Άρθρο του Kevin Johnson Δημάρχου του Σακραμέντο, στο Huffington Post (14/7/2014 ).Τη μετάφραση επιμελήθηκε ο Λάζαρος Αγαπίδης.
Αλλά ο κόσμος αλλάζει με ταχύτητα φωτός και οι πόλεις πρέπει να εξελιχθούν για να διατηρήσουν την ανταγωνιστικότητά τους. Αυτό μας φέρνει στο «Πόλεις 3.0»,, όπου η πόλη είναι ένα κομβικό σημείο της καινοτομίας, της επιχειρηματικότητας και της τεχνολογίας. Είναι οι πόλεις δίχως χαρτί, δίχως καλώδια και δίχως μετρητά. Στις Πόλεις 3.0, έχουμε περισσότερα κινητά τηλέφωνα από σταθερά, περισσότερες ταμπλέτες από υπολογιστές και περισσότερες έξυπνες συσκευές από οδοντόβουρτσες.
Με το αδιέξοδο στην Ουάσιγκτον, πολλοί Αμερικανοί αναρωτιούνται πώς η χώρα μας θα επιστρέψει στο προσκήνιο. Ενώ η απογοήτευση τους με την κυβέρνηση είναι δικαιολογημένη, την απάντηση στην ερώτηση αυτή θα την βρούνε στις πόλεις στις οποίες ζούνε.
Η οικονομία των ΗΠΑ έχει πολύ δρόμο ακόμα για να σταθεροποιηθεί, αλλά οι πρόσφατες προβλέψεις δείχνουν ότι η ανάκαμψη βρίσκεται ήδη σε εξέλιξη. Μια νέα έκθεση που κυκλοφόρησε την περασμένη εβδομάδα από το Συνέδριο των Δημάρχων των ΗΠΑ δείχνει ότι η ανάπτυξη στις πόλεις θα ωθήσει το έθνος σε νέα οικονομικά επίπεδα δραστηριότητας που δεν έχουμε δει από τις αρχές της δεκαετίας του 2000. Τον επόμενο χρόνο, όλες οι μητροπολιτικές περιοχές των πόλεων προβλέπεται να επεκταθούν με τις μισές από αυτές να επεκτείνονται κατά περισσότερο από 3%.
Δεδομένου ότι οι μητροπολιτικές περιοχές αντιπροσωπεύουν το 86% του συνόλου των θέσεων εργασίας, το 90% του ΑΕΠ, και το 94% της ανάπτυξης σε αυτό το έθνος, οι αυξήσεις αυτές έχουν πραγματικό αντίκτυπο για τη χώρα μας.
Οι πόλεις πλέον οδηγούν την αναζωογόνηση της οικονομίας της χώρας.
Το κάνουμε αυτό υποδεχόμενοι τη νέα εποχή των αμερικανικών πόλεων, μια ιδέα στην οποία δίνω τον τίτλο «Πόλεις 3,0».
Η πρώτη γενιά των μητροπολιτικών περιοχών, οι «Πόλεις 1.0», χτίστηκαν γύρω από τα λιμάνια, τα ποτάμια και των διαδρομών μεταφοράς. Αυτές οι πόλεις χρησίμευσαν ως κέντρα εμπορίου.
Η δεύτερη γενιά των πόλεων, ή οι «Πόλεις 2.0», ήρθαν πολύ αργότερα κατά τη διάρκεια της βιομηχανικής επανάστασης. Οι πόλεις αυτές είχαν εργοστάσια και μεγάλη βιομηχανία, καμινάδες και αυτοκίνητα, με ηλεκτροδότηση, μεταφορές και άλλες σύγχρονες υπηρεσίες. Ήταν οι προορισμοί για τους μετανάστες από όλο τον κόσμο που επιδίωκαν το αμερικανικό όνειρο.
Αλλά ο κόσμος αλλάζει με ταχύτητα φωτός και οι πόλεις πρέπει να εξελιχθούν για να διατηρήσουν την ανταγωνιστικότητά τους. Αυτό μας φέρνει στο «Πόλεις 3.0», όπου η πόλη είναι ένα κομβικό σημείο της καινοτομίας, της επιχειρηματικότητας και της τεχνολογίας. Είναι οι πόλεις δίχως χαρτί, δίχως καλώδια και δίχως μετρητά. Στις Πόλεις 3.0, έχουμε περισσότερα κινητά τηλέφωνα από σταθερά, περισσότερες ταμπλέτες από υπολογιστές και περισσότερες έξυπνες συσκευές από οδοντόβουρτσες.
Για να συμβαδίσουν με τις αλλαγές αυτές οι Πόλεις 3.0 πρέπει να υιοθετήσουν τρία κρίσιμα συστατικά.
Πρώτον, οι δήμαρχοι 3.0 πρέπει να εξασκούν «ηγεσία ανοικτού κώδικα». Αυτό σημαίνει ότι ψάχνουμε για τις καλύτερες λύσεις, ανεξάρτητα από το πού προέρχονται. Δεν με νοιάζει αν προήλθε από τους Δημοκρατικούς ή τους Ρεπουμπλικανούς, επειδή δεν επηρεαζόμαστε από την κομματική πολιτική. Πιστεύουμε ότι ο ιδιωτικός τομέας μπορεί να βοηθήσει στην επίλυση των προβλημάτων του δημόσιου τομέα. Και γνωρίζουμε ότι οι πιο απίθανοι συνεργάτες συχνά συνεργάζονται για να παράγουν τις καλύτερες λύσεις. Το να είσαι ηγέτης ανοιχτού κώδικα σημαίνει ότι είσαι δυναμικός, ρεαλιστής και δίνεις λύσεις. Δεν μας νοιάζει η ιδεολογία ή η παράδοση, μας νοιάζει μόνο αυτό που πρόκειται να είναι καλό για τους ψηφοφόρους μας.
Το δεύτερο χαρακτηριστικό στοιχείο της Πόλης 3.0 είναι ότι πρέπει να είναι ο «ύψιστος πάροχος υπηρεσιών». Σε αυτή τη γενιά, η μεγαλύτερη δισκογραφική εταιρεία στον κόσμο δεν έχει δισκοπωλεία (Apple). Ο μεγαλύτερος βιβλιοπώλης στον κόσμο δεν έχει βιβλιοπωλεία (Amazon). Δύο από τις μεγαλύτερες εταιρείας ταξί του κόσμου δεν έχουν αυτοκίνητα (Uber και Lyft). Είναι μόνο θέμα χρόνου πριν το μεγαλύτερο ξενοδοχείο του κόσμου δεν θα έχει κανένα δωμάτιο ξενοδοχείου (ΑirBnB). Και πολύ σύντομα, το μεγαλύτερο πανεπιστήμιο του κόσμου δεν θα έχει καμία πανεπιστημιούπολη.
Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να παρέχονται και οι υπηρεσίες της πόλης σε νέες πλατφόρμες. Έτσι, αντί να οδηγούν τα συνεργεία μέσα στην πόλη ψάχνοντας για να επιδιορθώσουν λακκούβες , σε μια Πόλη 3.0, οι πολίτες βγάζουν φωτογραφίες από λακκούβες με το smartphone τους, και τις ανεβάζουν μέσω ενός app της πόλης που θα προσθέσει τα στοιχεία του στίγματος GPS. Τα συνεργία της πόλεις μπορούν να ενημερωθούν άμεσα και να επισπεύσουν να επιδιορθώσουν τη λακκούβα την ίδια ημέρα. Είναι ταχύτερο, ευκολότερο και πιο αποτελεσματικό. Και οι ενεργοί, συνδεδεμένο πολίτες γίνονται κομμάτι του δικτύου της πόλης για την επίλυση προβλημάτων.
Εκτός από τις υπηρεσίες, κάτι άλλο που μία πόλη παρέχει είναι οι υποδομές. Σε Πόλεις 2.0 αυτή η υποδομή αποτελούταν από δρόμους, γέφυρες και σχολεία. Αλλά οι Πόλεις 3.0 πρέπει να παρέχουν ένα νέο είδος υποδομής: όπως μητροπολιτικό δίκτυο Wi-Fi, ευρυζωνικά δίκτυα και οπτικές ίνες. Πρέπει να έχουμε επισπευσμένες διαδικασίες για τις νεοσύστατες εταιρείες, από χώρους γραφείων μέχρι και γραμμές υψηλής ταχύτητας επικοινωνίας. Στην τελική, οι πόλεις πρέπει να παρέχουν τις υπηρεσίες και τις υποδομές που οι κάτοικοι και οι επιχειρήσεις χρειάζονται και να το κάνουνε πιο γρήγορα και φθηνότερα.
Και τέλος, οι Πόλεις 3.0 πόλεις επικεντρώνονται στην ανάπτυξη των «Επόμενων» οικονομιών. Γνωρίζουμε ότι για να επιβιώσουμε στη σύγχρονη εποχή, θα πρέπει να αξιοποιούμε την καινοτομία. Εάν οι πόλεις πρόκειται να οδηγήσουν την αναζωογόνηση αυτού του έθνους, τότε θα πρέπει να γίνουμε εμείς τα εργαστήρια και τα φυτώρια της αλλαγής.
Αλλά πώς θα το κάνουμε αυτό; Μπορούμε να το επιτύχουμε αυτό υιοθετώντας μια επιθετική ατζέντα υπέρ της ανάπτυξης που περιλαμβάνει επενδύσεις για τον εκσυγχρονισμό των υποδομών (μεταφορών και υδροδότησης), τη δημιουργία «βιώσιμων» πόλεων, αντιμετωπίζοντας την ανισότητα εισοδήματος, με έμφαση στη δημιουργία του παγκόσμιου εμπορίου, και την εκπαίδευση ειδικευμένου εργατικού δυναμικού για το μέλλον μέσα από ένα υψηλής ποιότητας σύστημα δημόσιας εκπαίδευσης.
Ως πρόεδρος του Συνεδρίου των Δημάρχων των ΗΠΑ, πέρασα μια εβδομάδα στο Ντάλας με πάνω από 250 δήμαρχους από όλη τη χώρα - άνδρες και γυναίκες όλων των φυλών, Ρεπουμπλικάνοι και Δημοκράτες, γκέι και στρέιτ. Παρά τις δημογραφικές διαφορές μας, περάσαμε τέσσερις παραγωγικές ημέρες επικεντρωμένοι στο τι μπορούμε να κάνουμε για να διασφαλίσουμε την έξοδο των πόλεών μας από την οικονομική ύφεση και να οικοδομήσουμε ισχυρές οικονομίες για το μέλλον.
Ακούσαμε πως ο Δήμαρχος Whaley του Ντέιτον, Οχάιο ξανάχτισε την βιομηχανική βάση της πόλης της, με την ανάπτυξη ενός προηγμένου κέντρου παραγωγής σε ένα τοπικό κολέγιο για να εκπαιδεύσουν υπαλλήλους και για να παρέχουν την σύγχρονη τεχνολογίας, το οποίο οδήγησε σε 200 εκατομμύρια δολάρια επενδύσεων στο άνοιγμα ενός εργοστάσιο της GM που είχε κλείσει και δημιούργησε 800 θέσεις εργασίας στη βιομηχανία στην περιοχή του Ντέιτον. Μάθαμε ότι στο Gresham του Όρεγκον, η πόλη θα παράγει 100 τοις εκατό των αναγκών της σε ηλεκτρισμό από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας έως το τέλος του τρέχοντος έτους. Και η Δήμαρχος Carolyn Goodman, από το Λας Βέγκας, εξήγησε ότι στην λαμπερή αυτή πόλη, έχουν μετατρέψει πάνω από το 80 τοις εκατό των 50.000 λαμπτήρων της πόλης σε LED.
Εμείς οι δήμαρχοι των Πόλεων 3.0 δεν καθόμαστε με τα χέρια μας σταυρωμένα περιμένοντας από την κυβέρνηση να λύσει τα προβλήματά μας. Υιοθετούμε καλές ιδέες απ’ όπου κι αν προέρχονται, καινοτομώντας για την παροχή καλύτερων υπηρεσιών και την οικοδόμηση ισχυρών οικονομιών για την παγκόσμια αγορά. Με αυτόν τον τρόπο, χαράζουμε έναν δρόμο για την αναβίωση του μεγάλου έθνους μας και δείχνουμε στην Ουάσιγκτον το πώς γίνονται αυτά τα πράγματα.
Διαβάστε ακόμα :
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου