Εκλογές ή ανασχηματισμός; Ο Γιώργος Παπανδρέου (αυτός αποφασίζει) απάντησε με ένα διπλό «όχι». Και με την υπόσχεση για δουλειά. Η αλήθεια είναι ότι εκλογές τώρα δεν θα πρόσφεραν λύση στα προβλήματα. Δεν θα εξασφάλιζαν ισχυρή κυβέρνηση, αλλά ίσως την ίδια, πιο αδύναμη όμως από τη σημερινή και με την ίδια έλλειψη συνοχής, κυρίως αν προέκυπτε «συμμαχική». Αν είχαμε αλλαγή πλειοψηφίας αυτό θα ανέτρεπε άμεσα ή έμμεσα τις σημερινές χρηματοπιστωτικές συμφωνίες με όλους τους εταίρους και με όλους τους μεγάλους δανειστές της χώρας, όσα «Ζάππεια» κι αν μας φιλέψει η λαϊκίστικη ομάδα του Αντωνάκη Σαμαρά. Γιατί ο κόσμος κατάλαβε ότι η σαμαρική Νέα Δημοκρατία εκφράζει τη συστηματική (χωρίς φόντα) αντιμνημονιακή θέση και θα την αξιώσει! Δεν ισχύει η ίδια λογική για έναν ριζικό ανασχηματισμό. Το σημερινό σχήμα δεν αποδίδει. Ισως γιατί πολλά μέλη του με μεγάλη χαρά έγιναν υπουργοί αλλά δεν θέλουν να γίνουν και καμικάζι: λουφάζουν, ελίσσονται, αρκούνται στα δήθεν.
Και αφήνουν τον Πρωθυπουργό, τον Γιώργο Παπακωνσταντίνου και ένανδύο άλλους να παίζουν αναγκαστικά τον ρόλο του «κακού». Ο Γιώργος Παπανδρέου είχε δηλώσει από την αρχή ότι δεν τον ενδιαφέρει η επανεκλογή του. Δεν τον μιμήθηκαν πολλοί άλλοι! Πώς μπορεί να δουλέψει μια τέτοια κυβέρνηση όταν επιπλέον ο Πρωθυπουργός κάνει τα πάντα αλλά λίγα προλαβαίνει; Και όταν όλοι τον αφήνουν εκτεθειμένο να βολοδέρνει επικοινωνιακά; Είναι πολύ χαρακτηριστική η υπόθεση με τις όποιες συζητήσεις του με τον Στρος-Καν προτού αποφασίσει επίσημα την προσφυγή στην Ευρωπαϊκή Ενωση και στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Θα ήταν εγκληματικό από μέρους του αν δεν είχε πληροφορηθεί από πρώτο χέρι το τι θα μπορούσε να γίνει με τον δανεισμό της χώρας έτσι όπως τον κληρονόμησε. Ανάλογες επαφές είχαν γίνει και με τους Γερμανούς, τους Γάλλους, τις Βρυξέλλες. Που καθυστερούσαν κάθε απόφαση ενώ τα ελλείμματα έτρεχαν. Τα ξεχάσαμε όλα αυτά για να θυμόμαστε μόνο το προπαγανδιστικό και δυστυχές «λεφτά υπάρχουν» σε μια στιγμή (προεκλογικά) που οι αριθμοί ήταν, σύμφωνα με την τότε κυβέρνηση, λιγότερο τραγικοί απ΄ όσο αποδείχθηκαν αμέσως μετά. Ο χώρος της Κεντροαριστεράς διαθέτει πολύ σημαντικά και έμπειρα στελέχη σε αναγκαστική ανεργία. Διαθέτει και τη μεγάλη εφεδρεία του Κώστα Σημίτη. Αλλά ένας ανασχηματισμός δεν αφορά μόνο τη διανομή υπουργικών χαρτοφυλακίων, όπως έλεγαν παλαιότερα. Αν δεν περιλάβει και τις μεθόδους εργασίας και τους κανόνες της πολιτικής συνοχής δεν θα καταλήξει πουθενά. Ο Πρωθυπουργός έχει άδικο που τα παρακάμπτει όλα αυτά. Δεν είναι στο απυρόβλητο. Και προκαλεί όλο και πιο συχνά, σε όλο και περισσότερους ανθρώπους, την αίσθηση ότι απλά «δεν τα καταφέρνει». Τώρα κρίνεται οριστικά. somerit@oternet.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου