Η ΔΗΜΑΡ μπροστά σε αχαρτογράφητα μονοπάτια

 Του Νίκου Γκιώνη, Μεταρρύθμιση, 19.6.12
Ψυχρά αποτιμώντας την διαχρονία των γεγονότων για την ΔΗΜΑΡ έχουμε και λέμε: 
α) Πρόκειται για ένα κόμμα, που εκεί περί το 2010, διαβαίνει τον Ρουβίκωνα και μορφοποιείται σαν μια περίπου κληρονομική ιδεολογική συνιστώσα της ΕΑΡ και του ΚΚΕεσ.
 β) Οι αρχικές δημοσκοπικές επιδόσεις της ήταν 1,5 έως 2%.
γ) Σιγά-σιγά συγκεντρώνει γύρω της ανθρώπους που διανοούνται, και έτσι ο πολιτικός της λόγος, παρά την αμφιθυμία του, χαρακτηρίζεται από μεταρρυθμιστικά, εκσυγχρονιστικά πρόσημα. Την ίδια στιγμή γκρίζοι θύλακες που συνυπάρχουν με τις διαφωτιστικές δυνάμεις την εμποδίζουν να κάνει μερικά φυσιολογικά βήματα π.χ. Νόμος ΑΕΙ.
δ) Όταν το σκηνικό αρχίζει να γκρεμίζεται, η ΔΗΜΑΡ δημοσκοπικά, εκεί κατά τον Μάρτιο του 2010, εκτινάσσεται περί το 15%.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Είναι φανερό, πως οι βαθυπασοκίτες αναζητούν τον επόμενο σταθμό της καριέρας τους κι έτσι δοκιμάζουν ΔΗΜΑΡ, η οποία ευτυχώς για την ίδια και την χώρα δεν τους πάει τελικά κι έτσι σωρηδόν - ευτυχώς – εγκαθίσταται στον ΣΥΡΙΖΑ.


ε) Σήμερα πλέον η ΔΗΜΑΡ, καταγράφεται σταθερά στο 6,25%, αποτελώντας τον άλλο πόλο του σοσιαλδημοκρατικού μπλοκ, παράλληλα αλλά και σε άμιλλα με το ΠΑΣΟΚ.

στ) Η νηφαλιότητα του ηγέτη της, παρά τις αμφιθυμικές, αμφισημικές και νομικίστικες υπερβολές του, συντείνει στην εγκατάστασή της, στο ρυθμιστικό κέντρο των πολιτικών εξελίξεων.

ζ) Μετά τα μπρος-πίσω της κατά την περίοδο του Μαΐου παρουσιάζει μια σφιχτή, πολιτική και επικοινωνιακή προσέγγιση που μυρίζουν σιγουριά κι ευθύνη.

η) Ήταν καθοριστική το βράδυ της 17-06-2012 η σταθερότητα της για σχηματισμό έτσι κι αλλιώς κυβέρνησης, την ίδια στιγμή που για κάνα δεκάλεπτο, ο Ε. Βενιζέλος φλέρταρε αστόχαστα με τρίτες εκλογές θέτοντας ως θέσφατο την συμμετοχή του ΣΥΡΙΖΑ.

Πλέον η ΔΗΜΑΡ είναι στο πρώτο δύσβατο σταυροδρόμι της. Θα είναι το κόμμα του Κουβέλη ή αργά αλλά σταθερά θα αυτομεταρρυθμίζεται, μεταρρυθμίζοντας παράλληλα την πολιτική ελίτ και σχηματοποιώντας λίγο-λίγο την συγκρότηση ενός ευρέος φάσματος πολυπολικού φορέα με σοσιαλδημοκρατικό – κυρίως – πρόσημο;

Η σταθερότητα, που απέκτησε, μετά τα σκαμπανεβάσματα της πρώτης περιόδου, η τόλμη της να μπει στα δύσκολα κυβερνώντας, όπως επίσης και οι εκδηλούμενες προθέσεις των ανθρώπων της να συμβάλλουν ζωντανά στην ανασύνταξη του μεταρρυθμιστικού κεντροαριστερού χώρου με κάνουν να εκτιμώ ότι θα κοιτάξει μπροστά, στο μέλλον.

Πιστέψτε με. Περίπου αναπάντεχα, ο νηφάλιος συνδιεκδικητής της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ, έφτιαξε την πολυτιμότερη πολιτική μαγιά για τις αυριανές πολιτικές εξελίξεις του χώρου, κι όχι μόνον, των μεταρρυθμίσεων και μάλιστα από την σκοπιά μιας μικρής αλλά υπαρκτής δρώσας και συγκυβερνώσας παράταξης της ΔΗΜΑΡ.

Η ιστορία μας έχει αποδείξει, σχεδόν με μαθηματική επαγωγική διαδικασία τα λάθη που ελλοχεύουν στις μεγάλες κινήσεις.

Τα συλλογικά υποκείμενα, μας έμαθε ο Κ. Γιούνγκ συχνά ακολουθούν τις χειρότερες εκδοχές των αντίστοιχων ατομικών, ασυνειδήτων, παραγεμισμένες με συμπλέγματα και καταστροφικές συμπεριφορές.

Η ΔΗΜΑΡ έχει τον κεντρικό, μπορεί και τον κεντρικότερο, ρόλο σ΄αυτή την ιστορία των αλλαγών αλλά όχι με όρους ηγεμονίας και μικρομεγαλισμού.

Θα ήταν καταστροφικό αυτό, όπως επίσης και το να παραμείνει επί μακρόν ως ο Γκένσερ της προοδευτικής παράταξης..

Θα συναντηθεί αναπόφευκτα με το ΠΑΣΟΚ αλλά συμπληρωματικά και με άλλες κινήσεις του μεταρρυθμιστικού κέντρου και της Σοσιαλδημοκρατίας. Η βούληση πρέπει να είναι καθαρή και τα βουλήματα στοχευμένα, οι διακυβεύσεις ορατές και τα διακυβεύματα ορισμένα και ποσοτικοποιημένα.

Ιδού πεδίον δόξης λαμπρό.

Μια συγκυβερνώσα ΔΗΜΑΡ, που συμβάλλει ουσιαστικά και συναινετικά στον αποπαρασιτισμό, στον δύσκολο κι όχι αναίμακτο εκσυγχρονισμό του Κράτους και στο ξεκίνημα μιας άλλου τύπου ανάπτυξης.

Ο Νίκος Γκιώνης είναι Πολιτικός μηχανικός