Του Ρούσσου Βρανά, ΝΕΑ 15.09.10
Τα χρέη των χωρών δεν έχουν πια ψωµί για τους κερδοσκόπους. Οποια χώρα κι αν δανείσουν, δεν είναι εγγυηµένο πως θα πάρουν πίσω τα λεφτά τους, ενώ τα χρηµατιστήρια είναι κι αυτά ανασφαλή. Στρέφονται λοιπόν στην παλιά καλή συνταγή των προγόνων µας: τη γη. Ποιος είναι ο στόχος τους; Μια έκθεση της Παγκόσµιας Τράπεζας δείχνει πως οι αγορές γης στις αναπτυσσόµενες χώρες έχουν δεκαπλασιαστεί την τελευταία δεκαετία. Δυτικές αγροτοβιοµηχανικές επιχειρήσεις ανταγωνίζονται µε κινεζικές και ινδικές, σε µια νεοαποικιακή εξόρµηση µε επίκεντρο κυρίως την Αφρική, όπου είναι µειωµένες οι αντιστάσεις. Δεν συµβαίνει όµως το ίδιο και στη Βραζιλία.
Σε µια περίοδο που, µε πρόσχηµα την οικονοµική κρίση, άλλες κυβερνήσεις ξεπουλάνε τις χώρες τους µε το κοµµάτι, η κυβέρνηση της Βραζιλίας ψήφισε νόµο ο οποίος περιορίζει το µέγεθος των εκτάσεων που µπορούν να έχουν στην κατοχή τους ξένες εταιρείες. «Η γη της Βραζιλίας πρέπει να µείνει στα χέρια των Βραζιλιάνων» λέει ο υπουργός Γεωργίας, Γκιγιέρµε Κασέλ. Τόσο το χειρότερο για την Γκόλντµαν Σακς και τον Γουόρεν Μπάφετ, που είχαν απλώσει το χέρι τους και εκεί. Παρόµοιο νόµο ετοιµάζει και η Αργεντινή, όπου οι αδελφοί Μπένετον έχουν αγοράσει 9 εκατοµµύρια στρέµµατα στην Παταγονία.
Ο Τζορτζ Σόρος και ο Τεντ Τέρνερ του CΝΝ έχουν κι αυτοί το κατιτί τους. «Οι περισσότεροι ξένοι δεν αγοράζουν για να κάνουν παραγωγή, αλλά για να τοποθετήσουν τα λεφτά τους σε περιοχές που έχουν νερό, ορυκτό πλούτο και υδρογονάνθρακες» λέει ο Πάµπλο Ορσολίνι, της νοµοπαρασκευαστικής επιτροπής της Αργεντινής. Στη Μαδαγασκάρη, συµφωνία µε κορεατική εταιρεία για την αγορά έκτασης όση το µισό Βέλγιο έριξε την κυβέρνηση. «Η γη της Μαδαγασκάρης δεν είναι ούτε για πούληµα ούτε για νοίκιασµα», λέει ο νέος πρόεδρος της χώρας.
Ο κόσµος...
... σήµερα κλέβει τα τρόφιµα του αύριο. Σύµφωνα µε την Παγκόσµια Τράπεζα, η παγκόσµια παραγωγή τροφίµων πρέπει να αυξηθεί κατά 70% έως το 2050 για να µπορέσει να καλύψει τις ανάγκες των ανθρώπων. Οµως, οι επενδύσεις σε γη µπορεί να πλουτίζουν µια µικρή ελίτ, αλλά αφήνουν πίσω τους συντρίµµια. Αγρότες εκτοπίζονται. Παραγωγικές εκτάσεις σφραγίζονται. Στο 80% των εκτάσεων που έχει αγοράσει αυτή η ελίτ, γράφει ο Ιβανς Πρίτσαρντ στην εφηµερίδα «Ντέιλι Τέλεγκραφ», µέχρι σήµερα δεν έχει παραχθεί τίποτα. Επειδή ο στόχος της δεν είναι παραγωγικός, αλλά κερδοσκοπικός. «Η γη δεν είναι εµπόρευµα», συνεχίζει ο βρετανός αρθρογράφος. «Στους περισσότερους πολιτισµούς είναι κάτι ιερό. Οι απόντες γαιοκτήµονες που κάθε τόσο προσθέτουν στη συλλογή τους µεγάλα κοµµάτια γης, αργά ή γρήγορα θα απαλλοτριωθούν».
Οταν οι Αµερικανοί...
... εποφθαλµιούσαν πριν από µερικά χρόνια την Αµαζονία και ζητούσαν τη διεθνοποίησή της, ένας βραζιλιάνος υπουργός είχε πει: «Από ηθική άποψη θα υποστήριζα τη διεθνοποίηση όλου του κόσµου. Οµως, για όσο ακόµη αυτός ο κόσµος θα µε αντιµετωπίζει ως έναν Βραζιλιάνο, θα αγωνίζοµαι ώστε η Αµαζονία να παραµείνει δική µας. Και µόνο δική µας!».
Σε µια περίοδο που, µε πρόσχηµα την οικονοµική κρίση, άλλες κυβερνήσεις ξεπουλάνε τις χώρες τους µε το κοµµάτι, η κυβέρνηση της Βραζιλίας ψήφισε νόµο ο οποίος περιορίζει το µέγεθος των εκτάσεων που µπορούν να έχουν στην κατοχή τους ξένες εταιρείες. «Η γη της Βραζιλίας πρέπει να µείνει στα χέρια των Βραζιλιάνων» λέει ο υπουργός Γεωργίας, Γκιγιέρµε Κασέλ. Τόσο το χειρότερο για την Γκόλντµαν Σακς και τον Γουόρεν Μπάφετ, που είχαν απλώσει το χέρι τους και εκεί. Παρόµοιο νόµο ετοιµάζει και η Αργεντινή, όπου οι αδελφοί Μπένετον έχουν αγοράσει 9 εκατοµµύρια στρέµµατα στην Παταγονία.
Ο Τζορτζ Σόρος και ο Τεντ Τέρνερ του CΝΝ έχουν κι αυτοί το κατιτί τους. «Οι περισσότεροι ξένοι δεν αγοράζουν για να κάνουν παραγωγή, αλλά για να τοποθετήσουν τα λεφτά τους σε περιοχές που έχουν νερό, ορυκτό πλούτο και υδρογονάνθρακες» λέει ο Πάµπλο Ορσολίνι, της νοµοπαρασκευαστικής επιτροπής της Αργεντινής. Στη Μαδαγασκάρη, συµφωνία µε κορεατική εταιρεία για την αγορά έκτασης όση το µισό Βέλγιο έριξε την κυβέρνηση. «Η γη της Μαδαγασκάρης δεν είναι ούτε για πούληµα ούτε για νοίκιασµα», λέει ο νέος πρόεδρος της χώρας.
Ο κόσµος...
... σήµερα κλέβει τα τρόφιµα του αύριο. Σύµφωνα µε την Παγκόσµια Τράπεζα, η παγκόσµια παραγωγή τροφίµων πρέπει να αυξηθεί κατά 70% έως το 2050 για να µπορέσει να καλύψει τις ανάγκες των ανθρώπων. Οµως, οι επενδύσεις σε γη µπορεί να πλουτίζουν µια µικρή ελίτ, αλλά αφήνουν πίσω τους συντρίµµια. Αγρότες εκτοπίζονται. Παραγωγικές εκτάσεις σφραγίζονται. Στο 80% των εκτάσεων που έχει αγοράσει αυτή η ελίτ, γράφει ο Ιβανς Πρίτσαρντ στην εφηµερίδα «Ντέιλι Τέλεγκραφ», µέχρι σήµερα δεν έχει παραχθεί τίποτα. Επειδή ο στόχος της δεν είναι παραγωγικός, αλλά κερδοσκοπικός. «Η γη δεν είναι εµπόρευµα», συνεχίζει ο βρετανός αρθρογράφος. «Στους περισσότερους πολιτισµούς είναι κάτι ιερό. Οι απόντες γαιοκτήµονες που κάθε τόσο προσθέτουν στη συλλογή τους µεγάλα κοµµάτια γης, αργά ή γρήγορα θα απαλλοτριωθούν».
Οταν οι Αµερικανοί...
... εποφθαλµιούσαν πριν από µερικά χρόνια την Αµαζονία και ζητούσαν τη διεθνοποίησή της, ένας βραζιλιάνος υπουργός είχε πει: «Από ηθική άποψη θα υποστήριζα τη διεθνοποίηση όλου του κόσµου. Οµως, για όσο ακόµη αυτός ο κόσµος θα µε αντιµετωπίζει ως έναν Βραζιλιάνο, θα αγωνίζοµαι ώστε η Αµαζονία να παραµείνει δική µας. Και µόνο δική µας!».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου