Το διακριτό ΟΧΙ στην κυβέρνηση Παπαδήμου

Του Κώστα Θεοδωρόπουλου*, TRUERESPECT, 11.11.2011

Όσο η Ελλάδα βυθίζεται στην οικονομική και πολιτική κρίση τόσο και οξύνεται ο παραλογισμός αυτών που αξιολογούν την εφαρμογή συγκεκριμένων πολιτικών επιλογών με κριτήριο την παραμονή της χώρας στο ευρώ και στην ευρωπαϊκή ένωση. Αποσαφηνίζω τον εναρκτήριο συλλογισμό μου μέσω κάποιων ρητορικών ερωτημάτων:

*Η γερμανίδα καγκελάριος Μέρκελ με την συνδρομή της νυν πολιτικής ηγεσίας της Γαλλίας δεν είναι αυτή που έχει εξωθήσει την ανάπτυξη φυγόκεντρων δυνάμεων μέσα στην Ε Ε , ενισχύοντας με διακριτούς τρόπους την ενίσχυση του εθνικισμού και της άκρας δεξιάς σε ολόκληρη την Ευρώπη;

*Οι ίδιοι ηγετικοί κύκλοι δεν είναι αυτοί που συστηματικά τροφοδοτούν τα σενάρια για την διάσπαση της ευρωζώνης και την χρεοκοπία της Ελλάδας;

*Ποιά ευρωπαϊκή ιδέα άραγες, υπηρετεί την εφαρμογή μιας συστηματικής και μονομερούς λιτότητας σε βάρος των δυνάμεων της εργασίας σε ολόκληρη την Ευρώπη; Ποιά ευρωπαϊκή αλλά και ποιά οικονομική αρχή ή πρόταγμα είναι αυτή(ό) που υπηρετείται με την συνεχή συσσώρρευση πλεονασμάτων και το ταυτόχρονο “βύθισμα” της οικονομίας και κοινωνίας σε ύφεση;

Τα ερωτήματα είναι ρητορικά υπό την έννοια ότι εμπεριέχουν ως αυτονόητη την απάντηση. Το ίδιο και τα ακόλουθα ερωτήματα που αφορούν τις καθ ημάς πολιτικές δυνάμεις:

*Ο απερχόμενος πρωθυπουργός δεν ήταν αυτός που με την “ιδέα” του δημοψηφίσματος υπονόμευσε την παραμονή της χώρας μας στην ευρωζώνη , δηλαδή μιά ιστορική και στρατηγική επιλογής για την χώρα μας;;

*Πόσο άραγες υπηρετεί την ευρωπαϊκή ιδέα το κυρίαρχο ηγετικό μπλοκ στην Ν Δ που στον πολιτικό του λόγο προτάσσει με ιδιαίτερα διακριτό τρόπο τον εθνικισμό και αντιευρωπαϊσμό;

*Πόσο άραγες αλλά και υπό ποιά έννοια υπηρετείται η ευρωπαϊκή ιδέα από την συμμετοχή στην νέα κυβέρνηση ενός τυπικού ακροδεξιού και αντιευρωπαϊκού κόμματος όπως αυτό του ΛΑΟΣ;

*Σε ποιά αντικειμενική βάση στηρίζεται ο πρόδηλα ψευδής ισχυρισμός ότι η μη ψήφος εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση Παπαδήμου συνεπάγεται την έξοδο της χώρας μας από την Ευρωπαϊκή Ενωση;;

Το αυτονόητο της απάντησης στα παραπάνω ρητορικά ερωτήματα καταδεικνύει με αδιάψευστο τρόπο πως το πραγματικό πρόταγμα της νέας κυβέρνησης και των δυνάμεων που την στηρίζουν ή την παρουσιάζουν ως “αναγκαιότητα”, δεν είναι η Ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας μας αλλά η επιβολή των επιλογών της αγοράς απέναντι στην κοινωνία. Δεδομένου του υπό τις σημερινές συνθήκες συγκρουσιακού σχήματος “αγορά – κοινωνία”, η Δημ.Αρ. είναι εκ του ορισμού της ταγμένη να υπηρετεί τις ανάγκες της κοινωνίας, ο,τιδήποτε άλλο συνιστά ακύρωση της αριστερής ταυτότητας. Aπό το ιδρυτικό συνέδριο, άλλωστε, της Δημοκρατικής Αριστεράς, έχει τεθεί με σαφέστατο τρόπο η κεντρική στρατηγική επιλογή, σύμφωνα με την οποία το μέλλον του Ελληνικού λαού και της χώρας είναι η αληθώς δημοκρατική συμπόρευση με τους λαούς της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Η ξεκάθαρη υιοθέτηση της ευρωπαϊκής προοπτικής και η σαφής οριοθέτηση της “Ευρώπης των λαών” ως του στρατηγικά κατάλληλου πεδίου προοδευτικών διεκδικήσεων και εξελίξεων, συμπυκνώνει τον διακριτό πολιτικό λόγο της Δημ.Αρ. απέναντι στο ΚΚΕ και τον ΣΥΡΙΖΑ. Με βάση τούτο το διακριτό σημείο αναφοράς, η Δημ.Αρ. έχει καταθέσει την στρατηγική της πρόταση για τον τρόπο επίλυσης του προβλήματος του Ελληνικού – και όχι μόνο – χρέους. Μέσα από συντεταγμένες διαδικασίες της Ευρωπαϊκής Ενωσης αλλά και με την παράλληλη κίνηση των διαδικασιών της πολιτικής ολοκλήρωσης στην κατεύθυνση της ομοσπονδίας.

Η καταψήφιση λοιπόν της κυβέρνησης Παπαδήμου από πλευράς Δημ.Αρ. φιλοδοξεί να υπηρετήσει μιά αναγκαιότητα αυστηρά συγκεκριμένη : Να επανέλθει ξανά στην ατζέντα της δημόσιας συζήτησης, η κρίσιμη ιδέα/ζητούμενο μιά άλλης Ευρώπης. Της Ευρώπης των δημοκρατικών, κοινωνικών και ατομικών δικαιωμάτων, που διεκδικεί την μετεξέλιξη και ολοκλήρωσή της σε μιά ενιαία δημοκρατική και ομοσπονδιακή ενότητα με βάση τις ιδέες της δημοκρατίας και του διαφωτισμού. Παράλληλα στο εσωτερικό της χώρας μας επιδιώκουμε να συμβάλλουμε στην ανασύνταξη των δυνάμεων της σοσιαλδημοκρατίας, της οικολογικής και ανανεωτικής αριστεράς. Να δρομολογηθεί επιτέλους η σοβαρή συζήτηση και η συνακόλουθη δυναμική για τον εκσυγχρονισμό της κοινωνίας, μέσα από αναγκαίες μεταρρυθμίσεις που θα “κουβαλούν” θετικό πρόσημο για τις δυνάμεις της εργασίας. Το ΟΧΙ στην κυβέρνηση Παπαδήμου δεν είναι ΟΧΙ στην προοπτική της Ευρώπης αλλά το αντίθετο. Είναι ΟΧΙ στο νεοφιλελεύθερο μοντέλο οικοδόμησης της Ευρώπης που καταστρέφοντας την κοινωνική συνοχή υπονομεύει την προοπτική της.

*Μέλος της Κεντρικής Επιτροπής της ΔΗΜ.ΑΡ.