Ο Γιάννης Τριάρχου υπήρξε ένα σημείο αναφοράς για την Ανανεωτική Αριστερά, τη μαχόμενη δικηγορία και την πόλη της Θεσσαλονίκης. Γεννήθηκε στην Ελασσόνα το 1924, από γονείς Λιβαδιώτες. Από τα φοιτητικά του χρόνια εντάχθηκε στην Εθνική Αντίσταση και την ΕΠΟΝ. Σταθερός στις αξίες της Αριστεράς, μπολιάστηκε με τις ιδέες της ανανέωσης και της αγωνίας για έναν δικαιότερο κόσμο. Πάντα ενεργός στην αναζήτηση για μια σύγχρονη αριστερά, τα τελευταία χρόνια ενθάρρυνε με την παρουσία του και τις ιδέες του την Δημοκρατική Αριστερά ως μέλος του κόμματος. Η Δημοκρατική Αριστερά Θεσσαλονίκης αποχαιρετά τον σύντροφο, τον αγωνιστή, τον ενεργό πολίτη Γιάννη Τριάρχου. Εκφράζει την θλίψη της για την απώλεια του και τα θερμά συλλυπητήρια στους οικείους του.
Έφυγε χθες το βράδυ από τη ζωή σε ηλικία 88 ετών ο παλαίμαχος αγωνιστής της αριστεράς Γιάννης Τριάρχου. Ο Γιάννης Τριάρχου γεννήθηκε στην Ελασσόνα στις 9 Δεκεμβρίου 1924, από γονείς Λιβαδιώτες, τους Γιώργο Τριάρχου και Ευθαλία Βακαλίκου. Από το Σεπτέμβρη του 1939 κατοικούσε στη Θεσσαλονίκη. Συνέχισε τα μαθήματα στο Δ’ Γυμνάσιο Αρρένων και το 1942 γράφτηκε φοιτητής στη Σχολή Νομικών και Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου (Αριστοτέλειο τώρα) Θεσσαλονίκης.
Μέλος της κομμουνιστικής νεολαίας (ΚΝΕ) και του ΚΚΕ και στη συνέχεια δραστήριο στέλεχος της Ενιαίας Πανελλαδικής Οργάνωσης Νέων (ΕΠΟΝ) καταδικάστηκε το 1947 από το Έκτακτο Στρατοδικείο Θεσσαλονίκης σε θάνατο. Από τους τριάντα (30) δικασμένους σε θάνατο συγκατηγορούμενους εκτελέστηκαν αμέσως οι 19 και ανεστάλη η εκτέλεση των λοιπών, μεταξύ των οποίων και του ίδιου. Έζησε τρία περίπου χρόνια στις φυλακές Επταπυργίου Θεσσαλονίκης και Κέρκυρας. Μετά την αποφυλάκισή του, στρατεύτηκε και στάλθηκε στο στρατόπεδο της Μακρονήσου, όπου έμεινε 15 μήνες. Μετά την αποστράτευση του, πήρε, το 1952, το πτυχίο της Νομικής, έκανε πρακτική άσκηση δικηγόρου και από το Φεβρουάριο του 1955 άσκησε ενεργά και με ανιδιοτέλεια τη δικηγορία στο Πρωτοδικείο και το Εφετείο της Θεσσαλονίκης μέχρι τις αρχές του Γενάρη 2001, συμπληρώνοντας σαράντα έξι χρόνια δικηγορίας. Εκλέχτηκε 4 φορές μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης, ήταν δύο φορές υποψήφιος Πρόεδρός του, ενώ την τριετία 1975-1978 ήταν Αντιπρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του Δικηγορικού αυτού Συλλόγου.
Στη συνέχεια οργανώθηκε στην ΕΔΑ, συνελήφθη την πρώτη μέρα της χουντικής δικτατορίας και απολύθηκε ύστερα από τρεις μόνο βδομάδες, χωρίς να εκτοπιστεί.
Μετά την πτώση της χούντας βρέθηκε στο ΚΚΕ Εσωτερικού και αργότερα στην Ελληνική Αριστερά (ΕΑΡ) και τον Συνασπισμό. Εντάχθηκε το 2010 στην ΔΗΜΑΡ. Πήρε μέρος σε Συνέδρια των κομμάτων, υπήρξε μέλος της Επιτροπής Πόλης Θεσσαλονίκης αυτών και αρκετές φορές υποψήφιος βουλευτής, δύο φορές υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος για το Δήμο Θεσσαλονίκης, ενώ επί μία τετραετία ήταν αιρετό μέλος του Α’ Δημοτικού Διαμερίσματος του Δήμου Θεσσαλονίκης.
Τέλος υπήρξε ιδρυτικο μελος και αντιπρόεδρος της ΕΤΑΙΡΙΑΣ ΔΙΑΣΩΣΗΣ ΙΣΤΟΡΙΚΩΝ ΑΡΧΕΙΩΝ 1940-'74 Κ.-Δ. ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ έως το Δεκέμβριο του 2011 καθώς και υποψήφιος της δημοτικης κινησης "ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ΚΑΙΤΗΣ ΟΙΚΟΛΟΓΙΑΣ"
Η κηδεια του έγινε σημερα, Σάββατο, στις 12 το μεσημερι στην Αγια Σοφία.
Ο γραμματέας του Συνασπισμού Α Θεσσαλονίκης Ν. Σαμανίδης εκφράζει τα θερμά συλληπητήρια στην οικογένειά του, στους συγγενείς και φίλους του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου