Ανήκοµεν εις την Δύσιν;

Του Ηλία Κανέλη, ΝΕΑ, 18.1.11

Ο ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ, τη µορφή του οποίου απεικονίζει το µνηµειακό άγαλµα που αποκαλύφθηκε χθες, στη δεύτερη περίοδό του, στη διάρκεια δηλαδή της Μεταπολίτευσης, είναι ο βασικός υπεύθυνος πολιτικός για τον ιδεολογικοπολιτικό προσανατολισµό της χώρας. Η ιστορική φράση του «Ανήκοµεν εις την Δύσιν» ήταν ενδεικτική µιας βούλησης απαρέγκλιτης. Αποτέλεσµα εκείνης της βούλησης είναι η ευρωπαϊκή πορεία της Ελλάδας – η επιλογή της χώρας, δηλαδή, να συµµετάσχει στην κοινότητα των πολιτισµένων κρατών που διεκδικούν µεγαλύτερη πρόοδο, προωθούν την ανοχή, υπερασπίζονται ελευθερίες, καλλιεργούν τα γράµµατα και τις τέχνες… Το πολιτικό προσωπικό της Ν.Δ., που σύσσωµο έκανε απόβαση στη Θεσσαλονίκη, διεκδικούσε κάτι από τον Καραµανλή. Κάτι, οτιδήποτε άλλο εκτός της πολιτικής κληρονοµιάς του. Ολα, άλλωστε, έχουν συνηγορήσει γι’ αυτό. Ο καβγάς για το άγαλµα, η µνηµειακή του διάσταση, το γούστο, οι αντεγκλήσεις που προηγήθηκαν, οι µεθοδεύσεις που έγιναν, οι ίδιες οι ιδεολογικές κατευθύνσεις που όλοι µαζί κι ο καθένας µόνος προκρίνουν οι εκπρόσωποι της αξιωµατικής αντιπολίτευσης, πείθουν ότι µεγάλο τµήµα της ελληνικής πολιτικής ζωής κυριαρχείται από τοπάρχες µε πολύ στενή µατιά.

Τίποτα από όσα διεκδικήθηκαν αυτές τις µέρες γύρω από το άγαλµα του Καραµανλή δεν συνηγορεί ότι ιδίως η παράταξη που ίδρυσε ο τιµώµενος ανήκει όντως εις την Δύσιν.