Το μεγάλο μας τσίρκο

Του Ηλία Κανέλλη, ΝΕΑ, 13.2.13

Υπάρχει ένα θεατρικό έργο του Ιάκωβου Καμπανέλλη, «Το μεγάλο μας τσίρκο», το οποίο γράφτηκε για να παιχθεί στις συνθήκες της χούντας, που το έκαναν παράσταση αναφοράς τα σκηνικά του Σπαθάρη, η μουσική του Ξαρχάκου, το τραγούδι του Ξυλούρη. Ο διευθυντής του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος (ΚΘΒΕ) Σωτήρης Χατζάκης, επισκέπτης του Πρωθυπουργού στην προεκλογική του συγκέντρωση για διανοούμενους αλλά και φουλ «αντιμνημονιακός», ανέβασε πέρυσι την ίδια παράσταση. Ενα έργο από άλλη εποχή, επικαιροποιημένο με πολλή επιθεωρησιακή αισθητική, πολύ πόνο, πολύ εθνολαϊκισμό και ακόμη πιο πολύ παράπονο, καταγγέλλει τους κακούς ξένους που μας οδήγησαν εδώ πού είμαστε!   Η παράσταση έκοψε πολλά εισιτήρια, προσανατολίζοντας ένα αισθητικώς και διοικητικώς αποτυχημένο θεατρικό σχήμα, επιδοτούμενο από το κράτος, σε ένα νέο μοντέλο θεάτρου, σύνηθες σε λαϊκούς εμπορικούς θιάσους, αλλά απολύτως ξένο για μεγάλες επιδοτούμενες από το κράτος σκηνές. Η προσέλευση του κόσμου, όμως, προφανώς έκλεινε τα στόματα - ακόμη και για πρακτικές που σε άλλες περιπτώσεις θα θεωρούνταν σκανδαλώδεις, ακόμη δηλαδή και για τη συνεργασία με τη δεύτερη μεγάλη κρατική σκηνή ιδιώτη επιχειρηματία, μάλιστα με αδιευκρίνιστους τους όρους της συνεργασίας.

Αλλά αν τα εισιτήρια έφεραν χρήμα, τι συνέβη και δεν κυριάρχησε ευφορία στο ΚΘΒΕ; Εφεραν, όντως, χρήμα; Το περασμένο καλοκαίρι κυκλοφόρησαν φήμες ότι χάθηκε (κλάπηκε;) ένα ποσό από το ταμείο, μαζί με κάποια παραστατικά. Γιατί δεν ζητείται απάντηση σε αυτές τις φήμες, που φαίνεται ότι λαμβάνει σοβαρά υπόψη ο πρόεδρος Μάκης Τρικούκης; Γιατί είναι παράλογη η διαδικασία οικονομικού ελέγχου που ζητεί; Και γιατί χθες ο υπουργεύων στα θέματα Πολιτισμού Κωνσταντίνος Τζαβάρας ζήτησε την παραίτηση του προέδρου, που ο συνδικαλισμός τον κατηγορεί ως «μνημονιακό»; Εγινε ο υπουργός αντιμνημονιακός, ξύπνησε ο Μπαντιού που έχει μέσα του;

Ο κ. Τζαβάρας από την αρχή της θητείας του πολιτεύεται αλλοπρόσαλλα. Αδυνατεί άραγε να καταλάβει ποια είναι η δουλειά του; Αδυνατεί, δηλαδή, να κρατήσει ένα επίπεδο διασώζοντας την όποια διεθνή ανταγωνιστικότητα της ελληνικής καλλιτεχνικής παραγωγής έχει απομείνει; Ανθρώπινο και κατανοητό - κι ας κινδύνευσε με κωλυσιεργίες και κουτοπονηριές να τινάξει στον αέρα το Φεστιβάλ Αθηνών.

Πριν από λίγο καιρό ο κ. Τζαβάρας έπαυσε τη διοίκηση του ΕΚΕΒΙ πατώντας με αυστηρότητα σε ένα δεοντολογικό παράπτωμα μιας επιτροπής που δεν έλεγξε η διοίκηση. Τότε είχε επικαλεσθεί την ηθική. Πού πήγε εκείνη η ηθική εγρήγορση σήμερα, που χρειάζεται να διερευνηθούν ο κύκλος εργασιών, οι προσλήψεις, οι αμοιβές, τα έσοδα, η φύση της συμπαραγωγής και τα ποσοστά της, τι απ' αυτά έφτασε (αν έφτασε) στο ΚΘΒΕ; Κι είναι δυνατόν σε μια ιστορία με καταγγελίες που άπτονται χρημάτων να μη διαταχθεί επείγων και εξονυχιστικός έλεγχος;  

Μικρή συμβολή στη χρεοκοπία της χώρας έχει το μεγάλο τσίρκο του πολιτισμού. Αλλά με τον σημερινό υπουργό μπορεί να γίνει ακόμη μεγαλύτερο.