Δευτέρα 18 Ιουνίου 2012

Ζούμε το δράμα της κατάρρευσης του Ευρωπαϊκού πνεύματος


Το δράμα το οποίο ζούμε, αυτή τη στιγμή, είναι ένα δράμα κατάρρευσης του Ευρωπαϊκού πνεύματος των λαών και της διαφωτιστικής γενικής θέλησης όπως την διακύρηξε ο Ζαν Ζακ Ρουσσώ, και οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι διαφωτιστές" o Καθηγητής Φιλοσοφίας – συγγραφέας Στέφανος Ροζάνης, μιλά στην Κρυσταλία Πατούλη με αφορμή τα κρίσιμα αποτελέσματα των εθνικών εκλογών, αλλά και της κοινωνικοπολιτικοοικονομικής κατάστασης στην Ευρώπη, συμμετέχοντας στον δημόσιο διάλογο του tvxs.
Πιστεύω, ότι η πραγματική παρακμή του Ευρωπαϊκού χώρου,τίθεται σήμερα, περισσότερο παρά ποτέ, προ των οφθαλμών μας. Τα Ευρωπαϊκά έθνη, γνωρίζονται πια μεταξύ τους, ως οφειλέτες και δανειστές, ως πελάτες και εργοδότες, ξεχνώντας πλήρως ,ότι η παράδοση αυτής ηπείρου, υπήρξε πάντα, το πνεύμα του λαού και η συμπληρωματικότητα ανάμεσα στις κουλτούρες μεταξύ των εθνών. Εκείνο το οποίο έχει μεγάλη σημασία για μένα, είναι ότι για άλλη μια φορά, στην παρακμή αυτή της Ευρώπης, επικρατεί, ο γερμανικός ηγεμονισμός. Ένας ηγεμονισμός, που ποτέ δεν δέχτηκε το διαφωτιστικό πνεύμα το οποίο η Ευρώπη διέδωσε στον κόσμο, σύμφωνα με τις αρχές και τις αξίες της Ελληνικής κουλτούρας μέσω της Αναγέννησης, και επιχειρεί ο ηγεμονισμός αυτός, για άλλη μια φορά, να διαλύσει και να καταρρακώσει κάθε υπόλειμμα κοσμοπολιτισμού, κάθε υπόλειμμα κουλτούρας, κάθε αξιακή κλίμακα, που διέπει την Ευρωπαϊκή οικογένεια. Αυτό, για μένα, είναι πολύ σημαντικό. 
Πολύ πιο σημαντικό από τα όσα τραγικά διαδραματίζονται στην Ελλάδα. Πολύ πιο σημαντικό, ακόμη και απ’ όσες τιμωρίες με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο προσπαθούν να επιβληθούν σε μία χώρα, η οποία, δεν είναι μια χώρα της Ευρώπης, αλλά είναι η καρδιά της Ευρώπης! Είναι η ίδια η Ευρώπη.

Υπό αυτή, λοιπόν την έννοια, οι καινούργιοι ηγεμόνες:
  • Θέλουν, δημοκρατίες χωρίς λαούς
  • Θέλουν, έθνη χωρίς εθνότητες. Όχι με την έννοια του εθνικισμού –για όνομα του Θεού!- αλλά με την αυθεντική έννοια της εθνότητας.
Και πάλι, τονίζω, ότι: Το δράμα το οποίο ζούμε, αυτή τη στιγμή, είναι ένα δράμα κατάρρευσης του Ευρωπαϊκού πνεύματος των λαών και της διαφωτιστικής γενικής θέλησης όπως την διακύρηξε ο Ζαν Ζακ Ρουσσώ, και οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι διαφωτιστές.

Κρ. Π.: Ο Ελληνικός λαός, που μοιάζει να είναι και πιο μπροστά από τις ηγεσίες του κάθε κόμματος, τί προσπαθεί να πει, μέσω της ψήφου του, σήμερα; 

Το γεγονός είναι, ότι οι ελληνική κοινωνία φέρει ένα μεγάλο φορτίο παρακμής το ίδιο ακριβώς όπως και οι κοινωνίες των άλλων Ευρωπαϊκών εθνών.
Μέσα σ’ αυτό το κλίμα της παρακμής, εμφιλοχωρεί ο φόβος, εμφιλοχωρεί το συμφέρον, εμφιλοχωρούν τα παιχνίδια εκείνων, οι οποίοι μπορούν ή νομίζουν ότι μπορούν, να στρέψουν την ιστορία, προς τα πίσω.

Κρ. Π.: Και τι θα ‘πρεπε να κάνει η Ευρώπη και η Ελλάδα, απέναντι σε αυτή την παρακμή; Πού χρειάζεται να δώσει βάρος σε αυτή την κρίση – αλλαγή; Γιατί η κρίση, είναι αλλαγή… όπως θα το γνωρίζετε, πολύ καλύτερα εσείς. 

Ναι. Το ξέρω. Αλλά, πραγματικά πιστεύω, ότι το πρόβλημα, βρίσκεται στο πεδίο των αξιών, οι οποίες καταρρακώθηκαν μέσα στην Ευρώπη, οι οποίες αφανίστηκαν, άρα, ο οποιοσδήποτε άλλος τρόπος, δεν είναι τίποτε άλλο, παρά ένας χαλκευμένος, τεχνοκρατικός, τεχνικός ή οικονομικός πα-ρα-λο-γι-σμός!

Κρ. Π.: Και αυτές τις αξίες, τις οποίες θα ‘πρεπε να φέρουμε κατά τη γνώμη σας στο προσκήνιο και πάλι, ποιές είναι;  

Αυτές οι αξίες, είναι καταγεγραμμένες μέσα στην Ευρωπαϊκή Ιστορία:
  • Πρώτον είναι η αξιοπρέπεια του πολίτη, του citoyen όπως λέγανε οι Γάλλοι.
  • Δεύτερον, είναι η επαναφορά του πνεύματος του λαού, αυτού που ο Γερμανικός ιδεαλισμός ονόμασε volksgeist.
  • Και τρίτον, είναι η επαναφορά των πολιτευμάτων, όχι σε μια κενή δημοκρατία, αλλά σε μια δημοκρατία με πολίτες ενεργούς.
Αυτές οι τρεις αξίες, αρκούν, για να αποτρέψουν όλον αυτόν τον παραλογισμό της λογικής, τον οποίον ευαγγελίζεται ο γερμανικός ηγεμονισμός.
Χωρίς αυτές, δεν μπορεί, παρά να επικρατήσει –πάλι το τονίζω- ο παραλογισμός της λογικής της αφηρημένης τεχνικής και του ηγεμονισμού.

Κρ.Π.: Οπότε το αποτέλεσμα εάν δεν στραφούμε σε αυτές τις αξίες ποια θα είναι πιστεύετε; 

Εάν δεν συμβούν αυτά, πιστεύω, ότι –δυστυχέστατα. θα έχουμε αυτό που ο Νίτσε ονόμαζε "Νύχτα, που γίνεται όλο και περισσότερο νύχτα», με ότι αυτό, μπορεί να σημαίνει.

1 σχόλιο:

manousos είπε...

ΝΕΑ ΠΟΡΕΙΑ ΧΑΡΑΞΕ Ο ΣΥΡΙΖΑ ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ «Εφόσον το κράτος παρέμενε ο πιο σίγουρος και ανθεκτικός εργοδότης, πρώτο μέλημα του κόμματος ήταν η κατάκτηση και η νομή του κράτους, ειδάλλως θα έχανε την πίστη των οπαδών του στην ικανότητα τους, να υπερασπίσει τα συμφέροντα τους. Όταν η πατριαρχική σχέση μεταφέρεται από την κοινωνία στην πολιτική, τότε μεταβάλλεται στην λεγόμενη πελατειακή σχέση, διατηρώντας όμως το θεμελιώδες της γνώρισμα, δηλαδή την αναγκαία συνάφεια υπακοής και προστασίας. {Π.Κονδύλης-Αιτίες της παρακμής της σύγχρονης ελλάδας.} Την βία την προκάλεσε παγκοσμίως ο ακραίος νεοφιλελεύθερος χρηματιστηριακός καπιταλισμός ή καπιταλισμός καζίνο , που ασκεί μέσω του κράτους σκληρή αντιλαϊκή πολιτική. Ο Λαός βεβαίως δεν έχει πάντα δίκιο ούτε είναι εξ ορισμού αθώος.To ελληνικό κράτος γκρεμίστηκε από τα ανομήματα και την φαυλότητα των πολιτικών τζακιών που το εκμεταλλεύτηκαν, με τον πελατειακό του χαρακτήρα. Με τα μνημόνια και την ελληνική πολιτικοοικονομική χρεοκοπία γκρεμίστηκε απότομα και το πελατειακό κράτος, όπως το γνωρίζαμε μέχρι σήμερα. Η πτώση του πελατειακού κράτους που δεν τόλμησε κανένα κόμμα την επανίδρυση του σε νέες βάσεις, να την φέρει σε πέρας, έγινε τόσο βίαια, από τον Γ.Α.Π και την τρόικα, όσο και ξαφνικά, και χωρίς τον απαιτούμενο χρόνο, για να αλλάξει ένα κράτος που ποτέ δεν υπήρξε αστικό, με την δυτικοευρωπαϊκή έννοια του όρου. Η τρόικα με πατενταρισμένο από δικτατορικά καθεστώτα, «δόγμα του σοκ» άσκησε υπέρμετρη βία στον Ελληνικό λαό, με τις απάνθρωπες πολιτικές της. Η δράση προκαλεί την αντίδραση και όταν ο άλλος δεν έχει να φάει είναι άνεργος και άστεγος τότε υιοθετεί το σύνθημα΄"βία στην βία των αφεντικών." Ή την φασιστική βία των ακροδεξιών κασιδιάρηδων. Είμαι εναντίον της βίας, αλλά, κατανοώ και την αγανάκτηση ,των πραγματικά αγανακτισμένων που έμειναν χωρίς δουλειά, και των νέων με θαμπό και αβέβαιο μέλλον, και όχι των δήθεν αγανακτισμένων, που έχασαν μέρος από τους παχυλούς μισθούς τους. Υποστηρίζω την μεταρρύθμιση αντί της ανατροπής και της επανάστασης, όπου είδαμε που οδήγησε τις χώρες του υπαρκτού σοσιαλισμού. Πιστεύω στον εξαντλητικό διάλογο και τις συναινέσεις. Στην καλλιέργεια του ανθρώπου, για να ξεφύγει από την αποδοχή του οπαδικού λαϊκισμού. {Λόγος Ανδρέα στα Γιάννινα την δεκαετία του 80¨ "Δεν υπάρχουν θεσμοί μόνο ο λαός."} αλλά και τον λαϊκίστικο λόγο των κυβερνητικών κομμάτων της δεξιάς πολυκατοικίας. Τα τελευταία αποτελέσματα των εκλογών δεν έφεραν τον "ΣΥΡΙΖΑ" πρώτο κόμμα. Πάλι καλά που βγήκε και δεύτερο κόμμα, γιατί το διεθνές και ελληνικό κατεστημένο με τα ΜΜΕ {μέσα προπαγάνδας} που διαθέτει έπεσε πάνω του, και διέσπειρε μια γκεμπελική προπαγάνδα φόβου και συμφορών. Παρόλα αυτά το ένα τρίτο των ψηφοφόρων δεν μάσησαν ,έλαβε 27% και είναι στην θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Ο ΣΥΡΙΖΑ με την σωστή συγκρουσιακή πολιτική του έναντι των αγορών και των συντηρητικών κυβερνήσεων της ευρώπης, μαζί με τους αγώνες των λαών του νότου της ευρώπης, ανοίγει τον δρόμο ενάντια στις συνταγές μόνιμης λιτότητας, και την δημιουργία ελευθέρων ζωνών για τις επενδύσεις, της Γερμανικής βιομηχανίας με μισθούς πείνας .

http://www.metarithmisi.gr/imgAds/epikentro_1.gif

Αναγνώστες