Οταν το μίσος είναι ισχυρότερο από τη θέληση

Του Βίκτωρα Ισαάκ Ελιέζερ*, Εφημερίδα των Συντακτών

Το μεγαλύτερο έγκλημα που διαπράττει η Χαμάς είναι εναντίον των ίδιων των Παλαιστινίων. Διότι ακριβώς το μίσος εναντίον του Ισραήλ είναι ισχυρότερο από τη θέληση για τη δημιουργία ανεξάρτητου κράτους δίπλα του.

Με τον ανηλεή πόλεμο που διεξάγει η Χαμάς για την εξαφάνιση του Ισραήλ έχει πετύχει δύο στόχους. Ο πρώτος, συνίσταται στο γεγονός ότι αποτρέπει κάθε δυνατότητα επίτευξης λύσης που θα προβλέπει δύο κράτη για δύο λαούς. Καμία ισραηλινή κυβέρνηση, δεξιά ή αριστερή, δεν θα συμφωνήσει στη δημιουργία ενός παλαιστινιακού κράτους με τη Χαμάς πρωταγωνιστή των εξελίξεων. Διότι εάν οι ρουκέτες από τη Γάζα είναι επικίνδυνες για την ασφάλεια των Ισραηλινών πολιτών στο νότιο και κεντρικό Ισραήλ, οι ρουκέτες από τις παλαιστινιακές πόλεις Ραμάλα και Ιεριχώ θα μπορούσαν να επιφέρουν τον βίαιο διαμελισμό της χώρας και θα έθετε τους κατοίκους της σε καθεστώς μόνιμης ομηρίας. Το μεγαλύτερο έγκλημα, όμως, που διαπράττει η Χαμάς είναι εναντίον των ίδιων των Παλαιστινίων. Διότι ακριβώς το μίσος εναντίον του Ισραήλ είναι ισχυρότερο από τη θέληση για τη δημιουργία ανεξάρτητου παλαιστινιακού κράτους δίπλα στο Ισραήλ. Οι ισραηλινές δυνάμεις έχουν αποχωρήσει από τη Λωρίδα της Γάζας, και από το 2005 την εξουσία είχε αναλάβει η Παλαιστινιακή Αρχή. Το 2007, οι δυνάμεις της Φατάχ, δηλαδή ο πυρήνας της PLO και της Παλαιστινιακής Αρχής, εκδιώκονται από τη Χαμάς, εκατοντάδες Παλαιστίνιοι εκτελούνται εν ψυχρώ και επιβάλλεται θεοκρατικό καθεστώς τύπου Ιράν. Το Ισραήλ επέβαλε πράγματι τον αποκλεισμό της Γάζας (εκτός τροφίμων και ιατροφαρμακευτικού εξοπλισμού), αφού η ίδια η Χαμάς απειλούσε και έπληττε με ρουκέτες τον άμαχο πληθυσμό του Ισραήλ απορρίπτοντας κάθε διαπραγμάτευση που γινόταν μεταξύ της ισραηλινής κυβέρνησης και της Παλαιστινιακής Αρχής. Και βέβαια, όσοι συγκρίνουν τη Γάζα με το Αουσβιτς δεν διαφέρουν σε τίποτε από τους πλέον αισχρούς αρνητές του Ολοκαυτώματος.

Ο δεύτερος στόχος της Χαμάς επετεύχθη τροφοδοτώντας τον σύγχρονο αντισιωνισμό με επιχειρήματα ώστε όλοι εκείνοι που αντιτίθενται στην ύπαρξη του εβραϊκού κράτους να μην κινδυνεύουν να χαρακτηριστούν ρατσιστές ή αντισημίτες.

Η αυστηρή κριτική επί συγκεκριμένων πολιτικών της ισραηλινής κυβέρνησης σε καμία περίπτωση δεν συνιστά αντισημιτισμό. Από το σημείο αυτό, όμως, μέχρι την παροχή υποστήριξης προς τη Χαμάς, υπάρχει τεράστια απόσταση. Διότι η υποστήριξη προς τη Χαμάς δεν ισοδυναμεί με υποστήριξη στη δημιουργία ενός παλαιστινιακού κράτους δίπλα στο Ισραήλ. Ισοδυναμεί με αντισημιτισμό, γιατί ακριβώς η ιδεολογία της και η πρακτική της βασίζονται στο μίσος εναντίον του συνόλου των Εβραίων, στο Ισραήλ και στον κόσμο, με βάση το ίδιο της το καταστατικό. Οσοι, λοιπόν, καταδικάζουν με ευκολία το Ισραήλ και αρνούνται να καταδικάσουν τη Χαμάς και τις μεθόδους της, ναι, ασκούν τη χειρότερη μορφή αντισημιτισμού.

Ως γνωστόν η Χαμάς είναι γέννημα-θρέμμα των Αδελφών Μουσουλμάνων. Μιας οργάνωσης που ιδρύθηκε το 1928, από τον Χασάν Αλ Μπάνα, στενό σύμμαχο του Αδόλφου Χίτλερ. Κατά τη διάρκεια μάλιστα του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου ίδρυσε την ταξιαρχία των Μουσουλμάνων Waffen–SS Handschar, που αναλάμβανε δολοφονίες και χτυπήματα εναντίον των εβραϊκών κοινοτήτων. Και βεβαίως πρωτοστάτησε στη διάσωση και φυγάδευση ναζί εγκληματιών πολέμου.

Σήμερα, 70 χρόνια μετά, οι διάδοχοί του, οι ηγέτες της Χαμάς, στοχεύουν αμάχους στο Ισραήλ, δολοφονούν Εβραίους μαθητές σε σχολείο της Τουλούζ, επισκέπτες στο Εβραϊκό Μουσείο των Βρυξελλών. Είναι οι φυσικοί σύμμαχοι των νεοναζιστικών κομμάτων στην Ευρώπη, αφού κοινός τους εχθρός είναι οι Εβραίοι.

Αλήθεια, η εκτόξευση πυραύλων από τη Γάζα εναντίον αμάχων στο Ισραήλ, οι υπόγειες σήραγγες που έφταναν στις τραπεζαρίες των ισραηλινών κιμπούτς στην παραμεθόριο, οι απαγωγές και δολοφονίες παιδιών, οι επιθέσεις αυτοκτονίας, δεν αποτελούν εγκλήματα πολέμου που διαπράττει η Χαμάς; Ο κόσμος όμως αδιαφορεί! Η εικόνα νεκρών αθώων Παλαιστινίων γεμίζει την ψυχή κάθε σκεπτόμενου ανθρώπου με θλίψη, οδύνη αλλά και προβληματισμό. Για την κοινή γνώμη που παρακολουθεί αυτήν την αιματοχυσία, το βάρος της ευθύνης το έχει ο ισχυρός. Ποιος όμως οπλίζει το χέρι του Ισραηλινού αεροπόρου; Ποιοι δήθεν γενναίοι μαχητές κρύβονται ανάμεσα σε αθώους; Ποιοι έχουν στήσει στρατηγεία μέσα σε νοσοκομεία; Ποιοι έχουν σκάψει υπόγειες σήραγγες που ξεκινάνε μέσα από διαμερίσματα κατοικιών; Ποιοι εκβίασαν ξένους ανταποκριτές που εγκαταλείποντας τη Γάζα αποκάλυψαν σκηνές βαρβαρότητας της Χαμάς εις βάρος των Παλαιστινίων της Γάζας;

Ο Γκέμπελς ταύτισε συστηματικά τους Εβραίους με το «απόλυτο κακό». Σήμερα κάποιοι, δήθεν σοβαροί διαμορφωτές της κοινής γνώμης, ταυτίζουν το Ισραήλ με το «απόλυτο κακό»! Χρησιμοποιούν, χωρίς ίχνος ντροπής, το Ολοκαύτωμα για να ταυτίσουν το σύγχρονο «απόλυτο κακό» με τους ναζί! Αυτή είναι η επιχείρηση δαιμονοποίησης και απονομιμοποίησης του συλλογικού δικαιώματος των Εβραίων να ζουν στο δικό τους κράτος με ασφάλεια. Χρησιμοποιούν το Ισραήλ ως εργαλείο αντισημιτισμού. Είναι μια επιχείρηση που οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην αμφισβήτηση του δικαιώματος του Εβραίου να ζει ως ισότιμο μέλος στην κοινωνία της χώρας όπου γεννήθηκε, υπηρέτησε και αγάπησε. Και αυτό το φαινόμενο το βλέπουμε στη Γαλλία, στη Σουηδία, στην Αγγλία, στο Βέλγιο, στην Ιταλία και αλλού, όπου ο αντισημιτισμός κτυπά ανελέητα τους Εβραίους της Ευρώπης.

Οι αντισημίτες τού τότε είναι οι αντισιωνιστές τού σήμερα. Σε αυτό ακριβώς το σημείο συναντιούνται οι δυνάμεις του νεοναζισμού με κάποιες δυνάμεις της Αριστεράς και του φανατικού Ισλάμ. Τότε οι δυνάμεις του ναζιστικού άξονα προκάλεσαν τη μεγαλύτερη ανθρωπιστική καταστροφή της Ιστορίας. Σήμερα, οι δυνάμεις ενός άλλου άξονα, αυτού της Χαμάς-Χεσμπολά-Ιράν, με την υποστήριξη και της Τουρκίας, και του συναφούς άξονα των δυνάμεων του Ισλαμικού Κράτους, απειλούν κατ’ αρχάς το Ισραήλ, αλλά απειλούν κυρίως την Ευρώπη. Οι οργανωτές των διαδηλώσεων, όμως, θεωρούν πιο ελκυστική την καταδίκη του Ισραήλ!

Ισραηλινοί και Παλαιστίνιοι μπορούν να αποτρέψουν αυτήν την απειλή και να μετατρέψουν την περιοχή αυτήν από τόπο αίματος σε τόπο ευημερίας και οικονομικής ανάπτυξης. Οι Παλαιστίνιοι δικαιούνται να αποκτήσουν το δικό τους κράτος, δίπλα στο Ισραήλ, και όχι αντί του Ισραήλ. Οι Ισραηλινοί πολίτες δικαιούνται να ζουν με ασφάλεια στη γη τους. Για να επιτευχθεί κάτι τέτοιο, η ισραηλινή κυβέρνηση θα πρέπει να σταματήσει την ανέγερση νέων οικισμών στη Δυτική όχθη και η Παλαιστινιακή Αρχή, με την υποστήριξη της Αιγύπτου, της Ιορδανίας και της διεθνούς κοινότητας, να θέσει τέρμα στην τρομοκρατία της Χαμάς και των άλλων ένοπλων ομάδων που τη στηρίζουν. Οσο λοιπόν η Χαμάς εξακολουθεί να επιδιώκει και να επιχειρεί την εξαφάνιση του Ισραήλ από τον χάρτη τόσο απομακρύνεται η λύση των δύο κρατών για δύο λαούς, και θα συνεχίζεται η αιματοχυσία. Διότι ακριβώς δεν πρέπει το μίσος εναντίον του Ισραήλ να είναι ισχυρότερο από τη θέληση για τη δημιουργία ανεξάρτητου παλαιστινιακού κράτους δίπλα στο Ισραήλ.

………………………………………………………………………………………………………………………………….

* Ανταποκριτής της ισραηλινής εφημερίδας «Yediot Achronot» στην Ελλάδα