Tvxs, 12.12.11
Την παραίτησή του από Εθνικό Συμβούλιο του ΠΑΣΟΚ και την αποχώρησή του από το κόμμα, ανακοίνωσε ο Νίκος Μπίστης, με επιστολή του στον γραμματέα του κόμματος Μιχάλη Καρχιμάκη. Ο κ. Μπίστης φέρεται, σύμφωνα με πληροφορίες να βρίσκεται σε επαφή με τη Δημοκρατική Αριστερά, της οποίας ηγείται ο Φώτης Κουβέλης. Ο Νίκος Μπίστης στην επιστολή του ασκεί έντονη κριτική, στον Γιώργο Παπανδρέου, τονίζοντας ότι με αντιφατικές πολιτικές και μοναρχικές συμπεριφορές στο εσωτερικό του κόμματος, ήταν αναπόφευκτη η αδυναμία της ηγεσίας να ανταποκριθεί στο έργο της ανόρθωσης της χώρας. Παράλληλα, αφήνει αιχμές για τους «δελφίνους», σημειώνοντας ότι «η ευθύνη για την πορεία που ακολουθήθηκε δεν βαρύνει μόνο τον Γ. Παπανδρέου και τους προσωπικούς του φίλους. Βαρύνει και τα στελέχη που δεν αντιτάχθηκαν αλλά στην καλύτερη περίπτωση σιωπούσαν όταν δεν επικροτούσαν».
Αναλυτικά όλη η επιστολή του κ. Μπίστη:
«Με την επιστολή αυτή σας ενημερώνω για την απόφαση μου να αποχωρήσω από το ΠΑΣΟΚ και κατά συνέπεια να παραιτηθώ και από το Εθνικό Συμβούλιο. Οι λόγοι της συμπόρευσης μου με το ΠΑΣΟΚ το 2000 έχουν προ πολλού εκλείψει. Πρακτικά, όπως απεδείχθη, από το 2004. Έκτοτε η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ δειλά στην αρχή και με επιταχυνόμενους ρυθμούς στην συνέχεια απομακρύνθηκε από αρχές, θέσεις και πρακτικές που είχαν κινητοποιήσει ένα τμήμα της ανανεωτικής αριστεράς το οποίο αρνούμενο την μετάλλαξη του ΣΥΝ συμπαρατάχθηκε με τον Κώστα Σημίτη και το εκσυγχρονιστικό εγχείρημα.
Χωρίς σχέδιο, χωρίς ιδεολογικό στίγμα, με αντιφατικές και αλληλοαναιρούμενες πολιτικές και με διαλυτικές μοναρχικές συμπεριφορές στο εσωτερικό του κόμματος ήταν αναπόφευκτη η αδυναμία της ηγεσίας να ανταποκριθεί στο έργο της ανόρθωσης της χώρας μετά την καταστροφική πενταετία της ΝΔ. Από το «λεφτά υπάρχουν» κατέληξε στο μνημόνιο χωρίς καμία διαπραγματευτική δύναμη ενώ ώριμες μεταρρυθμίσεις αναβάλλονταν . Η χώρα συνέχισε την καθοδική της πορεία και μοιραία οδηγήθηκε στο χείλος της χρεοκοπίας με δραματικές συνέπειες για τα χαμηλά και μεσαία στρώματα. Όλα αυτά δεν τα λέω εκ των υστέρων και εκ του ασφαλούς. Γνωρίζετε ότι αποτελούσαν το μόνιμο και διαρκές περιεχόμενο των παρεμβάσεων μου στα όργανα του κόμματος και στον δημόσιο λόγο μου.
Η ευθύνη για την πορεία που ακολουθήθηκε δεν βαρύνει μόνο τον Γ. Παπανδρέου και τους προσωπικούς του φίλους . Βαρύνει και τα στελέχη που δεν αντιτάχθηκαν αλλά στην καλύτερη περίπτωση σιωπούσαν όταν δεν επικροτούσαν. Τεράστια είναι η ευθύνη των στελεχών εκσυγχρονιστικής προέλευσης που εύκολα ενσωματώθηκαν στην νέα κατάσταση και στήριξαν την νέα ηγεσία σε κάθε της αλλοπρόσαλλη πρωτοβουλία την ώρα που διασκορπιζόταν μια ολόκληρη περιουσία της περιόδου 1996-2004. Διαπιστώνω ότι μετά το απόλυτο αδιέξοδο που προέκυψε με το δημοψήφισμα και την κατάρρευση της κυβέρνησης Παπανδρέου πολλοί στο ΠΑΣΟΚ ανακάλυψαν μια κριτική διάθεση την οποία είχαν επιμελώς αποκρύψει. Τώρα όμως είναι αργά και αυτή η όψιμη αντίδραση δεν πείθει.
Η επιστολή αυτή είναι εδώ και πολύ καιρό στο συρτάρι μου. Την κράτησα εκεί όσο διαρκούσε η επώδυνη διαδικασία που τερματίστηκε τυπικά με την ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση Παπαδήμου, γιατί δεν ήθελα να αθροιστεί με μια απολιτική και άνευ σημασίας γκρίνια βουλευτών και στελεχών του ΠΑΣΟΚ η με συμπεριφορές αξιοπρεπείς μεν αλλά αντίθετες με τον δικό μου ιδεολογικό προσανατολισμό. Ένας επί πλέον λόγος για την παραίτηση μου είναι ότι δεν επιθυμώ να αναμιχθώ στις ψυχοφθόρες και με έντονο το προσωπικό στοιχείο διαδικασίες για την επόμενη ημέρα στο ΠΑΣΟΚ, εάν και όταν τις δρομολογήσει ο Γ. Παπανδρέου. Επιμένω ότι η διέξοδος από την κρίση και η ανάταξη της χώρας απαιτεί την ευρύτατη συμπαράταξη των δυνάμεων μιας σύγχρονης φιλοευρωπαϊκής αριστεράς και μιας ανανεωμένης σοσιαλδημοκρατίας. Η λύση θα έχει προοδευτικό πρόσημο. Δεν θα είναι έργο ούτε της δεξιάς, ούτε μιας συγκυβέρνησης αποτυχόντων, ούτε ενός σχήματος με ακροδεξιά στίγματα, ούτε μιας συνάθροισης τεχνοκρατών ευρέως φάσματος. Προς αυτήν την κατεύθυνση, της συγκρότησης μιας σύγχρονης κεντροαριστεράς θα εργαστώ στο μέλλον».
3 σχόλια:
Ελευθεροτυπια 12.12.2011
Η γενιά του Πολυτεχνείου
Του ΓΙΑΝΝΗ ΜΑΝΟΥΣΑΚΗ*
Πρώην φιλόσοφοι, ρήτορες, επαναστάτες, ο χρόνος πέρασε γρήγορα, τόσο γρήγορα, πλησιάζει η ώρα του απολογισμού. Οι περισσότεροι θα θέλατε πολύ ν' αποφύγετε αυτόν τον απολογισμό. Ομως η Ιστορία απαιτεί κάποια εξήγηση, ζητεί έστω μία δικαιολογία για τα έργα σας.
Κατηγορήστε ότι όλα τα χρόνια δεν σας ενδιέφερε πού πάει η κοινωνία, αλλά πού βρίσκεται το βάζο με το μέλι. Οτι σήμερα δεν εκπροσωπείτε την Αριστερά ή τη Δεξιά, αλλά το χειρότερο από τα δύο μαζί.
Ομως, τώρα ξέρουμε πόσο κόστισε η αναρρίχησή σας στην κορυφή της πυραμίδας, χτισμένη στη διαφθορά, τη συναλλαγή, την εξάρτηση. Το ακριβές τίμημα δεν είναι γραμμένο σε λογιστικά βιβλία. Βρίσκεται στα δελτία ειδήσεων. Επίσης, ξέρουμε ποιος θα πληρώσει το λογαριασμό. Ποια βυθισμένα ύφαλα και συντριμμένοι γκρινιάρηδες, οι μικροί, οι σκοτεινοί, οι άπραγοι. Αυτοί που περπατάνε συνεχώς χωρίς να προχωράνε, οι ηττημένοι της ζωής, οι απόκληροι.
Την αποκήρυξη του παρελθόντος, να τι είδους θλιβερό ρόλο σάς επιφύλαξε η Ιστορία. Καθήκον μάταιο, έργο των Δαναΐδων, αφού το πιθάρι της απάρνησης, του ηθικού ξεπεσμού, δεν γεμίζει ποτέ. Ρόλος διπλός και άχαρος, γιατί δεν έφτανε μονάχα η απόρριψη των αρχών σας, αλλά και γιατί ταυτόχρονα προωθήσατε τις ιδέες που κάποτε καταδικάζατε με το ίδιο πάθος που παλεύατε τότε για την απόλυτη αλήθεια, την αλληλεγγύη, την ισότητα. Αναδεικνύοντας έτσι το χρήμα, τον ατομικισμό, την ηδονομανία, τη δύναμη σαν τις μοναδικές και υπέρτατες αξίες του ελεύθερα σκεπτόμενου ανθρώπου.
Ως αποτέλεσμα, τα επικοινωνιακά συνθήματα έγιναν νόμος, οι ιδεολογίες σκόνη, ο κυνισμός λατρεύτηκε και η ζωή-επίδειξη ανέβηκε ως το υπερθέαμα της σεζόν στην κοινωνική σκηνή. Αδειες αξίες, που σαν ένα δυνατό φως παρέσυραν και τύφλωσαν τους πάντες. Που μεταμόρφωσαν τις πιο άγριες μορφές της κοινωνικής ανισότητας σε δήθεν σύμβολα πολιτισμού και προόδου.
Γεράσατε νωρίς και μαζί σας γέρασε η κοινωνία. Εχοντας σκοτώσει κάθε (πνευματική) νεότητα μέσα σας, δεν απέμεινε παρά εκείνος ο καθρέφτης που ως διά μαγείας σάς δείχνει πολύ νεότερους: «Οι σημερινοί νέοι είναι πιο συντηρητικοί από τους μεγάλους». Να ποια σύντομη, χαιρετιστήρια ανάλυση σας επιτρέπει να αυτοανακηρυχθείτε οι τελευταίοι εναπομείναντες νέοι. Ω, αγαπητοί συνομήλικοι, γεννηθήκαμε αναμφίβολα κάτω από ένα κακό άστρο, ενός είδους σαρκαστικό Σείριο για να φερόμαστε έτσι. Ολα αυτής της γενιάς κλείνουν την πόρτα προς το μέλλον. Πόρτα κλειδωμένη και διπλοαμπαρωμένη, όχι μόνο γιατί αυτή η παρηκμασμένη, κλαψιάρικη και κυνική ψευτο-ελίτ ενταφίασε κάθε οικονομική ελπίδα για το μέλλον, αλλά και γιατί σπρώχνει τους επόμενους προς έναν ηρωισμό για τον οποίο η ίδια αποδείχτηκε ανίκανη.
- Πες μου, μπαμπά, γιατί μιλάς συνέχεια γι' αυτά; Εμένα δεν μ' ενδιαφέρει η πολιτική. Δεν είχα καν γεννηθεί τότε. Με τέτοιες μνησικακίες δεν αποδεικνύεις παρά ότι κι εσύ ανήκεις σ' αυτή την γκρίζα γενιά. Εάν προτείνεις την επιστροφή στην επανάσταση, τότε αυτή είναι η δική σου οπισθοδρόμηση.
Μικρέ Ορέστη, κάθησε κάτω και άκουσε. Κι αν δεν έγινε η επανάστασή μας, θα γίνει η άλλη που θα 'ρθει και θα 'χει την τρυφεράδα των ματιών σας. Τη δική μας, η Ιστορία την απέβαλε προτού καν γεννηθεί. Η καινούργια θα είναι η οριστική νίκη των θεμελιωδών αξιών, όπως η ισότητα, η συλλογικότητα, η δικαιοσύνη. Αυτή ήταν και παραμένει μια επαναστατημένη, αβόλευτη συνείδηση. Ελπίδα και προοπτική, με την οικονομία, την πολιτική, την επιστήμη να έχουν μόνιμο στόχο την εξαφάνιση του πολέμου, το ξερίζωμα της φτώχειας, τη διεύρυνση της δημοκρατίας, τη γνώση για όλους. Ο θρίαμβος του ανθρώπου επί της εκμετάλλευσης, της διαφθοράς, του λαϊκισμού, του έρποντος εθνικισμού.
Μη διαμαρτύρεσαι, λοιπόν, αλλά ξετύλιξε τα πανό, άνοιξε τα μεγάφωνα, στήσε το ραδιοφωνικό σταθμό. Κατέβα να διαδηλώσεις πάλι στις λεωφόρους της Ιστορίας και στρώσε τες ξανά μ' ελπίδες και όνειρα. Τα χρόνια πέρασαν, οι στόχοι παρέμειναν. Εμείς παραδοθήκαμε. Εσύ, είμαι σίγουρος, θα πετύχεις.
* Καθηγητής Πανεπιστημίου στο Παρίσι, ymanous@gmail.com
στο καλό και να μας γράφει ο αριβίστας
"Οι λόγοι της συμπόρευσης μου με το ΠΑΣΟΚ το 2000 έχουν προ πολλού εκλείψει". Mα, φυσικά και έχουν εκλείψει! Ως ΠΑΣΟΚ, οι ΠΑΣΟΚΟΙ δεν πρόκειται να ξαναδούν εξουσία.
Δημοσίευση σχολίου