Χρησιμοποιώντας κάποιου τύπου αριστερίστικο σκεπτικό, μπορεί κάποιος να καταλάβει γιατί ένα γκρουπούσκουλο θα έστελνε βόμβα στον Νικολά Σαρκοζί. Η Γαλλία είχε διαδηλώσεις την περασμένη εβδομάδα για το συνταξιοδοτικό και κάθε αλλόφρων επαναστάτης θα μπορούσε να αιτιολογήσει την αποστολή βόμβας στα Ηλύσια Πεδία. Με το ίδιο σκεπτικό, μπορούμε να καταλάβουμε και την αποστολή της βόμβας στην καγκελαρία. Η Μέρκελ μάς έψησε το ψάρι στα χείλη μέχρι να αποδεχθεί το Μνημόνιο σωτηρίας της ελληνικής οικονομίας και, παρά τις περικοπές που γίνονται, οι τραπεζίτες της συνεχίζουν να μας έχουν στο στόχαστρο. Οι Ολλανδοί ήταν ένθερμοι αρνητές του μηχανισμού στήριξης (επέμεναν μαζί με τους Γερμανούς ότι η Ελλάδα πρέπει να πάει μόνο στο ΔΝΤ), οπότε -στο πλαίσιο πάντα του αριστερίστικου παραλογισμού- «τους άξιζε μια βόμβα».
Αλλά και οι Σουηδοί ήταν στην ίδια γραμμή, στους οποίους δεν εστάλη βόμβα. Οι Ελβετοί, στην πρεσβεία των οποίων έφτασε βόμβα, φιλοξενούν τις καταθέσεις των εγχώριων φοροφυγάδων και οι Ρώσοι σφάζουν τους Τσετσένους. Στη Χιλή, όμως, γιατί να σταλεί «πακέτο διεθνιστικής αλληλεγγύης»; Στο Μεξικό;Το χειρότερο με τη νέα τρομοκρατία είναι ότι απουσιάζει το -έστω θεμελιωμένο σε παράλογα αξιώματα- προηγούμενο αριστερίστικο σκεπτικό. Οι προηγούμενες γενιές «επαναστατών», είτε κρατούσαν βόμβες μολότοφ είτε κουμπούρια, παραλογίζονταν επί της αρχής, αλλά ακολουθούσαν κατόπιν έναν συνεκτικό τρόπο σκέψης. Οι νυν δεν καίνε μόνο τράπεζες (σύμβολα του καπιταλισμού), καίνε και περίπτερα μεροκαματιάρηδων. Δεν πυροβολούν στελέχη της αστυνομίας, πυροβολούν τυφλά σε εικοσάχρονα αγόρια και κορίτσια έξω από τα αστυνομικά τμήματα. Δεν έχουμε δηλαδή τον κλασικό αριστερισμό, έχουμε έναν επικίνδυνο για όλους χουλιγκανισμό. Στόχος τους δεν είναι καν η ανατροπή του καθεστώτος -κάτι που όπως ομολόγησαν τα πρωτεύοντα στελέχη των «Ερυθρών Ταξιαρχιών» είναι ανέφικτο να γίνει σκοτώνοντας ακόμη και έναν πρώην πρωθυπουργό-, αλλά η βαβούρα. Αιματηρή πολλές φορές, αλλά βαβούρα. Δεν ασπάζονται κάτι και θολωμένοι από την ιδεολογία σκοτώνουν τους «εχθρούς» ή κάνουν βομβιστικές επιθέσεις σε «εχθρικούς στόχους». Μάλλον νιώθουν κάτι σαν πρωταγωνιστές σε αυτά τα νέου τύπου βίντεο-γκέιμ, που πυροβολείς σε όλες τις γωνιές και κερδίζεις πόντους.
Δυστυχώς ανδρώθηκε μια γενιά με κακοχωνεμένα επαναστατικά παραμύθια και «λαϊκούς αγωνιστές». Φταίει το έλλειμμα παιδείας. Οχι μόνο από το επίσημο εκπαιδευτικό σύστημα, αλλά και από τα κόμματα και από την κοινωνία. Είτε συμφωνεί είτε διαφωνεί κανείς με τις διδαχές των αριστερών κομμάτων, οι νεολαιίστικες οργανώσεις της μεταπολίτευσης ήταν πολιτικά σχολεία. Προσέφεραν κάποιες γνώσεις και έναν τρόπο σκέψης τον οποίο φυσικά θα μπορούσε μεγαλώνοντας να αμφισβητήσει κανείς (σ.σ.: κι έτσι έγινε: κάποιοι αποθεραπεύτηκαν και κάποιοι παρέμειναν στο ΚΚΕ, έστω και αν σήμερα είναι στον ΣΥΡΙΖΑ). Ηταν φυσικό να κλείσει αυτός ο κύκλος, αλλά δυστυχώς δεν άνοιξε ένας νέος. Το Διαδίκτυο γίνεται σταδιακά ένα νέο πολιτικό σχολειό (βρίσκει κανείς ενδιαφέρουσες συζητήσεις νέων εκεί), αλλά, όπως είναι φυσικό, σ’ αυτό το πρώιμο στάδιο επικρατεί ιδεολογική και πολιτική θολούρα. Σήμερα, ολόκληρη η ελληνική κοινωνία δεν έχει «ιδεολογικό παράδειγμα». Το ίδιο και οι τρομοκράτες της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου