ΖΕΙΤ-Online: Ανοιχτή επιστολή - έκκληση προσωπικοτήτων υπέρ της πολιτικής ένωσης της Ευρώπης

 ΒΗΜΑ, 23.6.11

Υπογράφεται από πολιτικούς, οικονομολόγους, φιλοσόφους

Ανοιχτή επιστολή προσωπικοτήτων, μεταξύ των οποίων ο Jürgen Habermas, ο Bernard-Henri Lévy κ. ά., δημοσιεύεται στην ιστοσελίδα ZEIT - Online με τίτλο «'Για μια στενότερη πολιτική Ένωση'» και υπότιτλο «Στην κρίση της Ευρώπης, η πολιτική πρέπει να πάρει και πάλι το τιμόνι στα χέρια της, αντί να αντιδρά απλώς συνέχεια. Ανοιχτή επιστολή κατά των συνεχώς νέων πακέτων λιτότητας και υπέρ μεγαλύτερης ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης» (Η επιστολή υπογράφεται από εξέχουσες προσωπικότητες: πολιτικούς, οικονομολόγους, φιλοσόφους κ. ά.).
Η κρίση στην Ευρωζώνη αποτελεί μία από τις μεγαλύτερες δοκιμασίες για την Ευρωπαϊκή Ένωση, και μέχρι τώρα η ΕΕ δεν τη χειρίστηκε καλά. Για πάρα πολύ καιρό οι φορείς λήψης αποφάσεων απλώς αντιδρούσαν στις εξελίξεις, αντί να ελέγξουν ενεργά τις βασικές αιτίες της κρίσης. Αυτή η μορφή ad hoc πολιτικής υπονόμευσε την ευρωπαϊκή αλληλεγγύη.
Οδήγησε σε σύγχυση και δυσπιστία μεταξύ των ευρωπαίων πολιτών. Πρέπει να αλλάξουμε αυτόν τον τρόπο προσέγγισης. Η πολιτική ηγεσία πρέπει να αποκατασταθεί, για να αποτρέπει και περαιτέρω ζημία.

Καλούμε όλους τους ευρωπαϊκούς φορείς λήψης αποφάσεων να υιοθετήσουν ξανά μια πολιτική ατζέντα και να επεξεργαστούν ένα μελλοντικό σχέδιο για μια επιτυχημένη και ενωμένη Ευρώπη. Χρειαζόμαστε μία αξιόπιστη νέα πρόταση για οικονομικές μεταρρυθμίσεις και ανάπτυξη, στην οποία θα μπορέσουν να συναινέσουν όλοι οι Ευρωπαίοι - στο Βορρά όπως στο Νότο. Αυτό που δεν χρειαζόμαστε, είναι συνεχώς νέα πακέτα μέτρων λιτότητας, τα οποία δεν δημιουργούν ούτε εμπιστοσύνη ούτε οικονομική και κοινωνική αειφορία.

Χρειαζόμαστε νέους και αποτελεσματικούς οικονομικούς κυβερνητικούς μηχανισμούς, προκειμένου να διορθωθούν οι θεσμικές ελλείψεις της Ευρωζώνης και να προωθηθεί ο στενότερος συντονισμός της δημοσιονομικής πολιτικής. Η νομισματική ένωση δεν λειτουργεί χωρίς μια στενότερη πολιτική ένωση. Αυτό πρέπει να αναγνωριστεί και να εφαρμοστεί, αντί να ρισκάρουμε την κατάρρευση της Ευρωζώνης. Μία τέτοια κατάρρευση θα συνεπαγόταν απρόβλεπτο πολιτικό και οικονομικό κόστος.

Ανησυχούμε για την παρούσα κατάσταση της Ευρωζώνης - ιδιαίτερα λόγω της μακροπρόθεσμης βλάβης, που θα μπορούσε να προκύψει. Μόνο μια συνειδητή νέα πολιτική μπορεί να κερδίσει ξανά την εμπιστοσύνη στη δημοσιονομική σταθερότητα της νομισματικής ένωσης και στο μέλλον της διαδικασίας της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. Είναι καιρός να αλλάξουμε πορεία και να αντιμετωπίσουμε την πρόκληση.

Οι υπογράφοντες:

Giuliano Amato (πρώην πρωθυπουργός της Ιταλίας), Zygmunt Bauman (Leeds University), Ulrich Beck (Ludwig - Maximilians - Universität, Μόναχο), Peter Bofinger (Julius - Maximilians - Universität, Βύρτσμπουργκ), Stefan Collignon (Scuola Superiore Sant'Anna, Πίζα), Alfred Gusenbauer (πρώην ομοσπονδιακός καγκελάριος της Αυστρίας), Jürgen Habermas (γερμανός φιλόσοφος ), David Held (London School of Economics), Gustav Horn (Ινστιτούτο Μακροοικονομίας και Οικονομικής Έρευνας, Ντίσελντορφ), Bernard-Henri Lévy (Γάλλος φιλόσοφος), Roger Liddle (Βουλή των Λόρδων και πρόεδρος του Policy Network), David Marquand (Oxford University), Henning Meyer (London School of Economics), Kalypso Nicolaidis (Oxford University), Jan Pronk (ISS, Χάγη, και πρώην Ολλανδός Υπουργός Ανάπτυξης), Poul Nyrup Rasmussen (πρώην πρωθυπουργός της Δανίας και πρόεδρος του κόμματος των Ευρωπαίων Σοσιαλιστών PES), Maria Joao Rodrigues (Université Libre de Bruxelles και Lisbon University Institute), Martin Schulz (πρόεδρος της σοσιαλιστικής κοινοβουλευτικής ομάδας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο), Gesine Schwan (Humboldt-Viadrina School of Governance, Βερολίνο).