Η λατρεία...... των αγορών απαιτεί και άλλη λιτότητα. Παντού. Σε όλον τον κόσµο. Επειδή µόνο τότε οι θεοί των αγορών θα ανταµείψουν τους πιστούς µε οικονοµική ανάπτυξη. Θα χρειαστεί βέβαια πίστη τυφλή, θεότυφλη, γιατί αυτό δεν συνέβη σχεδόν ποτέ στο παρελθόν. Σε µια αποκαλυπτική έρευνά τους, οι οικονοµολόγοι Μάικ Κόντσαλ και Αρτζαν Τζεγιάντεφ του Ινστιτούτου Ρούζβελτ αποµυθοποίησαν το µόνιµο επιχείρηµα όλων σχεδόν των δυτικών κυβερνήσεων ότι η λιτότητα οδηγεί στην ανάπτυξη.
Εψαξαν και βρήκαν σε πόσες χώρες στο παρελθόν η εφαρµογή µέτρων λιτότητας σε περίοδο οικονοµικής ύφεσης οδήγησε πράγµατι σε οικονοµική ανάπτυξη. Ο κατάλογος που δηµοσιεύουν στην έρευνά τους είναι εντυπωσιακά µακροσκελής:
Εψαξαν και βρήκαν σε πόσες χώρες στο παρελθόν η εφαρµογή µέτρων λιτότητας σε περίοδο οικονοµικής ύφεσης οδήγησε πράγµατι σε οικονοµική ανάπτυξη. Ο κατάλογος που δηµοσιεύουν στην έρευνά τους είναι εντυπωσιακά µακροσκελής:
στην Ιρλανδία το 1987. Οµως, ακόµη και στην περίπτωση της Ιρλανδίας, λέει ο οικονοµολόγος Πολ Κρούγκµαν, που έψαξε το πράγµα λίγο παραπάνω, η ανάπτυξη προήλθε από εξαιρετικές συνθήκες – υποτίµηση, οικονοµική άνθηση του κυριότερου εµπορικού εταίρου της, κάθετη πτώση των επιτοκίων – που δεν έχουν καµία σχέση µε τη σηµερινή κατάσταση. Στην έρευνά τους...
... οι δύο επιστήµονες παραθέτουν τα κυριότερα συµπεράσµατά τους: «Η Ιστορία έχει δείξει πως οι χώρες δεν µειώνουν τα ελλείµµατά τους σε περίοδο ύφεσης. Τα αντιµετωπίζουν όταν δεν υπάρχει ύφεση. Οταν οι χώρες κάνουν περικοπές σε περίοδο ύφεσης, συχνά καταλήγουν σε µείωση της ανάπτυξης και αύξηση του χρέους. Διαπιστώσαµε πως δεν υπάρχει χώρα που, σε παρόµοια κατάσταση µε τις ΗΠΑ (ύφεση, χαµηλά επιτόκια, υψηλή ανεργία), να έκοψε το έλλειµµά της και να πέτυχε να µειώσει το χρέος της µε ανάπτυξη. Καταλήξαµε πως ελάχιστα αποδεικτικά στοιχεία επιβεβαιώνουν ότι η περικοπή του δηµοσίου ελλείµµατος σε περίοδο ύφεσης µπορεί να βελτιώσει τις προοπτικές µιας χώρας. Αντίθετα, µάλιστα, µπορεί να τις επιδεινώσει». Ο Κρούγκµαν καταλήγει στο συµπέρασµα πως όλα αυτά δείχνουν πόσο ασύνετα κυβερνάται ο κόσµος µας σήµερα. Ασύνετοι και αδίστακτοι αυτοί που τον κυβερνούν γνωρίζουν καλά πως όταν επιβάλλουν σήµερα µέτρα λιτότητας δεν είναι για να εξυπηρετήσουν την ανάπτυξη, αλλά τους τραπεζίτες.
Οι υποτακτικοί...
... των τραπεζιτών επιµένουν σε τελετές ανθρωποφαγίας. Διαποµπεύουν ακόµη και τους πιο έγκυρους οικονοµολόγους του συστήµατος, ακόµη και τον Κρούγκµαν, ακόµη και τον Στίγκλιτς, που τολµούν να διαφωνήσουν µαζί τους και να υποστηρίξουν ότι τα µέτρα λιτότητας σε περίοδο ύφεσης ισοδυναµούν µε αυτοκτονία. Και είναι ικανοί να δώσουν το κώνειο τον Σωκράτη, να ξανακάψουν τον Τζορντάνο Μπρούνο, να ξαναδικάσουν τον Γαλιλαίο, προκειµένου να περάσει το δικό τους.
Γιατί σήµερα το σύστηµα δεν είναι πια αυτό που ήταν άλλοτε. Είναι υποταγµένο στη δικτατορία που έχουν επιβάλει οι τραπεζίτες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου