Του Κώστα Τερζίδη*, Καθημερινή, 12.8.12
Θα αποτολμήσετε επί τέλους τη σωστή απογραφή; Και μάλιστα χωρίς περιττές μεγαλόστομες διακηρύξεις περί διερεύνησης του «πόθεν έσχες», γιατί τελικά αυτό αποδείχθηκε καρικατούρα. Η λύση είναι μία: Αναδρομική απογραφή των επί δεκαετία (ή και εικοσαετία) δηλωθέντων εισοδημάτων, και αντιπαραβολή τους με τα κτηθέντα στο διάστημα αυτό περιουσιακά στοιχεία (ακίνητα, καταθέσεις κ.λπ.). Οπου αντικειμενικά διαπιστώνεται αναντιστοιχία, γίνεται βεβαίωση του αναλογούντος φόρου. Ετσι, απλά! Αναρωτήθηκε κανείς τι θα απέφερε αυτό το μέτρο στα δημόσια ταμεία; Και πώς αυτό θα αποκαθιστούσε το περί δικαίου αίσθημα των πολιτών; Και ότι θα μπορούσαμε με αυτό τον τρόπο να αρνηθούμε την αποδοχή ενός ακόμη, νέου δανείου (επιμήκυνση); Και ότι αυτό θα αποτελούσε το μόνο ισοδύναμο μέτρο που θα μπορούσε υπό προϋποθέσεις να οδηγήσει σε αυτοδύναμη ανάπτυξη;
Εμμένοντας στην ατολμία της η κυβέρνηση, όπως βέβαια και όλες οι προηγούμενες, αποφεύγει να προβεί στην υλοποίηση των, πολύ προ «μνημονίου», εκπρόθεσμων αναγκαίων μεταρρυθμίσεων.
Το γεγονός αυτό από μόνο του καθιστά το κράτος μη βιώσιμο και ανίκανο να αντεπεξέλθει στις στοιχειώδεις λειτουργίες του. Και ο πλέον απαθής παρατηρητής των γεγονότων -της απραξίας και/ή των αστοχιών επί το ακριβέστερον- μπορεί να χάσει την ψυχραιμία του. Αρκεί να διαπιστώσει ότι το κράτος συνεχίζοντας τους ερασιτεχνισμούς του ανακοινώνει τη λήψη νέων μέτρων μείωσης των δαπανών. Αδιαφορώντας προφανώς για τις δημοσιονομικές συνέπειες και τις επιπτώσεις στην απασχόληση. Και συνεχίζοντας τις αλλοπρόσαλλες ενέργειες, εκλιπαρεί τους δανειστές του για μια ακόμη δόση δανειακού οξυγόνου που θα δώσει στη χώρα ανάσα ζωής για έναν ακόμη μήνα, και πάει λέγοντας... Και ενώ αυτός ο ατέρμων φαύλος κύκλος συνεχίζεται, οι μεν δανειστές μας με τη «βοήθεια» που μας παρέχουν κερδοσκοπούν αδηφάγως, η δε χώρα και ο λαός της διασύρονται διεθνώς.
Μπορούν οι κυβερνώντες να απαντήσουν στο εύλογο ερώτημα του απορημένου Ελληνα πολίτη που διερωτάται εναγωνίως: «Μέχρι πότε»;
Αυτή η (όπως ακροθιγώς σκιαγραφήθηκε) οιονεί κυκλοθυμική αντίδραση στις εξελίξεις, που μόνο πολιτική πράξη δεν συνιστά, αποκορυφώνεται με τη δεύτερη (!!) απογραφή των συνταξιούχων που ανακοίνωσε πρόσφατα το ΙΚΑ. Αλλά, επιτέλους, αυτό είναι το πρόβλημα; Οι υπερήλικες συνταξιούχοι του ΙΚΑ; Ουαί τοις Φαρισαίοις! Μα, κανείς δεν αντιλήφθηκε ότι χρόνια τώρα γίνεται ένα ατέλειωτο πάρτι φοροκλοπής και φοροδιαφυγής; Και κάθε φορά διακηρύσσεται από τις εκάστοτε κυβερνήσεις υποκριτικά ότι εφεξής θα πατάσσεται αυστηρά κάθε σχετική απόπειρα; Και ποιος τελικά επωφελείται από αυτήν τη φορολογική αμνηστία; (ανάλογη με την αμνηστία της παρανομίας και της επιβράβευσης με νομιμοποίηση των αυθαίρετων κτισμάτων).Μήπως οι ανύποπτοι οριζόντια ή κάθετα συλλαμβανόμενοι συνεπείς φορολογούμενοι ή οι μόνιμα φοροκλέπτες; Αναμφίβολα οι δεύτεροι! Και δεν συνειδητοποίησε ακόμη κανένας από τους κρατούντες ότι η υπομονή των συνεπών Ελλήνων πολιτών, των αγόγγυστα φορολογούμενων μονίμων υποζυγίων, έχει εξαντληθεί; Αρκετά, Κύριοι, ακόμη και η υπομονή έχει τα όριά της!
Θα αποτολμήσετε επί τέλους τη σωστή απογραφή; Και μάλιστα χωρίς περιττές μεγαλόστομες διακηρύξεις περί διερεύνησης του «πόθεν έσχες», γιατί τελικά αυτό αποδείχθηκε καρικατούρα.
Η λύση είναι μία: Αναδρομική απογραφή των επί δεκαετία (ή και εικοσαετία) δηλωθέντων εισοδημάτων, και αντιπαραβολή τους με τα κτηθέντα στο διάστημα αυτό περιουσιακά στοιχεία (ακίνητα, καταθέσεις κ.λπ.). Οπου αντικειμενικά διαπιστώνεται αναντιστοιχία, γίνεται βεβαίωση του αναλογούντος φόρου. Ετσι, απλά!
Αναρωτήθηκε κανείς τι θα απέφερε αυτό το μέτρο στα δημόσια ταμεία; Και πώς αυτό θα αποκαθιστούσε το περί δικαίου αίσθημα των πολιτών; Και ότι θα μπορούσαμε με αυτό τον τρόπο να αρνηθούμε την αποδοχή ενός ακόμη, νέου δανείου (επιμήκυνση); Και ότι αυτό θα αποτελούσε το μόνο ισοδύναμο μέτρο που θα μπορούσε υπό προϋποθέσεις να οδηγήσει σε αυτοδύναμη ανάπτυξη; Και ότι ως επαίτες δεν θα εξακολουθούσαμε να γινόμαστε χλεύη του κ. Ερντογάν στο διηνεκές;
Αυτό λοιπόν επιβάλλει η κοινή λογική! Ολες οι λοιπές ψευδοδιακηρύξεις αποτελούν ημίμετρα που επιδεινώνουν το πρόβλημα και αναβάλλουν επικίνδυνα τη λύση του.
Και αν κάποιοι επικαλεσθούν δυσκολίες τεχνικής φύσεως για την υλοποίηση αυτού του ομολογουμένως περίπλοκου έργου, να μην ανησυχούν. Τα ελληνικά Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα έχουν τη βούληση που δεν διαθέτει ο πολιτικός κόσμος, και μπορούν να συνεισφέρουν με πολύτιμη τεχνογνωσία. Για παράδειγμα το τμήμα Διαχείρισης Πληροφοριών του Τεχνολογικού Ιδρύματος της Καβάλας προσφέρεται ευχαρίστως να συνδράμει. Θα τολμήσει κάποιος «αρμόδιος» να λάβει την πολιτική απόφαση;
*Καθηγητής, διευθυντής του Μεταπτυχιακού Προγράμματος «Διοικητική Επιστήμη και Πληροφοριακά Συστήματα», ΑΤΕΙ Καβάλας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου