Του Γιώργου Καρελιά, www.protagon.gr
Πανηγυρισμοί από τη μια. Καταστροφολογία από την άλλη. Αντί άλλης περιγραφής, μια ματιά σε ορισμένα πρωτοσέλιδα εφημερίδων αναδεικνύει τις πολλές όψεις του λαϊκισμού, που καταδυναστεύει το δημόσιο βίο μας. Ιδού, λοιπόν, πώς υποδέχτηκαν αυτοί που -υποτίθεται ότι- εκφράζουν την κοινή γνώμη την τελευταία συμφωνία με την τρόικα και τη διανομή του πρωτογενούς πλεονάσματος. Πρώτα τα πανηγύρια (εδώ και εδώ), περισσότερο ή λιγότερο συγκρατημένα. Η υιοθέτηση των κυβερνητικών ισχυρισμών είναι απόλυτη. 'O,τι είπαν ο Σαμαράς και ο Βενιζέλος. Αν τα πιστέψουμε, η έξοδος από την κρίση είναι κοντά. Είναι όμως; Μετά η αριστερή, επίσημη και ανεπίσημη(εδώ, εδώ και εδώ) καταστροφολογική εκδοχή του λαϊκισμού. Ό,τι λέει ο ΣΥΡΙΖΑ. Αν τα πιστέψουμε, δεν υπάρχει τίποτα καλό στη συμφωνία. Μερικές χιλιάδες άνθρωποι θα πάρουν μια μικρή ή μεγαλύτερη ενίσχυση. Αλλά η «αριστερή» οπτική είτε το θάβει είτε το απαξιώνει, επειδή είναι προεκλογική παροχή. Φυσικά, αν το πράγμα στράβωνε και δεν δινόταν καθόλου, θα άσταφταν και θα βρόνταγαν. Το προεκλογικό θα είχε ξεχαστεί. Λοιπόν, που καταλήγουμε; Υπάρχει άλλος τρόπος προσέγγισης της πραγματικότητας ή όλα είναι μαύρο-άσπρο; Ας προσπαθήσουμε. Τα περί «εξόδου από την κρίση» και «στροφής στην ανάπτυξη» είναι αστειότητες. Οι ηγέτες μιας χώρας που έχει αρρύθμιστο χρέος κοντά στα 400 δισεκατομμύρια και θηριώδη ανεργία, δεν δικαιούνται να καλλιεργούν ψευδαισθήσεις, ότι δήθεν «βγαίνουμε από την κρίση».
Από την άλλη, ορισμένα καλά σημάδια δεν πρέπει να μηδενίζονται. Το περίφημο πλεόνασμα, γνήσιο ή μαγειρεμένο, είναι πλέον πραγματικότητα. Το αναγνωρίζουν επίσημα οι δανειστές και ελεγκτές μας. Και δεν είναι καθόλου έξυπνο για ένα κόμμα της αντιπολίτευσης, που διεκδικεί την κυβέρνηση, να πηγαίνει κόντρα στο αυτονόητο. Είναι ανόητο. Γιατί είναι ένα όπλο που και αυτό θα χρησιμοποιήσει αύριο, στην όποια διαπραγμάτευση θα θελήσει να κάνει με τους δανειστές. Τα επιτόκια δανεισμού της χώρας έχουν μειωθεί δραστικά. Και αυτό, αν συνεχιστεί, θα αποτελεί ένα ακόμη όπλο για όποιον λέει ότι θέλει να διώξει την τρόικα.
Εν κατακλείδι: η πορεία της χώρας προς τον Γολγοθά της συνεχίζεται. Και θα συνεχιστεί τα επόμενα (άγνωστο πόσα) χρόνια. Κι αυτό καμιά κυβερνητική προπαγάνδα δεν μπορεί να το αλλάξει. Όμως, αντί για συνεχή ανηφόρα, μπορεί να δούμε και κάποια ισώματα, για να πάρουν κάποιοι μικρές ανάσες. Ποιοι δεν το θέλουν;
Πανηγυρισμοί από τη μια. Καταστροφολογία από την άλλη. Αντί άλλης περιγραφής, μια ματιά σε ορισμένα πρωτοσέλιδα εφημερίδων αναδεικνύει τις πολλές όψεις του λαϊκισμού, που καταδυναστεύει το δημόσιο βίο μας. Ιδού, λοιπόν, πώς υποδέχτηκαν αυτοί που -υποτίθεται ότι- εκφράζουν την κοινή γνώμη την τελευταία συμφωνία με την τρόικα και τη διανομή του πρωτογενούς πλεονάσματος. Πρώτα τα πανηγύρια (εδώ και εδώ), περισσότερο ή λιγότερο συγκρατημένα. Η υιοθέτηση των κυβερνητικών ισχυρισμών είναι απόλυτη. 'O,τι είπαν ο Σαμαράς και ο Βενιζέλος. Αν τα πιστέψουμε, η έξοδος από την κρίση είναι κοντά. Είναι όμως; Μετά η αριστερή, επίσημη και ανεπίσημη(εδώ, εδώ και εδώ) καταστροφολογική εκδοχή του λαϊκισμού. Ό,τι λέει ο ΣΥΡΙΖΑ. Αν τα πιστέψουμε, δεν υπάρχει τίποτα καλό στη συμφωνία. Μερικές χιλιάδες άνθρωποι θα πάρουν μια μικρή ή μεγαλύτερη ενίσχυση. Αλλά η «αριστερή» οπτική είτε το θάβει είτε το απαξιώνει, επειδή είναι προεκλογική παροχή. Φυσικά, αν το πράγμα στράβωνε και δεν δινόταν καθόλου, θα άσταφταν και θα βρόνταγαν. Το προεκλογικό θα είχε ξεχαστεί. Λοιπόν, που καταλήγουμε; Υπάρχει άλλος τρόπος προσέγγισης της πραγματικότητας ή όλα είναι μαύρο-άσπρο; Ας προσπαθήσουμε. Τα περί «εξόδου από την κρίση» και «στροφής στην ανάπτυξη» είναι αστειότητες. Οι ηγέτες μιας χώρας που έχει αρρύθμιστο χρέος κοντά στα 400 δισεκατομμύρια και θηριώδη ανεργία, δεν δικαιούνται να καλλιεργούν ψευδαισθήσεις, ότι δήθεν «βγαίνουμε από την κρίση».
Από την άλλη, ορισμένα καλά σημάδια δεν πρέπει να μηδενίζονται. Το περίφημο πλεόνασμα, γνήσιο ή μαγειρεμένο, είναι πλέον πραγματικότητα. Το αναγνωρίζουν επίσημα οι δανειστές και ελεγκτές μας. Και δεν είναι καθόλου έξυπνο για ένα κόμμα της αντιπολίτευσης, που διεκδικεί την κυβέρνηση, να πηγαίνει κόντρα στο αυτονόητο. Είναι ανόητο. Γιατί είναι ένα όπλο που και αυτό θα χρησιμοποιήσει αύριο, στην όποια διαπραγμάτευση θα θελήσει να κάνει με τους δανειστές. Τα επιτόκια δανεισμού της χώρας έχουν μειωθεί δραστικά. Και αυτό, αν συνεχιστεί, θα αποτελεί ένα ακόμη όπλο για όποιον λέει ότι θέλει να διώξει την τρόικα.
Εν κατακλείδι: η πορεία της χώρας προς τον Γολγοθά της συνεχίζεται. Και θα συνεχιστεί τα επόμενα (άγνωστο πόσα) χρόνια. Κι αυτό καμιά κυβερνητική προπαγάνδα δεν μπορεί να το αλλάξει. Όμως, αντί για συνεχή ανηφόρα, μπορεί να δούμε και κάποια ισώματα, για να πάρουν κάποιοι μικρές ανάσες. Ποιοι δεν το θέλουν;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου