Εως τώρα τα σημάδια πρόδιδαν ότι η Νέα Δημοκρατία είχε πλημμελή σχέση με τον πολιτισμό. Οτι όχι μόνον δεν γνωρίζουν οι αρμόδιοι (υπουργοί και συνεργάτες του πρωθυπουργού) το αντικείμενο, ειδικά αυτό που αφορά τον σύγχρονο πολιτισμό, αλλά ότι οι επιρροές τους προέρχονται από το πιο οπισθοδρομικό, παρωχημένο, στενής αντίληψης και φοβικό περιβάλλον δημιουργών και καλλιτεχνών. Ωσπου μπήκε και ο ΣΥΡΙΖΑ στον χορό, με ερωτήσεις βουλευτών του που αφορούν θέματα πολιτισμού, διεκδικώντας τα σκήπτρα στην αγκύλωση, στον παλαιοκομματισμό και στη μονόπλευρη ενημέρωση. Το πιο πρόσφατο παράδειγμα είναι η ερώτηση εννέα βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ προς τρεις υπουργούς (Πολιτισμού, Οικονομικών και Ανάπτυξης) για το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Βλέπουν, λοιπόν (εν περιλήψει και με κίνδυνο... παρεξηγήσεων, γιατί ο αχταρμάς της ερώτησης δηλώνει όχι μόνο συγκεκριμένες προθέσεις που την υπαγορεύουν αλλά και παντελή άγνοια του θεσμού), ότι απομειώνεται το κύρος του Διεθνούς Φεστιβάλ γιατί υστερεί το... ελληνικό τμήμα του, ενώ απειλείται από την άνοδο άλλων Φεστιβάλ ιδιωτικών συμφερόντων (!). Παράλληλα, επισημαίνουν σοβαρές παρατυπίες στην οικονομική διαχείριση και διοικητική του οργάνωση.
Κακοδιαχείριση το γεγονός ότι από το 2010 μέχρι σήμερα το Φεστιβάλ έχει αποπληρώσει χρέος 6 εκατ. ευρώ της προηγούμενης διοίκησης; Κακοδιαχείριση ότι κατόρθωσε να λειτουργήσει με μειωμένη κρατική επιχορήγηση (από 8.488.000 ευρώ το 2009 σε 1.250.000 ευρώ φέτος); Κακοδιαχείριση ότι ενεργοποίησε ευρωπαϊκά προγράμματα (ΕΣΠΑ και MEDIA) για να συνεχίσει να υπάρχει στον διεθνή φεστιβαλικό χάρτη; Οτι εξακολουθούν να οργανώνονται αφιερώματα και να έρχονται σκηνοθέτες του βεληνεκούς του Τζιμ Τζάρμους δηλώνει υποχώρηση του κύρους του Φεστιβάλ, γιατί δεν λειτουργεί ελληνικό διαγωνιστικό τμήμα το οποίο «παλαιότερα έδινε ώθηση στον ελληνικό κινηματογράφο»; (!). Προφανώς, ο ΣΥΡΙΖΑ είναι απών από την πολιτιστική ζωή του τόπου τα τελευταία χρόνια, αγνοώντας ότι νέοι Ελληνες σκηνοθέτες δρέπουν δάφνες κριτικών και βραβείων ανά τον κόσμο.
Ομως το πρόβλημα δεν είναι τα απέθαντα συμφέροντα που νιώθουν αδικημένα από τις επιλογές του νυν διευθυντή του Φεστιβάλ και βρίσκουν πρόσφορο έδαφος (και) στις γραμμές του ΣΥΡΙΖΑ. Γιατί, εν τέλει, το θέμα δεν είναι ούτε οι φορείς, ούτε τα σωματεία, ούτε η ιδιοτέλεια και η πελατειακή λογική που δεν γνωρίζει ιδεολογίες, δεξιά - αριστερά. Αλλά τι είδους Φεστιβάλ Κινηματογράφου ενδιαφέρεται να έχει η εκάστοτε ηγεσία. Αν συναινέσει στο πισωγύρισμα ή ορθώσει ανάστημα και στηρίξει το επόμενο βήμα. Ο νυν υπουργός Πολιτισμού εμφανίζεται σοβαρός και ενημερωμένος. Μένει να το επιβεβαιώσει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου