Οι Ζαπατίστας και οι Μοναχοί

Του Πάσχου Μανδραβέλη, Καθημερινή

Δεν είναι κακό που ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ επισκέφθηκε την Αθωνική Πολιτεία και είχε δίκιο όταν διαπίστωσε ότι «όποιος δεν έχει επισκεφθεί το Αγιον Ορος αδικεί τον εαυτό του». Το κακό είναι ότι είπε –και εκεί!– όλα όσα ήθελαν να ακούσουν οι συνομιλητές του. Θα συμφωνήσουμε ότι ο κ. Τσίπρας χρησιμοποίησε πιο αριστερή φρασεολογία από εκείνη που θα χρησιμοποιούσε λ.χ. ο κ. Αντώνης Σαμαράς. Είπε ότι «οι Αγιορείτες ενσαρκώνουν το σύνθημα των Ζαπατίστας “Ολα για όλους, τίποτε για μας”». Ομως πέρα από τα συνθήματα υπάρχει και η πραγματικότητα. Δηλαδή, ένα από τα αιτήματα της εικοσάχρονης πλέον εξέγερσης των Ζαπατίστας είναι η αναδιανομή γης προς όφελος των φτωχών αγροτών. Αντιθέτως, οι μονές του Αγίου Ορους με χρυσόβουλα άλλων εποχών είναι από τους μεγαλύτερους ιδιοκτήτες γης της ελληνικής επικράτειας. Επομένως, το «Ολα για όλους, τίποτε για μας!» μπορεί να είναι αίτημα των Ζαπατίστας, αλλά όπως απέδειξε η υπόθεση της λίμνης Βιστωνίδας, τουλάχιστον το «όλα για όλους» δεν ισχύει. Και όπως δείχνει ο δικαστικός αγώνας της Μονής Βατοπεδίου (συνεχίζεται μέχρι σήμερα!), το «Τίποτε για εμάς» μοιάζει περισσότερο με μύθευμα.

Καλοδεχούμενη η σταδιακή αλλά και ταχύτατη εκλογίκευση του ΣΥΡΙΖΑ. Το μόνο κακό είναι ότι αυτή γίνεται με όρους συντήρησης και όχι προόδου. Η επίσκεψη του κ. Τσίπρα και των στελεχών είναι το τελευταίο παράδειγμα. Να σημειώσουμε ότι αυτή έγινε σε ανταπόδοση της επίσκεψης που έκανε αντιπροσωπεία μοναχών στον κ. Τσίπρα τον περασμένο Δεκέμβριο. Είναι δε σίγουρο ότι σε εκείνη τη συνάντηση οι μοναχοί δεν αντάλλαξαν με τον κ. Τσίπρα απόψεις για «τον Νίτσε και τον Ηράκλειτο, για τον Θεό και τον άνθρωπο, για την κρίση και τον μοναχισμό, για την Ελλάδα και τον κόσμο», όπως έγινε στη Μονή Ιβήρων, σύμφωνα με όσα διέρρευσαν από την Κουμουνδούρου. Τα θέματα που προφανώς συζητήθηκαν τον περασμένο Δεκέμβριο ήταν πιο πεζά, όπως οι φοροαπαλλαγές και άλλα προβλήματα της μοναστικής κοινότητας.
Συνεπώς, είναι θετικό που αντιπροσωπεία του κόμματος επισκέφθηκε η το Αγιον Ορος, μία από τις κιβωτούς της τεράστιας παράδοσης του τόπου μας που αξίζει τον σεβασμό όλων μας. Είναι κακό όμως που, απ’ όσα διαβάσαμε στον Τύπο (και στην «Αυγή»), δεν τέθηκαν στο τραπέζι τα μεγάλα ανοιχτά θέματα που έχει η Πολιτεία με την Εκκλησία. Και ειδικά το τεράστιο θέμα της μοναστικής περιουσίας, για την οποία –σημειωτέον– εκκλησία και μονές έχουν απαλλαχθεί από την υποχρέωση καταβολής του «Μη-Ενιαίου» (όπως αποδεικνύεται) Φόρου Ακινήτων (Μ-ΕΝΦΙΑ).
Εχουμε ξαναγράψει ότι το βασικό πρόβλημα της χώρας είναι η συντήρηση· η επιμονή όλων των παραγόντων του τόπου και των κοινωνικών συσσωματώσεων στις λογικές που μας χρεοκόπησαν. Ο ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί κορυφαίο παράδειγμα. Εχει αγκαλιάσει και υποστήριξε κάθε αίτημα επαναφοράς πρακτικών του παρελθόντος, ακόμη και τους δεκαέξι μισθούς στη Βουλή. Πίσω από την επαναστατική ρητορεία δεν υπάρχει προοδευτική πολιτική, η οποία αφενός σέβεται την τεράστια συμβολή της Ορθοδοξίας στη διαμόρφωση του νεοελληνικού πολιτισμού και αφετέρου ξεκαθαρίζει ότι «τα του Καίσαρος τω Καίσαρι και τα του Θεού τω Θεώ». Δυστυχώς, η Πρόοδος σ’ αυτή τη χώρα παραμένει στα αζήτητα. Ακόμη και εκείνων των κομμάτων που την καμαρώνουν στην προμετωπίδα τους..