Του Κώστα Κάρη, Αυγή, 25.1.11
Η αποκάλυψη για τους συνωμότες στον τούρκικο στρατό και το κράτος που σχεδίαζαν απόβαση στη Λέρο στα 2002-2003 με αεροπορικές και χερσαίες δυνάμεις πρέπει να οδηγήσει κάθε Έλληνα σε σοβαρές σκέψεις. Και κυρίως τα στελέχη των δικών μας κρατικών μηχανισμών.
Η συνωμοσία κατά του Ερντογάν δεν αποτελεί βεβαίως έκπληξη. Την περίμεναν τότε όλοι και επιχειρήθηκε χωρίς ευτυχώς αποτέλεσμα. Στους περισσότερους επίσης δεν προκαλεί έκπληξη η διαπλοκή του πραξικοπηματικού σχεδίου με τα ελληνοτουρκικά. Όμως για πολλούς είναι αποκάλυψη η άκρα επιθετικότητα του σχεδίου που έφθανε στην πρόκληση πολέμου. Ενός ελληνοτουρκικού πολέμου με πραγματικό στόχο την εσωτερική ανατροπή στην Τουρκία και όχι τη (συν)κυριαρχία στο Αιγαίο, όπως διατυμπανίζει η επικρατούσα θεωρία και νοοτροπία στην Ελλάδα. Οι πραξικοπηματίες ντυμένοι τη στολή του ανυποχώρητου πατριώτη θα αναλάμβαναν να σώσουν την πατρίδα από την ελληνική επιθετικότητα. Ο Ερντογάν θα επιχειρούσε να σταματήσει την κλιμάκωση στο Αιγαίο και θα δίνονταν έτσι η δυνατότητα στις πραξικοπηματικές δυνάμεις να του αφαιρέσουν την εξουσία στο όνομα του “εθνικού κινδύνου”.
Εμάς μας ενδιαφέρουν αυτές οι πληροφορίες και από τη δική μας σκοπιά. Αν εκδηλώνονταν στρατιωτικά η επίθεση το 2002 τι θα έκανε το ελληνικό κράτος; Θα έπαιζε τον ρόλο που του είχαν ετοιμάσει οι πραξικοπηματίες ή θα αναζητούσε συνομιλητές από την άλλη πλευρά για να αποτρέψει τον πόλεμο ; Τι λέει επ' αυτού πχ ο σημερινός πρόεδρος της Ν.Δ.;
Η πολιτική επιλογή αυτή είναι κρίσιμης σημασίας με δεδομένο το παρελθόν των Ιμίων και την ευαισθησία των Ελλήνων πολιτών για την αμφισβήτηση των συνόρων της χώρας. Οι αποκαλύψεις των συνωμοσιών στην Τουρκία θα πρέπει να μας υποψιάσουν πολύ στο μέλλον. Και να κρατάμε πάντα μικρό καλάθι όταν ακούμε παχιά λόγια περί πατριωτισμού. Ας ελπίσουμε να το κατανοήσουν και τα στελέχη του δικού μας κράτους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου