Του Αντώνη Καρακούση, ΒΗΜΑ, 27.3.11
Oταν έπεσαν τα τείχη του λεγόμενου «υπαρκτού σοσιαλισμού» της Ανατολικής Ευρώπης, πολλοί προσδοκούσαν ότι η Θεσσαλονίκη και η Βόρεια Ελλάδα θα είχαν μοναδική ευκαιρία αναγέννησης, ανασυγκρότησης και αποκατάστασης του ιστορικού ρόλου της. Το 1989 και το 1990 οι περισσότεροι φαντάστηκαν και ονειρεύτηκαν τη Θεσσαλονίκη ως οικονομική, τουριστική και πνευματική πρωτεύουσα των Βαλκανίων. Δυστυχώς, όταν ανεδείχθη το «Μακεδονικό» η πόλη και η περιοχή κακόπεσαν. Κυριάρχησαν εσωστρεφείς φωνές ενός ιδιότυπου εθνολαϊκισμού, που αντί να ανοίξει απομόνωσε, όχι μόνο τη Θεσσαλονίκη αλλά ολόκληρη τη Βόρεια Ελλάδα. Χάθηκε χρόνος και μαζί δυνάμεις και ευκαιρίες.
Ωστόσο η πόλη είναι εκεί, ο χώρος διατηρεί τα φυσικά, γεωγραφικά και ιστορικά του πλεονεκτήματα και οι πολίτες έχουν πεισθεί ότι η προηγούμενη μέθοδος μόνο δυστυχία έφερε και τίποτε άλλο. Τώρα όλοι αναγνωρίζουν τους κκ. Παπαγεωργόπουλο και Ψωμιάδη ως εστίες καθυστέρησης, ως βάσεις αναχρονισμού και λαϊκισμού, ως πολιτικές οντότητες ζημιογόνες για τον τόπο που υποτίθεται ότι υπερασπίζονταν.
Και μαζί με την αποκτηθείσα γνώση και συνείδηση άλλαξαν και οι συνθήκες σε ολόκληρη την ευρύτερη περιοχή. Η Τουρκία διαθέτει πλέον ακμάζουσα οικονομία και ευημερούσα κοινωνία, η Βουλγαρία το παλεύει, τα Σκόπια δεν αφανίστηκαν, η Σερβία μάχεται για την επανένταξή της στο διεθνές σύστημα, η Ρουμανία είναι αλλιώς και η Ρωσία πλούτισε, ο λαός της μπορεί πια να κινείται και να ταξιδεύει.
Σε αυτή τη συγκυρία άλλαξε δημοτική αρχή η Θεσσαλονίκη. Ο Γιάννης Μπουτάρης είναι από τον Γενάρη νέος δήμαρχος της πόλης, με αρχές και αντιλήψεις πολύ διαφορετικές από εκείνες των προκατόχων του. Οπως λένε όσοι τον παρακολουθούν από κοντά, εισήλθε σε διαδικασία να συμμαζέψει κατ΄ αρχήν τα οικονομικά της πόλης, να ξαναγράψει αρχές και κανόνες που θα διέπουν τη λειτουργία του δήμου και μαζί να αναδείξει το όραμα της νέας περιόδου, στηριγμένο στους ιστορικούς δεσμούς του παρελθόντος και στα πλεονεκτήματα του παρόντος.
Ηδη επιχειρεί την ιστορική μόχλευση. Πήγε στο Ισραήλ, είδε τον Σιμόν Πέρες, δεν δίστασε να αναδείξει το εβραϊκό παρελθόν της πόλης και να την επανασυνδέσει με όσους διαθέτουν ιστορική μνήμη και συναισθηματικό πόθο. Πριν από την έναρξη λειτουργίας της γραμμής Θεσσαλονίκη- Κωνσταντινούπολη των Τουρκικών Αερογραμμών σκοπεύει να επισκεφθεί την Πόλη και να διαβουλευθεί με τους εκεί τουριστικούς επιχειρηματίες και πλοιοκτήτες κρουαζιεροπλοίων που θέλουν να ελλιμενίζονται στην πύλη του Θερμαϊκού.
Ταυτόχρονα σχεδιάζει να επισκεφθεί τα Σκόπια και τη Σόφια και μαζί να παρέμβει για την αναγέννηση του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου και την αναβάθμιση του Διαβαλκανικού Ιατρικού Κέντρου, ώστε να αποτελέσουν πραγματικό πόλο έλξης. Η ιστορική μόχλευση θα συνοδευθεί από την ανάδειξη βυζαντινών, τουρκικών και εβραϊκών ιστορικών κτισμάτων της πόλης, ώστε οι ξένοι επισκέπτες να βρίσκουν επαφή με αυτά που τους συνδέουν και να νιώθουν πραγματικά την ιστορικότητα της πόλης. Ορισμένοι αναγνωρίζουν ότι στη Θεσσαλονίκη αναπτύσσεται από εξωπολιτικά πρόσωπα ένα υβρίδιο νέας πολιτικής δράσης, που ξεπερνά τα συνήθη κομματικά όρια. Θα είναι ευτύχημα αν πετύχει.
Ωστόσο η πόλη είναι εκεί, ο χώρος διατηρεί τα φυσικά, γεωγραφικά και ιστορικά του πλεονεκτήματα και οι πολίτες έχουν πεισθεί ότι η προηγούμενη μέθοδος μόνο δυστυχία έφερε και τίποτε άλλο. Τώρα όλοι αναγνωρίζουν τους κκ. Παπαγεωργόπουλο και Ψωμιάδη ως εστίες καθυστέρησης, ως βάσεις αναχρονισμού και λαϊκισμού, ως πολιτικές οντότητες ζημιογόνες για τον τόπο που υποτίθεται ότι υπερασπίζονταν.
Και μαζί με την αποκτηθείσα γνώση και συνείδηση άλλαξαν και οι συνθήκες σε ολόκληρη την ευρύτερη περιοχή. Η Τουρκία διαθέτει πλέον ακμάζουσα οικονομία και ευημερούσα κοινωνία, η Βουλγαρία το παλεύει, τα Σκόπια δεν αφανίστηκαν, η Σερβία μάχεται για την επανένταξή της στο διεθνές σύστημα, η Ρουμανία είναι αλλιώς και η Ρωσία πλούτισε, ο λαός της μπορεί πια να κινείται και να ταξιδεύει.
Σε αυτή τη συγκυρία άλλαξε δημοτική αρχή η Θεσσαλονίκη. Ο Γιάννης Μπουτάρης είναι από τον Γενάρη νέος δήμαρχος της πόλης, με αρχές και αντιλήψεις πολύ διαφορετικές από εκείνες των προκατόχων του. Οπως λένε όσοι τον παρακολουθούν από κοντά, εισήλθε σε διαδικασία να συμμαζέψει κατ΄ αρχήν τα οικονομικά της πόλης, να ξαναγράψει αρχές και κανόνες που θα διέπουν τη λειτουργία του δήμου και μαζί να αναδείξει το όραμα της νέας περιόδου, στηριγμένο στους ιστορικούς δεσμούς του παρελθόντος και στα πλεονεκτήματα του παρόντος.
Ηδη επιχειρεί την ιστορική μόχλευση. Πήγε στο Ισραήλ, είδε τον Σιμόν Πέρες, δεν δίστασε να αναδείξει το εβραϊκό παρελθόν της πόλης και να την επανασυνδέσει με όσους διαθέτουν ιστορική μνήμη και συναισθηματικό πόθο. Πριν από την έναρξη λειτουργίας της γραμμής Θεσσαλονίκη- Κωνσταντινούπολη των Τουρκικών Αερογραμμών σκοπεύει να επισκεφθεί την Πόλη και να διαβουλευθεί με τους εκεί τουριστικούς επιχειρηματίες και πλοιοκτήτες κρουαζιεροπλοίων που θέλουν να ελλιμενίζονται στην πύλη του Θερμαϊκού.
Ταυτόχρονα σχεδιάζει να επισκεφθεί τα Σκόπια και τη Σόφια και μαζί να παρέμβει για την αναγέννηση του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου και την αναβάθμιση του Διαβαλκανικού Ιατρικού Κέντρου, ώστε να αποτελέσουν πραγματικό πόλο έλξης. Η ιστορική μόχλευση θα συνοδευθεί από την ανάδειξη βυζαντινών, τουρκικών και εβραϊκών ιστορικών κτισμάτων της πόλης, ώστε οι ξένοι επισκέπτες να βρίσκουν επαφή με αυτά που τους συνδέουν και να νιώθουν πραγματικά την ιστορικότητα της πόλης. Ορισμένοι αναγνωρίζουν ότι στη Θεσσαλονίκη αναπτύσσεται από εξωπολιτικά πρόσωπα ένα υβρίδιο νέας πολιτικής δράσης, που ξεπερνά τα συνήθη κομματικά όρια. Θα είναι ευτύχημα αν πετύχει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου