Καιροσκόποι

Του Ηλία Κανέλλη, ΝΕΑ, 20.3.13

Ηταν αξίωμα στις εφημερίδες ήδη από τη δεκαετία του 1960: η Κύπρος δεν πουλάει. Μπορεί το κυρίαρχο σύνθημα των πρώτων χρόνων της δεκαετίας του 1960 να ήταν «την Ελλάδαν τζ' ας τρώγωμεν πέτραις», αλλά παρ' όλα αυτά το Κυπριακό συνέχισε να μην πουλάει. Πούλησε λίγο σε δύο περιπτώσεις, και τις δύο με επιπτώσεις καταστροφικές. Τη μία, γύρω στα 1962, όταν στο νησί έφτασε ο Γρίβας της οργάνωσης Χι για να οργανώσει την παραστρατιωτική ΕΟΚΑ Β' - όταν εδραιώθηκε και γιγαντώθηκε το εθνοτικό μίσος. Την άλλη με το πραξικόπημα της χούντας του Ιωαννίδη που έφερε τους Τούρκους του Αττίλα και διχοτόμησε το νησί. Τα τελευταία χρόνια, η Κύπρος πούλησε ακόμα μια φορά στον ελληνικό Τύπο. Το 2004, όταν το αριστερό ΑΚΕΛ του Δημήτρη Χριστόφια, σε μια νύχτα, παραμονές του Πάσχα, πούλησε τον προλεταριακό διεθνισμό και συντάχθηκε με τον τότε πρόεδρο Τάσσο Παπαδόπουλο υπέρ του Οχι στο σχέδιο Ανάν για μια ομοσπονδιακή λύση. Το Κυπριακό συνέχισε να είναι εκκρεμότητα αλλά, όταν ζεις καλά, ποιος ασχολείται με τις εκκρεμότητες.

Και η αλήθεια είναι ότι επί Τάσσου Παπαδόπουλου ευημερούσαν και οι οικονομικοί δείκτες και οι άνθρωποι. Τα πράγματα άρχισαν να πηγαίνουν κατά διαόλου όταν την προεδρία κατέλαβε ο κ. Χριστόφιας. Την υποχώρηση των οικονομικών δεικτών ακολούθησε η πολύνεκρη έκρηξη πρόχειρα αποθηκευμένων πυρομαχικών στο Μαρί, τον Ιούλιο του 2011 - που δεν είχαν καταστραφεί για να μη δυσαρεστηθούν φίλια καθεστώτα όπως το Ιράν και η Συρία. Αλλά, είπαμε, όλα αυτά ήσαν πολύ μακριά, και η Κύπρος δεν είναι κάτι που πουλάει στον ελληνικό Τύπο.

Πριν από μερικές μέρες, το εκλογικό σώμα στην Κύπρο απέρριψε με συντριπτικό ποσοστό το ΑΚΕΛ. Ο Δημήτρης Χριστόφιας ήδη είχε αποχωρήσει, δεν έβλεπε την ώρα να παραδώσει, περίπου όπως ο Κώστας Καραμανλής, αντιστοίχως, το 2009 στην Ελλάδα. Ηταν αυτός που συμφώνησε να εγκατασταθεί η τρόικα στην Κύπρο, ήταν αυτός δηλαδή που συνομολόγησε τη διεθνή επιτήρηση με αντάλλαγμα ένα Μνημόνιο.  

Μερικές μέρες μετά, χθες, το ΑΚΕΛ εμφανίστηκε στη Βουλή σαν να μιλάει σε λωτοφάγους. Ο γραμματέας του κόμματος Αντρος Κυπριανού πρότεινε το πρωτοφανές: «Να αποσύρουμε την αίτησή μας για βοήθεια από τον Μηχανισμό Στήριξης και να επιδιώξουμε άλλες λύσεις». Πρότεινε, δηλαδή, να ακυρώσουν το αίτημα που οι ίδιοι είχαν ψηφίσει! Και κατόπιν το γύρισαν στη συνωμοσιολογία: όλα γίνονται για να τους πάρουν τα πετρέλαια.

Προφανώς, το πρόβλημα δεν είναι της αντιπολίτευσης. Είναι της κυβέρνησης του ΔΗΣΥ, η οποία δεν είχε, όπως φάνηκε, ούτε τον σχεδιασμό ούτε το θάρρος ούτε την πολιτική βούληση. Αλλά επειδή αυτή τη φορά το ΑΚΕΛ μπορεί να αρχίσει, μαζί με τον κ. Τσίπρα, να πουλάει (διαμαρτυρία) στην Ελλάδα όπως και στην Κύπρο, είναι καλό να θυμόμαστε ότι είναι το εν λόγω κόμμα της Αριστεράς που ανήγαγε τον καιροσκοπισμό σε συνήθη πολιτική πρακτική. Δεν ξεχνώ.