Δημοτικός Πολιτιστικός Προγραμματισμός: Από τα πολιτιστικά στεγανά στα πολιτιστικά συστήματα

@Μετάφραση και Περίληψη: Μαρία Ψαρρού ,
Διευθύντρια Δημοτικής Κοινωφελούς Επιχείρησης Πολιτισμού Κερατσινίου.

Σύμφωνα με τον πρώην δήμαρχο  του Winnipeg στον Καναδά Glen Murray, όταν όλοι οι τόποι μοιάζουν ίδιοι, η έννοια του τόπου καταργείται. Πώς όμως η τοπική αυτοδιοίκηση μπορεί να δημιουργήσει, να προωθήσει την ταυτότητα της περιοχής της ως μοναδικής και να διαφοροποιηθεί σε σχέση με τις γειτονικές περιοχές αλλά και να ανταγωνιστεί άλλους παγκόσμιους προορισμούς; Αντίδοτο σε αυτή τη γεωγραφίας του πουθενά» θεωρείται ο δημοτικός πολιτιστικός σχεδιασμός.
 

Τον Απρίλιο του 2005, πραγματοποιήθηκαν πέντε φόρουμ δημοτικού πολιτιστικού προγραμματισμού σε διάστημα δύο εβδομάδων στο Οντάριο, στα οποία συμμετείχαν πάνω από 700 εκπρόσωποι δήμων (στελέχη ΟΤΑ προερχόμενα από τμήματα πολιτισμού, κοινωνικών υπηρεσιών, οικονομικής ανάπτυξης, αναψυχής, προγραμματισμού, συμπεριλαμβανομένων γενικών γραμματέων, τοπικοί «πολιτιστικοί ηγέτες», εκπρόσωποι επιχειρήσεων και μέλη της κοινωνίας των πολιτών), με σκοπό τη διερεύνηση της διασύνδεσης του πολιτισμού με την  τοπική οικονομική ανάπτυξη και την παρουσίαση ολοκληρωμένων προσεγγίσεων στον τομέα του δημοτικού πολιτιστικού προγραμματισμού στις οποίες καταφεύγουν οι δήμοι προκειμένου να διερευνήσουν αυτές τις διασυνδέσεις.

Ο δημοτικός πολιτιστικός προγραμματισμός, όπως διερευνήθηκε κατά τη διάρκεια των φόρουμ, δεν αποτελεί απλώς έναν εναλλακτικό ορισμό για παραδοσιακές και δοκιμασμένες πρακτικές αλλά μια σημαντικά διαφορετική προσέγγιση στην τοπική πολιτιστική ανάπτυξη. Απορρίπτει τομεακές προσεγγίσεις (π.χ. διακριτές πολιτικές για μουσεία, παραστατικές τέχνες, βιβλιοθήκες, πολιτιστικές βιομηχανίες) προκρίνοντας έναν συνολικό συστημικό τρόπο σκέψης.
 

Κυριότερα εμπόδια στην ανάπτυξη του δημοτικού πολιτιστικού τουρισμού θεωρούνται η ανεπάρκεια πόρων που αφιερώνονται στο δημοτικό πολιτιστικό προγραμματισμό, η έλλειψη κατανόησης και υποστήριξης από πλευράς αιρετών και διοκητικού προσωπικού των δήμων, η απουσία γραφείου διασύνδεσης των διαφόρων ομάδων πίεσης της κοινότητας, η έλλειψη συναίνεσης ή τμηματοποίησης εντός του τοπικού πολιτιστικού τομέα, η περιορισμένη πρόσβαση σε εργαλεία, πληροφορία και τεχνογνωσία.
 

Παρότι οι πόροι θεωρούνται αναγκαίοι, το ζήτημα δεν είναι μόνο τα κονδύλια. Θεωρείται μείζονος σημασίας η ύπαρξη ενός διαρθρωμένου πολιτικού και νομικού πλαισίου για την καθιέρωση του δημοτικού πολιτιστικού προγραμματισμού ως μοχλού αλλαγής. Προκειμένου να αναδυθούν νέες μορφές συνεργασίας, αλλά και για την αποτελεσματική αξιοποίηση των πόρων του δημόσιου, ιδιωτικού και τρίτου τομέα, η τοπική αυτοδιοίκηση καλείται να εξετάσει με σφαιρικό τρόπο τα ζητήματα του δημοτικού πολιτιστικού προγραμματισμού και να αξιοποιήσει τις ευκαιρίες που ο τελευταίος παρέχει.

©Report prepared by Dr.Greg Baeker, Vice President - Cultural Planning, The Corporate Research Group. July 31, 2005.

Διαβάστε επίσης : 
1.Η συμβολή του τομέα του πολιτισμού στην αστική ανάπτυξη
2.Πολιτιστικές δράσεις για Δημιουργικές Πόλεις και Περιφέρειες
3.Ο Πολιτιστικός Τουρισμός και η Οικονομική Ανάπτυξη