Η συναίνεση δεν συνιστά πολιτική!

 Της Ευγενίας Μπουρνόβα, www.aixmi.gr, 16.6.11

Η συναίνεση δεν συνιστά πολιτική: Απαιτεί εφαρμογή πολιτικών που θα καθιστούν αξιόπιστη την κυβερνητική πολιτική, η οποία δεν μπορεί παρά να έχει στόχους και, μάλιστα, τέτοιους που θα οδηγούν στην αλλαγή νοοτροπιών. Μόνο έτσι μπορούν οι διάφοροι κοινωνικοί φορείς, αλλά και οι πολίτες αυτής της χώρας να καταλάβουν τη συναίνεση. Μόνο έτσι μπορεί να αποκατασταθεί το κλίμα εμπιστοσύνης ανάμεσα στην πολιτική και την κοινωνία που έχει διαρραγεί επικίνδυνα. Στην Παιδεία και, μάλιστα, στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση τα πράγματα έχουν φτάσει σε εκρηκτικό σημείο. Η πολιτική ηγεσία ζητά από τους πανεπιστημιακούς να δουλέψουν περισσότερο και με μικρότερους μισθούς, γεγονός που καταρχήν δεν ακούγεται δραματικό μέσα στην τραγική κατάσταση που βιώνει η χώρα.

Έξαλλου, ήδη λόγω της μείωσης του προσωπικού που συνταξιοδοτήθηκε πέρσι και δεν αντικαταστάθηκε λόγω της εφαρμογής του κανόνα 1 προς 5, αρκετοί συνάδελφοι αύξησαν τις ώρες διδασκαλίας. Φέτος η κατάσταση θα επιδεινωθεί, αφού και πάλι δεν προβλέπεται να αντικατασταθεί κανένας και έχει εκλείψει η δυνατότητα πρόσληψης συμβασιούχων (με εξαίρεση τα μικρά Τμήματα).

Άρα, και χωρίς να γίνει κάτι άλλο, θα δουλεύουμε ακόμα περισσότερο φέτος απ’ ότι πέρσι και θα πληρωνόμαστε λιγότερο από πέρσι. Πού αλλού έχει γίνει αυτό; Θα θέλαμε να ξέρουμε τι έγινε στο υπουργείο Άμυνας, θα θέλαμε να ξέρουμε τι έγινε στην Τράπεζα της Ελλάδος, στο υπουργείο Εθνικής Οικονομίας, στους οργανισμούς που ΘΑ συγχωνευτούν…

Πράγματι οι δημόσιοι υπάλληλοι του ΥΠΘΔΒΜ  φαίνεται να προσφέρουν πολύ περισσότερο στην κρίση από άλλους. Όχι όλοι, όμως: Γιατί οι ιερείς που εξακολουθούν να ΠΛΗΡΩΝΟΝΤΑΙ από το ίδιο υπουργείο δεν νομίζω ότι καλούνται να προσφέρουν τίποτα παραπάνω και εξακολουθούν να ζητούν επιπλέον χρήματα για την τέλεση «του μυστηρίου» για το οποίο πληρώνονται ήδη. Κοινώς, εξακολουθούν να απαιτούν φακελάκι σαν συγχωροχάρτι για να ψάλλουν στα νεκροταφεία και, βεβαίως αφορολόγητα! Ούτε στερούνται λειτουργικών εξόδων τέτοιων που με αναγκάζουν να βάζω από τον μισθό μου τα γραμματόσημα για τις ανταλλαγές του προγράμματος «Έρασμος» του οποίου είμαι ακαδημαϊκή υπεύθυνη! Ούτε, βεβαίως, κρυώνουν στο κτίριο της Νομικής που χρειάζεται 500 λίτρα πετρέλαιο για να θερμανθεί την ημέρα αλλά ούτε  ζεσταίνονται γιατί δεν έχουμε χρήματα για κλιματισμό ούτε για μικρόφωνα ούτε για…

Η Εκκλησία έχει την περιουσία της για τον εαυτό της γιατί μπορεί να κληθεί να συνδράμει τον Κύριο, αλλά δεν μπορεί να συνδράμει τον λαό της… Ας ζητηθεί, λοιπόν, και από την Εκκλησία να πληρώνει ένα τμήμα των μισθών των κληρικών ώστε να μείνει κάτι και για την εκπαίδευση των νέων! Εξάλλου όλος αυτός ο πλούτος έχει δοθεί από το υστέρημα των πιστών όταν είχε την δυνατότητα. Τώρα που δεν έχει, ας τους αποδοθεί πίσω ένα μικρό κομμάτι!

Η εκπαίδευση και η έρευνα απαιτούν γενναία ενίσχυση για να μπει η χώρα σε αναπτυξιακή τροχιά. Άρα, αν θέλει συναίνεση η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Παιδείας θα πρέπει καταρχήν να σταματήσει την οικονομική αφαίμαξη και να ελευθερώσει την χρηματοδότηση της έρευνας από λεφτά που υπάρχουν, δηλαδή από το 1 δισεκατομμύριο του ΕΣΠΑ.  Κατά δεύτερον να προσφέρει το απαιτούμενο θεσμικό πλαίσιο για την αλλαγή των νοοτροπιών και την αλλαγή των όποιων θεσμικών διατάξεων οδηγούν στην αναπαραγωγή φαινομένων διαπλοκής ή διαφθοράς.

Το υπουργείο αντί να φέρει τις αλλαγές που προτείνουν οι υγιείς δυνάμεις των πανεπιστημιακών, κάνει ασκήσεις επί χάρτου με βάση τις περισσότερες φορές ξένα μοντέλα από κοινωνίες, όμως, που δεν έχουν να πολεμήσουν τα δικά μας προβλήματα! Αν θέλει το υπουργείο συναίνεση ας σταματήσει τις απαράδεκτες παρεμβάσεις του, ώστε οι διοικήσεις να ξέρουν το οικονομικό και θεσμικό πλαίσιο μέσα στο οποίο καλούνται να λειτουργήσουν τα ιδρύματα και ας φέρει άμεσα αλλαγές στην ανάδειξη των διοικήσεων χωρίς τη συμμετοχή των φοιτητών, οι οποίοι θα εκλέγουν τους δικούς τους εκπροσώπους και όχι τις πρυτανικές αρχές χτυπώντας έτσι τα φαινόμενα διαφθοράς με τις φοιτητικές νεολαιΐστικες οργανώσεις.

Επιπλέον, αν θέλει να σταματήσουν και τα φαινόμενα συναλλαγής μεταξύ των πανεπιστημιακών για αποτελεσματικότερη διοίκηση, αλλά και για να γίνει σοβαρή αξιολόγηση στα ΑΕΙ, ας αλλάξει το σύστημα εξέλιξης (προαγωγής) των διδασκόντων που εξαρτώνται πλήρως από τους πρωτοβάθμιους και τη διοίκηση και ας γίνεται π.χ. από εθνικό σώμα εκλεκτόρων που θα ανανεώνεται κάθε χρόνο. Τόσο απλές παρεμβάσεις μπορούν να φέρουν τεράστιες αλλαγές και να μεταρρυθμίσουν πραγματικά τα πανεπιστήμια. Έτσι όμως δεν θα έχει αντικείμενο πλέον ο υφυπουργός Παιδείας να παίζει το ρόλο του αδιάφθορου τιμωρού που επειδή και αυτός είναι προϊόν αυτού του συστήματος αντί να το αλλάξει το μπλοκάρει οδηγώντας το στην απαξίωση και στην ασφυξία.

Αυτού του τύπου οι ενέργειες καθώς και η προτίμηση της πολιτικής του ηγεσίας σε διαρροές προς τους δημοσιογράφους παρά σε διάλογο με τους εκπαιδευτικούς έχουν καταστρέψει τελείως το κλίμα εμπιστοσύνης μεταξύ υπουργείου και πανεπιστημιακών. Η Παιδεία όπως και οι άλλοι τομείς χρειάζονται λοιπόν πολιτικές και όχι συναινέσεις στα αδιέξοδα.

*Η Ευγενία Μπουρνόβα είναι καθηγήτρια Οικονομικής – Κοινωνικής Ιστορίας και Ιστορίας Πόλεων στο Τμήμα Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Αθηνών.