Ουδείς αλάνθαστος

Του Ηλία Κανέλλη, ΝΕΑ, 8.8.12

Ο Βύρων Πολύδωρας είναι ιδιαίτερο είδος πολιτικού. Αποστρέφεται το χιούμορ, αρνείται να κατανοήσει την αξία του σαρκασμού ή και του αυτοσαρκασμού στη ζωή. Πομπώδης, του αρέσει να επικαλείται τους κλασικούς, διανθίζει τον λόγο του με λατινικά τσιτάτα, μιλάει για την ελευθερία και την τιμή παραπέμποντας στην ελληνική αρχαιότητα και εμπλουτίζοντας τις παραπομπές του με τον Μπουσίντο, τον κώδικα των σαμουράι. Εσχάτως, άρχισε να ανησυχεί και για τα φωνήεντα της γλώσσας μας. Τέλειος; Λάθος! Nemo sine vitio est: δεν υπάρχει κανείς που να μην έχει ελάττωμα, όπως έλεγε ο δάσκαλος του Νέρωνα, ο Σενέκας. Το βασικό ελάττωμα του Βύρωνος Πολύδωρα, όμως, δεν έχει να κάνει ούτε με την πολλή Ελλάδα της ιδεολογίας του ούτε με την ακαμψία του χιούμορ του ούτε με τις παραπομπές του. Το βασικό του ελάττωμα, δυστυχώς, είναι κοινό για τη μερίδα των πολιτικών που θεωρούν την πολιτική φέουδό τους. Κι ούτε αυτός αποτελεί εξαίρεση.

Το 2006 ο Βύρων Πολύδωρας ήταν υπουργός Δημόσιας Τάξης στην κυβέρνηση Κώστα Καραμανλή, γεμάτος καλές προθέσεις - προτού τις ακυρώσει ο Στρατηγός Ανεμος το καλοκαίρι του 2007. Τις καλές αυτές προθέσεις του τις περιέγραφε ο ίδιος σε συνέντευξη που μου είχε παραχωρήσει στον «Ταχυδρόμο»: πίστη στην πατρίδα, στον λαό και σε ένα σύστημα αξιών που να ενσωματώνει τις παραδόσεις αιώνων, σύμφωνα με τον Πλάτωνα.

Παρατηρώντας του πως, ενδεχομένως, κι ο Πλάτων θα θεωρούσε ένδειξη ευνοιοκρατίας ότι οι κόρες του, φοιτήτριες εκείνη την εποχή, εργάζονταν στο υπουργικό γραφείο του, είχε απαντήσει τα εξής: «Τις έχω εδώ για να εκπαιδεύονται στη σύγχρονη διοικητική γραφειοκρατία [...]. Κυρίως τις θέλω εγώ κοντά μου και μάλιστα η αμοιβή τους είναι, εν παρενθέσει, ένας μισθός και για τις δύο. Οχι δύο, αλλά ένας ταπεινός μισθός».

Οταν το ιδιωτικό όφελος μπερδεύεται με το δημόσιο, ακόμα κι ένας ταπεινός μισθός, στον οποίο δεν έχει πρόσβαση μεγάλο τμήμα «του λαού του», είναι ζήτημα. Είναι ζήτημα, δηλαδή, ότι η μία από τις κόρες του Βύρωνος Πολύδωρα διορίστηκε στη Βουλή, σε οργανική θέση μετακλητού υπαλλήλου, στο γραφείο του τέως προέδρου της Βουλής, δηλαδή του πατέρα της (Εφημερίς της Κυβερνήσεως, αρ. φ. 344, 23/7/2012, υπ' αριθμ. 8574/6100/11-7-2012 απόφαση του προέδρου της Βουλής). Ολα αυτά, άραγε, δεν απάδουν προς την έγνοια του για τον λαό του, τις επιταγές του Πλάτωνα και τον κώδικα Μπουσίντο;

Ο Βύρων Πολύδωρας έμεινε μόνο μια μέρα πρόεδρος - στην προηγούμενη Βουλή, ίσαμε να προκηρυχθούν οι επόμενες εκλογές. Αν είχε μείνει άλλη μία, θα προσλαμβανόταν και η άλλη κόρη του;