Το τηλέφωνο της Angela Merkel

www.openeurope.org.uk, www.capital.gr

Αναρωτιόμασταν ποιο θα είναι το μέγα ζήτημα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου. Τώρα έχουμε την απάντηση: Το κινητό τηλέφωνο της Merkel. Το Der Spiegel  ισχυρίστηκε ότι το τηλέφωνο της Merkel μπορεί να έχει παγιδευτεί από τις αμερικανικές υπηρεσίες ασφαλείας. Η Merkel κάλεσε τον πρόεδρο Obama να καταστήσει σαφές ότι «καταδικάζει απερίφραστα τέτοιες πρακτικές» και αυτός της είπε ότι οι ΗΠΑ δεν παρακολουθούν και δεν πρόκειται να παρακολουθήσουν τις τηλεπικοινωνίες της (απάντηση από την οποία οι Γερμανοί σχολιαστές των ΜΜΕ έχουν συμπεράνει πως αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο ότι αυτό θα μπορούσε να είχε συμβεί στο παρελθόν). Ο Πρέσβης των ΗΠΑ στο Βερολίνο εκλήθη επίσης για κατσάδιασμα, ενώ παρόμοια μέτρα ελήφθησαν στη Γαλλία σχετικά με ισχυρισμούς πως οι ΗΠΑ επίσης κατασκόπευαν Γάλλους διπλωμάτες. Επειδή το θέμα αυτό έχει ενταθεί από τα ΜΜΕ, μπορεί να είναι αναμφισβήτητα περισσότερο επιβλαβές στις Αγγλοσαξονικές Ηπειρωτικές σχέσεις από οποιοδήποτε άλλο επεισόδιο από τον πόλεμο στο Ιράκ και μετά. Κι έκτοτε έχουν γίνει πολλά εδώ.

Πολιτικές ελευθερίες έναντι της ασφάλειας: Όπως πάντα, αυτό συμπυκνώνει τον πολύ ευαίσθητο συμβιβασμό μεταξύ της υποχρέωσης της πολιτείας για τη διασφάλιση της ασφάλειας των πολιτών της και το δικαίωμα των πολιτών να μην κατασκοπεύονται αυθαίρετα από το κράτος τους.

Οι Γερμανοί, με δεδομένη την οδυνηρή μνήμη της Στάζι και της Ναζιστικής επιτήρησης, είναι ιδιαίτερα ευαίσθητοι όσον αφορά αυτό το θέμα (και το γεγονός πως η ίδια η Γερμανίδα καγκελάριος είναι το φερόμενο ως θύμα της υπόθεσης, ρίχνει λάδι στη φωτιά). Ξεχάστε το οτιδήποτε άλλο υπάρχει στην ατζέντα της συνόδου κορυφής της ΕΕ σήμερα, το προαναφερθέν θέμα είναι αυτό που δημιουργεί πραγματικά τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων στη Γερμανία.

Προστασία δεδομένων, ΕΕ εναντίον κρατών: Μερικοί ηγέτες και πολιτικοί της ΕΕ, συμπεριλαμβανομένης της Επιτρόπου Δικαιοσύνης, Vivianne Reding (για την οποία αυτό το θέμα είναι κάτι σαν ιδεολογικά αναβολικά), είναι πρόθυμοι να χρησιμοποιήσουν την εδώ και καιρό ευρισκόμενη στα σκαριά αναθεώρηση των κανόνων της ΕΕ περί της προστασίας των δεδομένων για να επιβάλουν περισσότερες εγγυήσεις στο επίπεδο της ΕΕ, αν και η σύνδεση του εν λόγω σχεδίου με την υποκλοπή των τηλεφωνικών συνομιλιών της Merkel δεν είναι απολύτως σαφής. Η Γαλλία και η Πολωνία, σύμφωνα με πληροφορίες, ενδιαφέρονται για τη γρήγορη προώθηση του θέματος αυτού μέσω της νομοθετικής διαδικασίας της ΕΕ, ενώ άλλοι, όπως το Ηνωμένο Βασίλειο και οι Σκανδιναβικές χώρες, είναι λιγότερο πρόθυμοι. Η Γερμανία δεν έχει δεσμευτεί σε κάποια από τις δύο πλευρές (αν και ο Γερμανός υπουργός Εσωτερικών Freidrich δήλωσε ότι η τρέχουσα έκδοση θα πρέπει να αναθεωρηθεί).

Το Ηνωμένο Βασίλειο εναντίον της Γαλλίας: Ωστόσο, η ίδια Οδηγία για Προστασία των Δεδομένων που θέλει να περάσει η Γαλλία, χαρακτηρίστηκε στην πρόσφατη Βρετανική επιχειρηματική έκθεση της ομάδας εργασίας ως ένα παράδειγμα των κανόνων της ΕΕ που βλάπτουν την καινοτομία και την ανάπτυξη και το επιχείρημα επανέλαβε ο Rohan Silva στους Times. Οι φιλανθρωπικές οργανώσεις ιατρικών ερευνών έχουν επίσης προειδοποιήσει ότι οι νέοι κανόνες, συγκεκριμένα μια σειρά από τροπολογίες που κατέθεσε ο Ευρωβουλευτής των Πρασίνων,Jan Philip Albrecht, θα μπορούσαν να μειώσουν υπερβολικά τα δεδομένα που χρειάζονται για να εργαστούν για την ανακάλυψη νέων θεραπειών. Οπότε, το ζήτημα αυτό θα μπορούσε επίσης έμμεσα να φέρει το Ηνωμένο Βασίλειο εναντίον της Γαλλίας.

Η Γερμανία εναντίον του Αγγλοσαξονικού κόσμου: Αυτό είναι ένα κρίσιμο θέμα, η οποιαδήποτε επιδείνωση των σχέσεων μεταξύ των ΗΠΑ και της Γερμανίας είναι άσχημα νέα και το Ηνωμένο Βασίλειο θα μπορούσε κάλλιστα να εμπλακεί μόνο και μόνο από το γεγονός πως συναναστρέφεται με τις προαναφερθείσες χώρες (θυμηθείτε το Tempora ). Αυτό που θα πρέπει να προσέξουμε θα είναι οι επιπτώσεις στη συμφωνία ελευθέρων συναλλαγών ΕΕ-ΗΠΑ (ΤΤΙΡ), η οποία, επί του παρόντος, βρίσκεται υπό διαπραγμάτευση, καθώς η Γερμανία θα μπορούσε τώρα κάλλιστα να επιμείνει στη θέσπιση διάφορων περίπλοκων εγγυήσεων για την προστασία της ιδιωτικής ζωής, πράγμα το οποίο ο Obama θα δυσκολευτεί να το υλοποιήσει (διότι, αν μη τι άλλο, το να περάσει από το Κογκρέσο μια συμφωνία η οποία φαίνεται να υπονομεύει την εθνική ασφάλεια θα μπορούσε να αποδειχθεί πολύ δύσκολο). Αν η ΤΤΙΡ αποτύχει, αυτό θα ενθαρρύνει όσους ισχυρίζονται ότι το Ηνωμένο Βασίλειο θα πρέπει να αποχωρήσει από την ΕΕ για να μεγιστοποιηθούν οι παγκόσμιες εμπορικές του ευκαιρίες.

Αυτό θα θέσει επίσης τον Cameron σε μια πολύ δύσκολη θέση, καθώς δεν επιθυμεί να προσβάλλει ούτε τους Γερμανούς, αλλά ούτε και τις ΗΠΑ, ωστόσο είναι σίγουρο πως θα του ασκηθούν πιέσεις για να πάρει θέση στο ζήτημα.

Δεύτερον, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το οποίο πρέπει επίσης να εγκρίνει την τελική συμφωνία, μπορεί να δει εδώ μιαν ευκαιρία να αλλάξει την ΤΤΙΡ για να ασκήσει τη δική του εξουσία. Το ΕΚ έχει ένα επιτυχημένο ιστορικό στον τομέα της ιδιωτικής ζωής και στα θέματα πολιτικής ελευθερίας, όπως φαίνεται από την προσπάθειά του να κρατήσει την SWIFT όμηρο. Στην πραγματικότητα, η ίδια η SWIFT θα μπορούσε να περιπλεχθεί από τις κατηγορίες κατά των ΗΠΑ (δε λέμε πως τα επιχειρήματα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σε αυτόν τον τομέα δεν είναι βάσιμα).

Οπότε, αυτό είναι ένα επεισόδιο που σίγουρα θα συνεχίσει να απασχολεί για αρκετό καιρό.