Πολυπρόσωπη Ακροδεξιά

Της Βασιλικής Γεωργιάδου*, Εφημερίδα των Συντακτών

 Bρισκόμαστε μερικές εβδομάδες πριν τις Ευρωεκλογές και σχεδόν σε όλα τα «σενάρια» που βλέπουν το φως της δημοσιότητας προβλέπεται άνοδος της Ακροδεξιάς. Την ίδια ώρα οι συζητήσεις και τα δημοσιεύματα πάνω στο θέμα αυξάνονται. Σε πρόσφατο συνέδριο του Ομοσπονδιακού Κέντρου για την Πολιτειακή Παιδεία (BpB) που οργανώθηκε στην Κολονία, ειδικοί στο ζήτημα της ευρωπαϊκής ακροδεξιάς ανέλυσαν την πολυμορφία του φαινομένου. Η πολιτική γεωγραφία της περιοχής δεξιότερα της κατεστημένης Δεξιάς περιλαμβάνει ευρωσκεπτικιστές, υπερεθνικιστές, εθνικολαϊκιστές, αντιισλαμιστές, εξτρεμιστές, παραστρατιωτικές μιλίτσιες που κινούμενοι στην ίδια πολιτική αρένα διεκδικούν την υποστήριξη του Ευρωπαίου ψηφοφόρου. Την πολυμορφία στο δεξιό άκρο του κομματικού φάσματος επιχειρεί να αποτυπώσει μια έκδοση (Νοέμβριος 21013) ενός τόμου με τίτλο Τα μεταβαλλόμενα πρόσωπα του λαϊκισμού του Ιδρύματος για τις Ευρωπαϊκές Προοδευτικές Σπουδές (FEPS). Πρόκειται για ένα βιβλίο που συνδυάζει τη ματιά επαγγελματιών της πολιτικής και ειδικών της πολιτικής επιστήμης στην ανάλυση του νεολαϊκιστικού φαινομένου. Στην εισαγωγή του στο βιβλίο ο Μάσιμο Ντ’Αλέμα αναφέρεται σε μια συστημική κρίση που είναι σε εξέλιξη τροφοδοτώντας την άνοδο της πληθυντικής Ακροδεξιάς: ο εκφυλισμός των μαζικών κομμάτων (και όχι μόνο των εργατικών και σοσιαλδημοκρατικών) αφενός και η συρρίκνωση του κοινωνικού κράτους και της αγοράς εργασίας αφετέρου δημιουργούν ευκαιρίες για την Ακροδεξιά.

Μέχρι πού θα φθάσει το κοντέρ στην κούρσα της πολυπρόσωπης Ακροδεξιάς; Η Λεπέν και ο Βίλντερς πατούν γκάζι δυνατά· επιχειρούν να δικτυώσουν τον χώρο συστεγάζοντάς τον σε μια νέα ευρωομάδα. Θα χρειαστούν εφτά κομματικούς εταίρους από ισάριθμες χώρες και 25 βουλευτές προκειμένου να πετύχουν τον στόχο. Παρά την εντυπωσιακή παρουσία του Εθνικού Μετώπου στην πολιτική σκηνή της Γαλλίας και του Κόμματος για την Ελευθερία στην αντίστοιχη της Ολλανδίας, τα πράγματα δεν είναι απλά. Τα προσωποκεντρικά μορφώματα του ακραίου δεξιού πόλου πάσχουν από χρόνιες αντιπαλότητες κορυφής. Εκτός από τα πρόσωπα είναι και οι πολιτικές τοποθετήσεις που προκαλούν δυσκολίες στη συμπόρευση: παρότι στην κύρια ατζέντα τους συμπίπτουν, διαφορετικές θεματικές συνθέσεις δημιουργούν μια ποικιλία ιδεολογικο-πολιτικών μορφωμάτων στην πολιτική σκηνή.

Σήμερα δύο ρεύματα είναι παρόντα στην υποπεριοχή δεξιότερα της κατεστημένης Δεξιάς: εκείνο που επιθυμεί τη συντήρηση της πολυμορφίας στην εν τη ευρεία εννοία Ακροδεξιά (far right) και ένα άλλο που επιδιώκει τη συμπόρευση του χώρου. Παρότι τα διεθνή Μίντια προδικάζουν την επικράτηση του δεύτερου, κάτι τέτοιο δεν είναι διόλου σίγουρο ότι θα συμβεί με ορίζοντα την 25η Μαΐου.

…………………………………………………………………………………………………………………………………………………….

* Η Β. Γεωργιάδου είναι καθηγήτρια Πολιτικής Επιστήμης στο Πάντειο Πανεπιστήμιο