Η Μήδεια του Μποστ

Του Κώστα Γιαννακίδη, www.protagon.gr

O Προκόπης Παυλόπουλος στην επιτροπή που θα διερευνήσει τη νομιμότητα του δημοσίου χρέους. Όχι ως μάρτυρας, αλλά ως Πρόεδρος της Δημοκρατίας που χαιρετίζει την πρωτοβουλία. Είδατε πώς τα φέρνει η Ζωή; Θα το έλεγα γελοίο, αλλά παρόντος του Πάνου Καμμένου οφείλω να είμαι προσεκτικότερος. Μην είναι φάρσα; Παρωδία; Η Μήδεια, αλλά του Μποστ. Βέβαια, εν προκειμένω, ο Πρόεδρος ένας υπάλληλος είναι και αυτός ως σκεύος πολιτικού κύρους. Όμως αν στην επιτροπή της Ζωής έχουν ιστορική αίσθηση του καθήκοντος ή καλό χιούμορ, οφείλουν να τον καλέσουν για να τους εξηγήσει πώς η διόγκωση του κρατικού μισθολογίου φουσκώνει και το χρέος. (Με την ευκαιρία, ο Πρόεδρος οφείλει να προσέξει αυτούς τους δημόσιους ασπασμούς με τη Ζωή. Δεν πηγαίνει δα καλεσμένος σε πρωινάδικο.) Ο κ. Παυλόπουλος βρέθηκε, κατά κάποιον τρόπο, στην ίδια αίθουσα με την περίφημη κ. Γεωργαντά της Στατιστικής Υπηρεσίας που καταγγέλλει σκόπιμη διόγκωση του χρέους. Βέβαια η κ. Γεωργαντά δεν εμφανίστηκε, ακόμα, εντός Βουλής, αλλά αναφέρθηκε από τον Πάνο Καμμένο. Ο υπουργός δεν πτοείται από καταδικαστικές αποφάσεις και επαναλαμβάνει την αγαπημένη θεωρία συνωμοσίας των Ελλήνων, κυρίως των ανεξαρτήτων: η χώρα χρεοκόπησε επειδή το χρέος διογκώθηκε τεχνητά προκειμένου να τα κονομήσει η οικογένεια Παπανδρέου. Μη χαχανίσετε, μπορεί να βρεθείτε κατηγορούμενοι. Άλλωστε το θέμα είναι εξόχως σοβαρό. Αυτά δεν ακούγονται πλέον σε εκδηλώσεις των ΑΝΕΛ.

Ακούγονται εντός της Βουλής, παρούσης της πολιτειακής και της πολιτικής ηγεσίας του τόπου, στην έκταση, φυσικά, που είναι αρεστή στη Ζωή. Ναι, ήταν και ο πρωθυπουργός εκεί. Όμως εκτός Ελλάδας δεν έχει πει ούτε λέξη για την επιτροπή, το έργο της και την πολιτική συλλογιστική πίσω από τη δημιουργία της.

Δεν χρειάζεται επιτροπή για να φωτίσει τους λόγους που μας οδήγησαν στην καταστροφή. Ένοχο είναι όλο το σύστημα της μεταπολίτευσης. Από τις κομματικές οργανώσεις μέχρι τις μεγάλες καρέκλες των υπουργείων. Και αυτό το σύστημα, απολαμβάνοντας δημοκρατική νομιμοποίηση, δημιούργησε χρέος το οποίο είναι νόμιμο. Άλλωστε, τα περί απεχθούς χρέους δεν συνιστούν ρητή αναφορά στο διεθνές δίκαιο, αλλά ένα γενικό πλαίσιο κανόνων, το οποίο, σε καμία περίπτωση, δεν έχει εφαρμογή στις δημοκρατικές πολιτείες του δυτικού κόσμου. Τι θα ψάξει, λοιπόν, η επιτροπή της Ζωής; Τις συμβάσεις μία προς μία; Και πώς θα καταλάβει πού βρίσκονται οι μίζες; Ένα παράδειγμα: ο Πάνος Καμμένος, όπως αποκαλύπτει το Πρώτο Θέμα, υπογράφει απευθείας ανάθεση 500 εκατ. δολαρίων. Αν επρόκειτο για άλλον υπουργό και όχι για τον συγκεκριμένο, η εντιμότητα του οποίου είναι αδιαμφισβήτητη, κάποιος τρίτος στο μέλλον θα μπορούσε να αναζητήσει σκιές ακόμα και σε αυτή τη σύμβαση. Δεν βγαίνει έτσι άκρη. Διότι δεν υπάρχει και τίποτα για να βγει.

Το μόνο που θα πετύχει η συγκεκριμένη επιτροπή είναι να ενισχύσει το κυρίαρχο αφήγημα του εθνολαϊκισμού: ο ελληνικός λαός έπεσε θύμα μιας δράκας απατεώνων που καταχράστηκαν το δημόσιο χρήμα, δημιουργώντας χρέος, αντίστοιχο του πλούτου που απεκόμισαν. Μία απλουστευμένη, αφελής, λαϊκίστικη ανάγνωση της ιστορίας όπως τη γράφει ο Πάνος και τη διαβάζει η Ζωή.

Υ.Γ. Μετά το πέρας της σεμνής τελετής (που κόστισε, βέβαια, κάτι παραπάνω) η Ζωή Κωνσταντοπούλου κατέβηκε στην πλατεία Συντάγματος και απέτισε φόρο τιμής στη μνήμη ενός ανθρώπου που αυτοκτόνησε εκεί το 2012. Πρέπει πρώτα να ξεπεράσεις το σοκ για να αισθανθείς ντροπή στη συνέχεια...