Γνήσια αριστερά φορολογικά μέτρα

 Του Σεραφείμ Κωνσταντινίδη, Καθημερινή

Με τον ζήλο του πρωτάρη, η κυβέρνηση προσπάθησε να λύσει όλα τα θέματα σε διάστημα λίγων ημερών (!). Με την ίδια ορμή, βιασύνη, αν όχι προχειρότητα, ασχολούνται και με τα θέματα της φορολογίας. Τα αίτια αυτής της συμπεριφοράς πρέπει να αναζητηθούν στο γεγονός ότι το κυβερνητικό επιτελείο προσπαθεί να δώσει στις αποφάσεις ιδεολογικό φορτίο. Ολα πρέπει να είναι «αριστερά», «δημοκρατικά», «λαϊκά», ακόμα κι όταν πρέπει να είναι απλά, αποδοτικά, ανεξάρτητα από την ιδεολογική κατεύθυνση. Φαίνεται ότι ακόμα και στο θέμα των φόρων, ζητούμενο των κυβερνητικών παραγόντων είναι να πείσουν ότι ασκούν «αριστερή» φορολογική πολιτική. Δεν έχουν αντιληφθεί ότι η προτεραιότητά τους θα έπρεπε να είναι η είσπραξη φόρων. Αυτοί θέλουν να εισπράττουν από τους κακούς (εύπορους), ωραίους (αριστερούς) φόρους! Γι’ αυτό μόλις ανέλαβαν, έσπευσαν να ανακοινώσουν την κατάργηση του ΕΝΦΙΑ, την αύξηση του αφορολογήτου για όλους τους φορολογούμενους αλλά και ρυθμίσεις οφειλών στην εφορία οι οποίες, εκτός από πολλές δόσεις, προέβλεπαν και μείωση της αρχικής οφειλής, δηλαδή όποιος θα δέχονταν τη ρύθμιση είχε «έκπτωση» όχι μόνον στα πρόστιμα που είχαν επιβληθεί επειδή καθυστερούσε, αλλά και στην αρχική οφειλή. Με άλλα λόγια η αριστερή -υποτίθεται- επιλογή είναι να δικαιωθούν όσοι δεν πλήρωναν έναντι των κορόιδων που προσπαθούσαν με θυσίες και δυσκολίες να πληρώσουν την άδικη φορολογία που είχε επιβληθεί…

Τελικά δεν χρειάστηκαν περισσότερες από λίγες εβδομάδες για να αρχίσει η επιστροφή στην πραγματικότητα και ήδη οι ρυθμίσεις που προωθούνται προβλέπουν μεν δόσεις και μείωση των προστίμων, αλλά όχι μείωση της αρχικής οφειλής. Επίσης, η αύξηση του αφορολογήτου θα πραγματοποιηθεί, αλλά σταδιακά. Οσον αφορά την κατάργηση του ΕΝΦΙΑ, δεν είναι σαφές με ποιο φόρο και πότε θα αντικατασταθεί, ούτε ποια ακίνητη περιουσία θεωρείται «μεγάλη» ώστε να φορολογηθεί με τον νέο φόρο. Το παράδοξο είναι ότι σε όλον τον κόσμο ο φόρος ακινήτων θεωρείται δίκαιος επειδή επιβαρύνει αυτούς που έχουν περιουσία και μόνον στην Ελλάδα πλήττει τα λαϊκά εισοδήματα. Ο λόγος είναι ότι ο φόρος επιβάλλεται έως τώρα σε τιμές ακινήτων που δεν είναι πραγματικές. Οι αντικειμενικές τιμές ακινήτων είναι πλέον πολύ ανώτερες από τις πραγματικές τιμές κι έτσι οι φορολογούμενοι πληρώνουν για αξίες που δεν υπάρχουν.
Με την έννοια αυτή, η «αριστερή» πολιτική είναι να οριστούν νέες αντικειμενικές τιμές ακινήτων που είναι κοντά στην πραγματικότητα και δεν επιβαρύνουν τους πολίτες με φορολογία ανύπαρκτης αξίας. Αν θέλουν, μπορούν να ονομάσουν αριστερή τη φορολογία αυτή, αλλά όπως κι αν την πουν, πρέπει να είναι δίκαιη και να εισπράττεται αποτελεσματικά από τις… αριστερές φορολογικές υπηρεσίες.
Η ένταξη οποιασδήποτε κυβερνητικής απόφασης σε κάποια ιδεολογική επιταγή είναι χαρακτηριστικό κυβερνήσεων που δεν θέλουν μόνο να κυβερνήσουν μια χώρα αλλά και να αλλάξουν τους ανθρώπους. Χρειάζονται ιδεολογικό άλλοθι ενώ έπρεπε να προσπαθούν να λαμβάνουν εφικτές αποφάσεις που λειτουργούν.
Η αλήθεια είναι πως και οι δεξιές κυβερνήσεις ήθελαν να φορολογήσουν το λαθρεμπόριο και τη φοροδιαφυγή, αλλά απέτυχαν για διάφορους λόγους. Κανένας από αυτούς δεν αφορούσε την ιδεολογία των υπουργών, όλοι, την οργάνωση και την επάρκεια του προσωπικού που είχε αναλάβει το εγχείρημα.