Το συμβατικό “τέλος” του έτους προσφέρεται τόσο για απολογισμούς πεπραγμένων όσο και για σχεδιασμούς και αποφάσεις για το μέλλον. Ιδού, λοιπόν, κάποιες εκ βαθέων σκέψεις για την πορεία και την προοπτική της δημοτικής παράταξης “Πρωτοβουλία για τη Θεσσαλονίκη”, που κουμαντάρει αυτή την τετραετία τον δήμο:
Ι. Τον Νοέμβριο του 2010 στη “συντηρητική” Θεσσαλονίκη συνέβη μια ανατροπή. Ο αντισυμβατικός και κομματικά αδέσμευτος Γιάννης Μπουτάρης με τα φουσάτα του, τον πολύχρωμο και ποικίλων πολιτικών αφετηριών κόσμο της “Πρωτοβουλίας”, ανέτρεψαν μια γκρίζα μονοκομματική διοίκηση 25ετίας, ο θλιβερός επίλογος της οποίας γράφεται αυτές τις μέρες στο κακουργιοδικείο Θεσσαλονίκης. Σήμερα, στο μέσον της θητείας αυτής της διοίκησης, μπορώ βάσιμα να ισχυριστώ ότι στην πόλη, μετά από δυόμισι δεκαετίες κλεισούρας και μούχλας, άνοιξαν πόρτες και παράθυρα και ήδη κυκλοφορεί κάμποσος φρέσκος αέρας. Η Θεσσαλονίκη άρχισε να εκτίθεται σε καινούριες ιδέες, να ξαναπιάνει το χαμένο νήμα της εξωστρέφειας και, σηματοδοτούμενη από έναν κοσμοπολίτη δήμαρχο, να αναζητά τη σύγχρονη ταυτότητά της σε δύσκολες συνθήκες. Παρόλην, όμως, τη μείζονα αλλαγή κλίματος, θεωρώ ότι διοίκηση θα κριθεί από τις επιδόσεις της στα “πεζά” μέτωπα της καθημερινότητας:
- Στο σύστημα αποκομιδής απορριμάτων, η κατάρρευση του οποίου, από τα τέλη του 2010, έχει μετατρέψει την πόλη σε έναν περιοδικό σκουπιδότοπο.
- Στο σύστημα κίνηση-στάθμευση-αστυνόμευση οχημάτων, η χαώδης κατάσταση του οποίου έγινε ο εφιάλτης των Θεσσαλονικέων.
- Στις αυξημένες ανάγκες των πολιτών, ιδίως των πιο αδύναμων στρωμάτων, για ένα αποτελεσματικό κοινωνικό δίχτυ προστασίας.
Η αντιμετώπιση των παραπάνω προβλημάτων αποτελεί εγχείρημα επιπέδου “άθλου” για τη διοίκηση. Η κατάσταση έχει επιδεινωθεί από τη νοοτροπία μερίδας συμπολιτών μας (“παρκάρω όταν, όπου και όσο γουστάρω”), τμημάτων της συνδικαλιστικής ηγεσίας και εργαζομένων στην καθαριότητα (“χρησιμοποιώ τα σκουπίδια ως μέσο πίεσης και τους πολίτες ως όμηρους”), από τις συνεχείς περικοπές κονδυλίων προς την αυτοδιοίκηση αλλά και από τον λαϊκισμό της αντιπολίτευσης.
Όμως, το επόμενο πρόγραμμα της “Πρωτοβουλίας” δεν μπορεί να ξεκινάει με τις φράσεις “Δέκα βάσιμοι λόγοι, για τους οποίους δεν μπορέσαμε να τα καταφέρουμε”.
ΙΙ. Εξίσου σημαντικό με το θέμα των “επιδόσεων” της διοίκησης είναι αυτό της συνοχής της παράταξης, που διασφαλίζει συνθήκες σταθερότητας και ηρεμίας στις τάξεις της. Η συλλογική λειτουργία, η ενίσχυση των συμμετοχικών διαδικασιών και της πολιτικής διεύθυνσης, η αναβάθμιση του εσωτερικού διαλόγου και η διατήρηση της ενότητας αποτελούν τις αναγκαίες και ικανές προϋποθέσεις αφενός για την πετυχημένη ολοκλήρωση της παρούσας θητείας και αφετέρου για μιαν επανεκκίνηση προς μια νέα τετραετία, που θα επιχειρήσει να βάλει την πόλη σε οριστική τροχιά ανάκαμψης και βιώσιμης ανάπτυξης.
Το τέλος του 2012 συμπίπτει με τις κατά νόμον διαδικασίες (δημαιρεσίες), όπου η παράταξη αυτοαξιολογείται προετοιμαζόμενη για το δεύτερο ήμισυ της θητείας της.
Κυρίως, όμως ο δήμαρχος-επικεφαλής της “Πρωτοβουλίας” έχει την ευκαιρία και την υποχρέωση να αξιολογήσει ποιες δομές και λειτουργίες αποδίδουν και ποιες χρειάζονται ριζικές αλλαγές, ποια πρόσωπα ανταποκρίνονται με επάρκεια στις ευθύνες που ανέλαβαν, ποιες συμπεριφορές ταιριάζουν ή απάδουν προς το προφίλ της παράταξης, υπηρετούν ή τραυματίζουν την ενότητά της, χαρακτηρίζονται από ανιδιοτέλεια και συλλογικότητα ή από προσωπικούς σχεδιασμούς και φιλοδοξίες πάνω από τους κοινούς προγραμματικούς στόχους.
Οι εσωτερικές διαδικασίες της “Πρωτοβουλίας” ολοκληρώνονται αυτές τις μέρες, ο επικεφαλής της σχηματίζει τη δική του εικόνα για πρόσωπα και πράγματα και, παράλληλα, άκουσε και έχει στα χέρια του τη γνώμη της παράταξης.
Ο δήμαρχος Γιάννης Μπουτάρης είναι το μονοπρόσωπο εκτελεστικό όργανο της διοίκησης, και, όπως ορίζει ο νόμος, θα πάρει τις αποφάσεις του.
Συγχρόνως, ο επικεφαλής της παράταξης της “Πρωτοβουλίας” Γιάννης Μπουτάρης είναι το πολιτικό πρόσωπο, οι αποφάσεις του οποίου επηρεάζουν καταλυτικά την ενότητα, τη συνοχή και τη συλλογική λειτουργία της παράταξης. Με άλλα λόγια, οφείλουν να αποτελούν εγγύηση για το σταθερό έδαφος από όπου θα ξεκινήσει μέσα στο 2013 η προσπάθεια για μια νέα τετραετία, για την οποία χρειάζεται να πείσουμε τους Θεσσαλονικείς αφενός ότι την αξίζουμε και αφετέρου ότι ξέρουμε καλά τι να την κάνουμε.
*ναουσαίικη παροιμία
Νίκος Φωτίου,
συντονιστής της Δημοτικής Κίνησης
«Πρωτοβουλία για τη Θεσσαλονίκη»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου