Στην Κουμουνδούρου ποιούν την νήσσαν όσον αφορά την προαναγγελία αποχώρησης του Αλέκου Αλαβάνου και του Μετώπου του από τον Συριζα. Ο Αλέκος, που ακόμα δεν έχει χωνέψει πως ένα "κ...παιδο" που ο ίδιος επέλεξε, κατάφερε με την παρέα του να τον πετάξει έξω από τον Συν/Συριζα, μετά την ήττα του στις περιφερειακές αποφάσισε (επιτέλους) ότι αν δεν κοντράρει στα ίσα την παρέα των νεοκομσομόλων της πλατείας, δεν πρόκειται να δει φως στα πολιτικά του σχέδια.
Στην Κουμουνδούρου αντίθετα νοιώθουν ότι με τους τακτικισμούς τους έχουν σώσει το παιχνίδι για την ώρα παρότι ακροβατούν επικίνδυνα όσον αφορά την εκλογική τους επιβίωση (και την δανειακή ανανέωση των δέκα εκατομμυρίων που ήδη χρωστούν από την προείσπραξη της κρατικής επιδότησης). Τους έχει γίνει δεύτερη φύση: Κοροϊδεύουν τους εναπομείναντες ανανεωτικούς ένα χρόνο τώρα ότι θα "ξεκαθαρίσουν" με τον Συριζα. Κοροϊδεύουν τους Συριζαίους ότι ο Συριζα θα "επανεκκινήσει" κλείνοντάς τους το μάτι ταυτόχρονα ότι υπάρχουν λεφτά να μοιραστούν με την είσοδο στην νέα βουλή. Κοροϊδεύουν τα μέλη τους ότι όλα τα ανοιχτά θέματα θα συζητηθούν (κάποτε). Κοροϊδεύουν το Αριστερό Ρεύμα ότι εργάζονται για την ενότητα της ριζοσπαστικής αριστεράς. Και κοροϊδεύουν την κοινωνία με τις αλλοπρόσαλλες και αντιφατικές θέσεις τους στο μεταναστευτικό (Νομική), τα διόδια, τις χωματερές, τα εισιτήρια φωτογραφιζόμενοι στα διόδια για να αρμέξουν καμιά ψήφο από τα κινήματα.
Τώρα φωτογραφίζονται και με τους Οικολόγους Πράσινους σε μια επικοινωνιακή συνάντηση (προτείνοντάς τους υποτίθεται διάλογο σε τρία θέματα που προϋπάρχει συμφωνία) για να δείξουν ότι είναι και ...οικολόγοι, εκτός από αντισυστημικοί (έλεος), κινηματικοί (επί της υπεραξίας μόνο), ανανεωτικοί (όσο πατάει η γάτα), κομμουνιστές (η νεολαία), Μητροπουλικοί (καλά τα πήγαμε), υπέρ της παύσης πληρωμών (έ και ολίγη από Συριζα) αλλά και υπέρ της ευρωπαϊκής ενοποίησης (είναι και το ευρωπαϊκό αριστερό κόμμα βλέπετε). Τώρα λοιπόν και οικολόγοι!
Και ωραία, η πολιτική "και έτσι και γιουβέτσι" είναι το peak της τακτικίστικης απολιτικής προσέγγισης της παρέας που λυμαίνεται τον κάποτε ελπιδοφόρο χώρο της "ανανεωτικής και ριζοσπαστικής" αριστεράς τα τελευταία χρόνια. Οι Οικολόγοι Πράσινοι τι θέλουν με το βαθυκράτος της νεοσταλινικής αφασίας; Αρνήθηκαν έναν εφ' όλης της ύλης ανοιχτό και δημόσιο διάλογο που τους προτάθηκε (με αδέξιο έστω τρόπο) από την Δημοκρατική Αριστερά και τώρα αναλώνονται σε επικοινωνιακές συναντήσεις χωρίς περιεχόμενο εξυπηρετώντας τις ανάγκες λίφτινγκ στο προφίλ του Αλέξη Τσίπρα;
Ο οποίος είναι σαφώς πιο δημοκρατικός, ανανεωτικός και οικολόγος από τον Φώτη Κουβέλη που λοιδορήθηκε από μερίδα τους ως καρεκλοκένταυρος και παλαιοαριστερός για να δικαιολογηθεί η καχυποψία απέναντί του!
Τι συμβαίνει; Οι Οικολόγοι Πράσινοι (ως ηγεσία πάντα) χρωστούν ανταλλάγματα για την παραχώρηση σελίδας στην Αυγή και τα εξοφλούν αδέξια ή προσχωρούν σιγά σιγά υπό την επιρροή της ομάδας των πρώην "οικολόγων εναλλακτικών" (βλέπε Διάκος, Τσιρώνης) στον "κινηματικό" αστερισμό του Συριζα για να καλύψουν το κενό του Αλαβάνου; Ήδη οι ανακοινώσεις τους για Νομική, Διόδια, Κερατέα κάτι τέτοιο προϊονίζουν. Πήραν κεφάλι οι αριστεριστές της ρηχής οικολογίας ή είναι το γνωστό έλλειμμα που έχει ένα θεματικό κόμμα σε θέσεις κοινωνικής πολιτικής και που το αναγκάζει να προσκολληθεί από δω κι από κει, ανάλογα με την τρέχουσα ηγεσία του και τις πολιτικές της προτιμήσεις;
Και τα μέλη, τι λένε; Που είναι τα περίφημα αμεσοδημοκρατικά αντανακλαστικά του χώρου;
Θα το ξαναπώ (αλλιώς αυτή τη φορά): τα μεταξωτά βρακιά θέλουν και επιδέξιους κώλους. Χωρίς παρεξήγηση, όσο αναγκαία είναι η αμεσοδημοκρατία σε έναν έμπειρο πολιτικά χώρο σαν την αριστερά και ειδικά την ανανεωτική, άλλο τόσο προβληματική μπορεί να αποδειχτεί σε έναν πολιτικά πολυσυλλεκτικό χώρο σαν των θεματικών κομμάτων όπου καταλήγει εύκολα σε πρόσχημα και κάλυμμα παραγοντισμού. Σε όλα χρειάζεται ένα μέτρο και κυρίως επαρκής Πολιτικός Λόγος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου