αυτή έχει καταρρεύσει και στη χώρα μας και διεθνώς, δεν μπορούν να υπερβούν τα 5 έως 10 δισ. ευρώ. Και αυτό εφόσον πρόκειται για πωλήσεις και όχι για άλλες μορφές παραχώρησης. Οι λόγοι έχουν αναλυθεί από πολλούς που γνωρίζουν καλά το αντικείμενο. Προς τι λοιπόν ο θόρυβος, η αγοραία υπεράσπιση της εθνικής αξιοπρέπειας, η σπουδή κυβέρνησης και ΝΔ για το τίνος ιδέα ήταν τα 50 δισ. και μάλιστα χωρίς παραχώρηση ιδιοκτησίας; Νομίζω ότι οι απαντήσεις είναι προφανείς.
Η τρόικα αντιλαμβάνεται ότι το μνημόνιο δεν λειτουργεί και είναι αδύνατο να πάρει πίσω τα λεφτά της, όσο και αν πιέσει. Αρνείται ωστόσο να το αναγνωρίσει. Πετάει ένα οικονομικό πυροτέχνημα, δηλώνοντας εμμέσως «κόψτε το κεφάλι σας και βρείτε τα λεφτά». Η κυβέρνηση βολεύεται με αυτό και ανακουφίζεται προσωρινά από τα αδιέξοδα του μνημονίου. Ελπίζει σε μία ευρωπαϊκή λύση κουρέματος του χρέους, που άλλωστε δεν είναι αποκλειστικά ελληνικό πρόβλημα. Τη βοηθάει και η ΝΔ που επαίρεται για τη «μεγαλοφυή» πρότασή της να μηδενίσει σε δύο χρόνια το έλλειμμα και να μειώσει σε πέντε χρόνια κατά 50 δισ. το χρέος με ιδιωτικοποιήσεις, που αποτελούν και την ιδεολογική της ψύχωση.
Στο χορό του παραλόγου πρωτοστατούν όπως πάντα τα ΜΜΕ που με τον επικοινωνιακό τους κουρνιαχτό συγκαλύπτουν την πραγματικότητα.
Μόνο που με μαγικά κόλπα δεν λύνονται τα μεγάλα και συσσωρευμένα προβλήματα του κρατικοδίαιτου τριτοκοσμικού ελληνικού καπιταλισμού. Το δίλημμα δεν ήταν ποτέ περισσότερο ή λιγότερο κράτος, αλλά τι κράτος και ποιων τα συμφέροντα θα υπηρετεί. Οσο για την ουσία του προβλήματος της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, πρόκειται για κρίση του συστήματος και όχι της διαχείρισής του.
*Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΑΠΑΖΟΓΛΟΥ είναι πολιτικός μηχανικός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου