Σταλινισμός νέας κοπής

Του  Κώστα Καρακώτια, Έθνος

Ο σταλινισμός υπήρξε τόσο ένα συγκεκριμένο σύστημα διακυβέρνησης στην πάλαι ποτέ Σοβιετική Ενωση και στις άλλες χώρες του ανύπαρκτου σοσιαλισμού, όσο και μια πρακτική και αντίληψη των κομμουνιστικών κομμάτων στον υπόλοιπο κόσμο. Τα αποτελέσματά του ήταν τραγικά. Στρατόπεδα συγκέντρωσης, τα περιβόητα γκουλάγκ, ανελευθερία, φυσική εξόντωση των διαφωνούντων, ακόμα και πολλών κομμουνιστών, στην Ε.Σ.Σ.Δ. και στις ανά τον πλανήτη ομόλογες ιδεολογικά χώρες, καταστολή της διαφορετικής άποψης, διαγραφές και κατασυκοφαντήσεις στα κόμματα των άλλων περιοχών του κόσμου. Για τον σταλινισμό όμως η εξόντωση, η διαγραφή και ο διωγμός δεν ήταν αρκετά. Επρεπε ο αντίπαλος και ο διαφωνών να εξοντωθούν και ηθικά. Γιʼ αυτό και στις δίκες της Μόσχας όλοι σχεδόν οι ηγέτες των μπολσεβίκων της οκτωβριανής επανάστασης, πριν καταδικαστούν και εκτελεστούν, αναγκάστηκαν να «ομολογήσουν», με βασανιστήρια και εκβιασμούς, ότι ήταν πράκτορες του εχθρού. Γιʼ αυτό και οι διαγραφές και ο εξοβελισμός των διαφωνούντων από το κόμμα, εκεί που δεν είχε την εξουσία, ακόμα και στις δυτικές δημοκρατίες, συνοδεύονταν με συκοφαντίες για προδοσίες. Ο σταλινισμός επέφερε το πλέον συντριπτικό χτύπημα στο κομμουνιστικό πρόταγμα και συνέβαλε τα μέγιστα στη σημερινή του περιθωριοποίηση. Σταλινικά σπαράγματα όμως ενυπάρχουν ακόμα σε αρκετά κόμματα της Αριστεράς και εν προκειμένω και στον εγχώριο ΣΥΡΙΖΑ. Η πρόσφατη και πλέον ακραία εκδήλωσή τους είναι τα όσα ο ΣΥΡΙΖΑ λέει και καταγγέλλει σχετικά με την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας. Στην προσπάθειά του να εμποδίσει την εκλογή Προέδρου από την παρούσα Βουλή, με σκοπό την προκήρυξη πρόωρων εκλογών, δεν αρκείται στη διατύπωση της αντίρρησής του.

Κατηγορεί εκ προοιμίου όσους ανεξάρτητους βουλευτές ψηφίσουν υπέρ της εκλογής ως αποστάτες και αφήνει υπονοούμενα για χρηματισμό τους. Στελέχη του καταγγέλλουν ότι υπάρχει «σχέδιο πολιτικής αποστασίας σε εξέλιξη» και υπενθυμίζουν «τρομοκρατικά» ότι «η Ιστορία γράφει με μαύρα γράμματα τους πολιτικούς Εφιάλτες». Ο ΣΥΡΙΖΑ μεταφέρει τεχνηέντως τις έντονες και φορτισμένες ιστορικές μνήμες της Αποστασίας του 1965 στις σημερινές εντελώς διαφορετικές συνθήκες. Ετσι όχι μόνο αρνείται στους αντιπάλους του να διατυπώσουν την άποψή τους, αλλά τους συκοφαντεί και τους στιγματίζει ηθικά ως αποστάτες. Αναγορεύει αυθαίρετα ως εκφραστή των συμφερόντων του λαού τον εαυτό του και βρίζει και καταγγέλλει όσους έχουν άλλη αντίληψη ως προδότες. Πρόκειται βέβαια για αναπαραγωγή των πιο χυδαίων σταλινικών πρακτικών. Το περίεργο είναι ότι στις τάξεις του υπάρχουν αρκετοί που αντιπάλεψαν το σταλινικό φαινόμενο. Φαίνεται όμως ότι η προοπτική της εξουσίας φθείρει.

O Κώστας Καρακώτιας είναι νομικός και κριτικός βιβλίου