Του Ρούσσου Βρανά, ΝΕΑ, 7.1.11
"Η πόλη του Ροσάριο µάς ήταν µέχρι τώρα γνωστή κυρίως από το ποδόσφαιρό της (από τον Κίλι Γκονζάλες και τον Λουτσιάνο Φιγκερόα που έπαιζαν σε ευρωπαϊκές οµάδες). Σήµερα πια είναι γνωστή σε όλον τον κόσµο, από τότε που ο ΟΗΕ αναγνώρισε την επανάσταση των αστικών κήπων της ως µία από τις δέκα καλύτερες πολιτικές στον κόσµο για την καταπολέµηση της φτώχειας."
Η κρίση φέρνει ανεργία, η ανεργία φέρνει απόγνωση και η απόγνωση µιζέρια. Μια πόλη στη Λατινική Αµερική όµως κατόρθωσε να σπάσει αυτήν τη ζοφερή αλληλουχία, µε µια αγροτική επανάσταση όχι πια στην ύπαιθρο, όπως τις είχαµε συνηθίσει αυτές τις επαναστάσεις, αλλά στο αστικό κέντρο. Το Ροσάριο είναι η τρίτη πόλη της Αργεντινής µε πληθυσµό 1,5 εκατοµµύριο κατοίκους. Στις παρυφές της εθνικής οδού που ενώνει την πόλη µε τον Μπουένος Αϊρες, ο ταξιδιώτης βλέπει σήµερα ανθρώπους να σκαλίζουν, να ποτίζουν και να µαζεύουν τη σοδειά σε µεγάλους οπωρώνες και λαχανόκηπους, τα προϊόντα των οποίων βοηθούν τις πιο ευάλωτες τάξεις της κοινωνίας να σταθούν στα πόδια τους. Ολοι αυτοί οι κήποι εντάσσονται στη στρατηγική της δηµοτικής αρχής για την ανάπτυξη της αστικής γεωργίας. Είναι ένα πρόγραµµα που γεννήθηκε πριν από δέκα χρόνια, µέσα από τις στάχτες και τα συντρίµµια που άφησε στη χώρα το ∆ιεθνές Νοµισµατικό Ταµείο. Οι διαθέσιµες αστικές και περιαστικές περιοχές δεν παραδόθηκαν σε εργολάβους για να γίνουν τσιµέντο, όπως συµβαίνει αλλού. Εγιναν δηµοτικοί κήποι. Η δηµοτική αρχή τις απέδωσε στουςπιο φτωχούς, προµηθεύοντάς τους ταυτόχρονα τα εργαλεία, τα υλικά και τους σπόρους για την καλλιέργειά τους. Μόλις αποχώρησαν οι γύπες, αφήνοντας πίσω τους ένα υποτιµηµένο νόµισµα και στρατιές ανέργων, από το 2002 έως το 2003 η δηµοτική αρχή του Ροσάριο έκανε µια καταγραφή των διαθέσιµων γαιών της πόλης. Και ενάµιση χρόνο αργότερα, µε απόφαση του δηµάρχου, αυτές οι γαίες εκχωρήθηκαν για την ανάπτυξη της αστικής γεωργίας. Κατανοώντας ότι η φτώχεια δεν είναι ένα µεµονωµένο αλλά ένα κοινωνικό πρόβληµα, ο δήµαρχος απάλλαξε τους καλλιεργητές από τους φόρους. Και διέθεσε ένα µηνιαίο επίδοµα για τους ανέργους ως κίνητρο για τη συµµετοχή τους σε αυτό το κοινωνικό πείραµα. Πάρα πολλοί από αυτούς προτίµησαν τους αστικούς κήπους από την ανέχεια. Και πουλάνε σήµερα τα προϊόντα τους στις λαϊκές αγορές.
Στους αστικούς...
... κήπους του Ροσάριο, όπως γράφει η δηµοσιογράφος Σοφί Σαπέλ, υπάρχουν σήµερα περισσότεροι από 800 όµιλοι καλλιεργητών. Η ανάπτυξη της αστικής γεωργίας δεν άλλαξε ριζικά µόνο τη δική τους ζωή αλλά και τη ζωή των καταναλωτών, που απολαµβάνουν φθηνά και υγιεινά προϊόντα. Οταν πια κόπασαν τα απόνερα της κρίσης, κάποιοι από τους καλλιεργητές εγκατέλειψαν τους κήπους τους. Οµως, οι περισσότεροι συνεχίζουν. Οπως και η δηµοτική αρχή, που µένει πιστή στον στόχο της: να κάνει τηναστική γεωργία µια πηγή απασχόλησης καιένα µέσον για τη µείωση της φτώχειας.
Η πό λη του Ροσάριο µάς ήταν µέχρι τώρα γνωστή κυρίως από το ποδόσφαιρό της (από τον Κίλι Γκονζάλες και τον Λουτσιάνο Φιγκερόα που έπαιζαν σε ευρωπαϊκές οµάδες). Σήµερα πια είναι γνωστή σε όλον τον κόσµο, από τότε που ο ΟΗΕ αναγνώρισε την επανάσταση των αστικών κήπων της ως µία από τις δέκα καλύτερες πολιτικές στον κόσµο για την καταπολέµηση της φτώχειας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου