Πέμπτη 14 Ιουνίου 2012

Οι «παπατζήδες», το «Άγιον πνεύμα» και η ΔΗΜΑΡ

Κώστας Ντιος 2006
 Του Κώστα Κούρκουλου, Μεταρρύθμιση, 14.6.12
Για να συνεννοηθούμε, δίνουμε πρώτα το στίγμα του πολιτικού «παπατζή», με το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα: Μετά τις εκλογές της 6ης Μαϊου, ο ΣΥΡΙΖΑ αρνιόταν να συμμετάσχει σε κυβέρνηση, προτείνοντας να σχηματιστεί αυτή από τους «άλλους». Και ως «άλλους», υποδείκνυε ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ. Ταυτόχρονα όμως συκοφαντούσε προκαταβολικά τον Φώτη Κουβέλη ως «αριστερό Καρατζαφέρη», αν η ΔΗΜΑΡ ακολουθούσε την υπόδειξή του! … Αυτή η στάση αποτελεί τον ορισμό του πολιτικού «παπατζιδισμού». Σε αντίθεση όμως προς τον πολιτικό «παπατζιδισμό», υπάρχουν και τα πολιτικά και θεσμικά αυτονόητα, που είναι τα εξής: Αυτονόητο πρώτο: Το κόμμα που αναδεικνύεται πρώτο στις εκλογές, έχει την κύρια εντολή από τους ψηφοφόρους, για σχηματισμό κυβέρνησης. Μόνο του, αν έχει απόλυτη πλειοψηφία, και σε συνεργασία με τους υπόλοιπους, σε περίπτωση σχετικής πλειοψηφίας. Αυτονόητο δεύτερο: Η εντολή της πλειονότητας των ψηφοφόρων της  ΔΗΜΑΡ – αυτή την αίσθηση   έχουμε όλοι – είναι να συμβάλει στο σχηματισμό κυβέρνησης μετά τις εκλογές. Μάλιστα, μεγάλος αριθμός ψηφοφόρων την επιλέγει, ακριβώς επειδή έχει αυτήν την πεποίθηση.

Άρα, από συνέπεια στην εντολή που θα λάβει, δεν δικαιούται η ΔΗΜΑΡ να αδιαφορήσει μπροστά στο μεγάλο ζήτημα, που είναι η ύπαρξη κυβέρνησης την επομένη των εκλογών.
Είναι αναγκαίο λοιπόν, έστω και μία ημέρα πριν από τις εκλογές, να το δηλώσει και η ΔΗΜΑΡ χωρίς περιστροφές. Ότι, δηλαδή, θα δώσει ψήφο εμπιστοσύνης σ’ εκείνο το κόμμα, το οποίο το ίδιο το εκλογικό σώμα θα της υποδείξει.
Μία τέτοια δήλωση, μόνον αίσθημα ασφάλειας θα εμπεδώσει στην κοινωνία και ταυτόχρονα θα αφαιρέσει το πρόσχημα κάθε πολιτικού «παπατζή» να επαναλάβει τις προηγούμενες αθλιότητες. Μάλιστα, μετά από μία τέτοια προκαταβολική δήλωση, τυχόν υποτροπή του «παπατζιδισμού», θα γελοιοποιήσει τους φορείς του. Αυτό βεβαίως δεν σημαίνει και συμμετοχή σε αντίστοιχες κυβερνήσεις. Μάλλον το αντίθετο. Για τους εξής λόγους:
α) Η ΝΔ καθηλώνεται στην προνεωτερική της μήτρα. Το αποδεικνύει ο αρχηγός της, όταν φτάνει στο σημείο να κάνει πολιτικές δηλώσεις για το «Άγιο Πνεύμα», ωσάν να επρόκειτο για εκστρατευτικό σώμα! Ξανάρχεται έτσι στο προσκήνιο το μεγάλο έλλειμμα της χώρας μας, που είναι η απουσία μιας δυτικότροπης, ή έστω σοβαρής συντηρητικής παράταξης. (Θυμίζω το αμίμητο που έγραψε ο Δ. Ψυχογιός, για να περιγράψει τη νοοτροπία πάλι του αρχηγού της: «Ο Χριστός θα μας βοηθήσει να τους γ…. με την Παναγία.»)  Άρα, είναι πολιτισμικά απολύτως αδύνατη η συνύπαρξη σε κυβέρνηση μαζί τους.
β) Ως προς τον ΣΥΡΙΖΑ: Σήμερα το πρωί τρόμαξα. Είδα έξω από το Πολυτεχνείο αφίσες με το σύνθημα: «ο ΛΑΟΣ ΜΠΟΡΕΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ – ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ ΣΥΡΙΖΑ». Που σημαίνει, «ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί τα πάντα, γι’ αυτό τον ψηφίζουμε». (Σημειώνω ότι σε ατομικό επίπεδο, θεμελιώδες στοιχείο της ωριμότητας και της ψυχικής υγείας, είναι η επίγνωση των ορίων μας. Ότι δηλαδή δεν μπορούμε τα πάντα.) Προδίδουν έτσι ότι διακατέχονται από βρεφικού χαρακτήρα «φαντασίωση παντοδυναμίας». Όπου όλα συμβαίνουν μαγικά, αρκεί να τα επιθυμήσουμε.  Άρα, στο μαγικό κόσμο που ζουν, το τελευταίο βήμα στο γκρεμό θα το κάνουν. Διότι οι ιδέες μεγαλείου, δεν θα τους επιτρέψουν να αντιληφθούν ότι δεν έχουμε φτερά. Αλλά και αν ακόμη εμποδιστούν να κάνουν το τελευταίο βήμα στο γκρεμό, όταν θα αποδειχθεί για άλλη μια φορά ότι λεφτά δεν υπάρχουν, η χώρα πάλι θα σβήσει. Αυτή τη φορά, από την τυραννία των παρασιτικών συντεχνιών που συγκροτούν σήμερα την οργανωμένη κοινωνική βάση του ΣΥΡΙΖΑ. Μας έχουν προειδοποιήσει άλλωστε σε όλες τις εποχές, ότι «η χώρα θα σβήσει», αν δεν τους τα «δίνουμε». Αρκεί να θυμηθούμε τον Φωτόπουλο της ΓΕΝΟΠ. Μαζί όμως με τη χώρα, θα σβήσει και η αριστερά στο διηνεκές, διότι θα ταυτιστεί με την καταστροφή της. Όμως, όσο υπάρχει στον κόσμο πρόβλημα δικαιοσύνης, η αριστερά είναι αναγκαία. Για να σωθεί λοιπόν, τουλάχιστον η αριστερά, ψήφο εμπιστοσύνης από τη ΔΗΜΑΡ και στον ΣΥΡΙΖΑ αν είναι πρώτο κόμμα -αφού αυτό θα θέλει ο λαός- χωρίς όμως συμμετοχή σε κυβέρνησή του.

1 σχόλιο:

manousos είπε...

ΟΙ ΣΩΤΗΡΕΣ» ΠΟΥ ΜΑΣ ΒΟΥΛΙΑΞΑΝ ΣΤΟΝ ΠΑΤΟ ΤΟΥ ΠΗΓΑΔΙΟΥ ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ Με λόγια σωτηριολογικά και με χίλιους προπαγάνδας τρόπους, οι πάπες από άμβωνος, σάβανα μας ύφαναν. Την κηδεία μας, από παλιά ετοίμασαν μεθοδικά, με λόγια και με δίχτυα πελατειακά. Τις δικές τους καταθέσεις κάποιοι, διεφθαρμένοι πολιτικοί και ολιγάρχες στην Ελβετία εξασφάλισαν σφυρίζοντας αδιάφορα. Μας ξεζούμισαν και υποθήκευσαν το μέλλον της χώρας μας, αδιάντροπα ενεργώντας για εμάς, χωρίς εμάς. Χωρίς να ρωτηθούμε ένα λόγο ως περήφανος λαός, κι εμείς να πούμε. Πολιτικές ελίτ, πολυεθνικές, και τραπεζίτες. Χορεύουν πατώντας στο σώμα μας, με πυγμή, ταξικά σκληροί, κι ανάλγητοι, αγιογδύτες. Προκάλεσε η θλίψη αυτοκτονίες, αδελφών μας. Θύματα ταξικού πολέμου, οι απελπισμένοι και από την ζωή παρατημένοι. Οδηγήθηκε ο λαός, από την πολιτική πατρωνία, στην ανεργία, στην φτώχεια, στην θλίψη, και στην απελπισία.

Αντισταθείτε άνθρωποι, σύντροφοι στον αγώνα, αντισταθείτε, δεν είναι νομοτέλεια στο έρεβος να χαθείτε. Οι αντιστασιακοί της κατοχής όσοι ακόμη ζουν, θυμούνται, και όπως τότε, για τους πεσόντες θρηνούν¨ «Επέσατε θύματα αδέρφια εσείς, σε άνιση μάχη και αγώνα.» Όπως είπε ο ποιητής Ν. Ασλάνογλου εμείς, εσύ, κι εγώ, όλοι σαν μια γροθιά, πάλι θα αναστηθούμε γιατί¨ «Κι αν μου ρημάξατε το γήπεδο η καρδιά μου είναι ένα κόκκινο τούβλο, υλικό για οικοδομές.»

«Εφόσον το κράτος παρέμενε ο ποιος σίγουρος και ανθεκτικός εργοδότης, πρώτο μέλημα του κόμματος ήταν η κατάκτηση και η νομή του κράτους, ειδάλως θα έχανε την πίστη των οπαδών. Όταν η πατριαρχική σχέση μεταφέρεται από την κοινωνία στην πολιτική τότε μεταβάλλεται στην λεγόμενη πελατειακή σχέση, διατηρώντας όμως το θεμελιώδες της γνώρισμα, δηλαδή την αναγκαία συνάφεια υπακοής και προστασίας. «Ότι δεν κατόρθωνε η τήρηση των ορθόδοξων διαδικασιών το κατόρθωνε το «παραθυράκι» και το «ρουσφέτι». Τα πλάγια μέσα δεν αποτελούσαν πια την παράβαση των κανόνων, αλλά το μόνο δυνατόν τρόπο λειτουργίας τους. Δεν συνεπέφεραν την άρση του συστήματος, αλλά του παρείχαν μια δικλείδα ασφαλείας όποτε πάθαινε εμπλοκή. Επί πλέον το «ρουσφέτι» είχε την πρόσθετη γενική ιδιότητα να εξειδικεύει και να εξατομικεύει το κάθε πρόβλημα και την κάθε λύση, έτσι ώστε η μακρόπνοη συλλογική συσπείρωση με σκοπό την έννομα θεμελιωμένη υπεράσπιση συλλογικών συμφερόντων έχανε την έλξη της στα μάτια των άμεσα ενδιαφερομένων.» ΠΑΝ. ΚΟΝΔΥΛΗΣ “ΟΙ ΑΙΤΙΕΣ ΤΗΣ ΠΑΡΑΚΜΗΣ ΤΟΥ ΣΥΓΧΡΟΝΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ.”
Πάνε πάνω από δύο χρόνια όπου η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ στην αρχή, και αργότερα με την συναίνεση σύμπραξη της Ν.Δ άρχισαν να μας «σώζουν.» Είναι σαν να λένε στον λαό¨ «Κάνετε θυσίες, για να σωθεί η χώρα που εμείς με τις πολιτικές μας βουλιάξαμε.» Η τελευταία «σωτηρία» της χώρας ήταν τον Σεπτέμβριο με το δεύτερο μνημόνιο και την δεύτερη, δανειακή σύμβαση.
Η συμφωνία με τους φίλους κι «αδελφούς» Γερμανούς πολιτικοτραπεζίτες, και τους άλλους κρατικούς εταίρους, έγινε μετά που ξεφορτώθηκαν οι Γερμανογαλλικές τράπεζες σχεδόν όλο το Ελληνικό χρέος. Έτσι λοιπόν μας «έσωσαν» για μια ακόμη φορά. Με ποιο άραγε τρόπο μας έσωσαν ; Βούλιαξαν τις Ελληνικές τράπεζες με το κούρεμα των κρατικών ομολόγων το οποίο θα πληρώσει ο λαός μας. Κούρεψαν τα ομόλογα των ασφαλιστικών ταμείων, τα αποθεματικά των νοσοκομείων, τα αποθεματικά των πανεπιστημίων, και τα ομόλογα των Ελλήνων μικροαποταμιευτών. Ξέχασα να σας πω για ένα χρέος 432 εκατομμυρίων ενός κερδοσκοπικού κεφαλαίου που αγόρασε τα ομόλογα στο 20% της αξίας τους και η κυβέρνηση του τραπεζίτη Παπαδήμιου, τα πλήρωσε στο ακέραιο. Έμεινε τίποτα όρθιο; Τίποτα. Κι όμως αυτοί ακόμη επαίρονται ότι «έσωσαν» την Ελλάδα. Μην σας διαφεύγει και το άλλο κακό; Συμφώνησαν να πηγαίνουν τα χρήματα του κράτους μας σε ειδικό ταμείο, για να πληρώνονται οι πιστωτές. Κι ότι περισσέψει να πηγαίνει για φάρμακα και λοιπές υπηρεσίες. Αυτή κι αν είναι «σωτηρία» της Ελλάδας κ. Βενιζέλε κ. ΓΑΠ κ. Σαμαρά. Έχετε μούτρα και ζητάτε και την ψήφο μας;

http://www.metarithmisi.gr/imgAds/epikentro_1.gif

Αναγνώστες