Του Μιχάλη Μητσού, ΝΕΑ, 16.5.12
Γεννήθηκε το 1921 στην Κεντρική Ευρώπη από γονείς Σεφαραδίμ, που έφυγαν από τη Θεσσαλονίκη πέντε χρόνια νωρίτερα. Το πραγματικό του όνομα είναι Εντγκάρ Ναχούμ, το «Μορέν» το πήρε στην Αντίσταση. Ανάμεσα στους δασκάλους του συνηθίζει να αναφέρει τον Ηράκλειτο, τον Ρουσό, τον Χέγκελ και τον Μαρξ, ενώ οι πιο κοντινοί του σύντροφοι στο πολιτικό πεδίο ήταν ο Κλοντ Λεφόρ και ο Κορνήλιος Καστοριάδης. Η «Μοντ» δημοσίευσε κοινή συνέντευξή του με τον Φρανσουά Ολάντ, από την οποία ξεχωρίζουμε μερικές απαντήσεις του φιλοσόφου Εντγκάρ Μορέν για να χαιρετίσουμε την ανάληψη της προεδρίας από τον πολιτικό.
Για την κρίση: Η κρίση που περνάμε δεν είναι μόνο οικονομική, είναι μια κρίση πολιτισμού. Ενας πρόεδρος πρέπει να είναι σε θέση να υποδεικνύει τις κατευθύνσεις της δημόσιας σωτηρίας, ώστε η Γαλλία να ξαναβρεί τον καθοδηγητικό της ρόλο. Η εμπιστοσύνη και η ελπίδα μπορεί να αποκατασταθούν μόνο αν διαφανεί ένας καινούργιος δρόμος: η υπόσχεση όχι μόνο για έξοδο από την κρίση, αλλά και για αλλαγή της κυρίαρχης λογικής.
Μέσα από μια σύγκλιση πολλαπλών μεταρρυθμίσεων, πρέπει να θέσουμε και πάλι τη Γαλλία σε κίνηση, να δείξουμε εμπιστοσύνη στις δημιουργικές ικανότητες των πολιτών. Θα ήθελα ο Πρόεδρος να απαντήσει σε αυτό που έλεγε ο Μπετόβεν στο τελευταίο του κουαρτέτο: «Muss es sein? Es muss sein». Είναι εφικτό; Ναι, πρέπει να δείξουμε ότι είναι εφικτό.
Για την οικονομική πολιτική: Μια φιλόδοξη οικονομική πολιτική θα περιλάμβανε, κατά την άποψή μου, την κατάργηση της παντοδυναμίας του κερδοσκοπικού χρηματοπιστωτικού συστήματος, με την παράλληλη διαφύλαξη του ανταγωνιστικού χαρακτήρα της αγοράς. Πρέπει να ξεπεραστεί η αντίθεση ανάπτυξης / αποανάπτυξης, με τον καθορισμό αυτών που πρέπει να αναπτυχθούν: μιας μεικτής οικονομίας, που θα περιλαμβάνει την ανάπτυξη μιας πράσινης, κοινωνικής και αλληλέγγυας οικονομίας, προσαρμοσμένης στις ανάγκες των χρηστών, ενός δίκαιου εμπορίου, μιας βιολογικής γεωργίας• και εκείνων που πρέπει να αποαναπτυχθούν: της οικονομίας που δημιουργεί τεχνητές ανάγκες, προϊόντα μιας χρήσης, ρυπογόνα, περιττά, ζημιογόνα προϊόντα.
Για την Αριστερά: Θέλω να επιστρέψω σε εκείνες τις τρεις πηγές του 19ου αιώνα - ελευθεριακός, σοσιαλιστής και κομμουνιστής - που χωρίστηκαν και πολέμησαν μεταξύ τους στη διάρκεια της Ιστορίας. Η κομμουνιστική ιδέα εκφυλίστηκε στη σταλινική και μαοϊκή της εκδοχή. Η σοσιαλδημοκρατία αποστραγγίστηκε. Οσο για την ελευθεριακότητα, απομονώθηκε στους κόλπους μιας μερίδας της ριζοσπαστικής Αριστεράς. Σήμερα αυτά τα τρία ρεύματα πρέπει να αναγεννηθούν και να επανασυνδεθούν, ώστε να επιτευχθεί ταυτοχρόνως η άνθηση των ατόμων, μια καλύτερη κοινωνία και η αδελφοσύνη. Θα πρόσθετα μια τέταρτη πηγή, πιο πρόσφατη, που είναι οικολογική: το μέλλον μας απαιτεί μια προσπάθεια για να διαφυλαχθεί τόσο η φύση όσο και η δική μας ανθρώπινη φύση.
Για την εξουσία: Μετά τη νίκη του Μιτεράν το 1981 η Αριστερά εφάρμοσε ασφαλώς σημαντικές μεταρρυθμίσεις. Οδήγησε όμως και τη γαλλική κοινωνία στον νεοφιλελευθερισμό, γεγονός που ευνόησε την ανάπτυξη του χρηματοπιστωτικού καπιταλισμού, τον οποίο καταγγέλλει σήμερα ο νέος Πρόεδρος της Γαλλίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου