Του Κώστα Κάρη, Αυγή, 16.11.10
Είναι αυθεντική, μεγάλη η χαρά πολλών, πάρα πολλών πολιτών για την εκλογή του Γ. Καμίνη και του Γ. Μπουτάρη. Η νίκη στηρίχθηκε εν μέρει στα κόμματα, αλλά επιτεύχθηκε γιατί τα ξεπέρασε. Δεν επρόκειτο να ηττηθούν οι δεξιοί υποψήφιοι αν η κινητοποίηση έμενε στα κομματικά όρια. Η ενεργοποίηση πολιτών χωρίς ένταξη επηρέασε θετικά, ζωντάνεψε και εκείνους που τείνουν να ψηφίσουν με βάση την κομματική γραμμή. Η στήριξη από πολλούς πολίτες που στον πρώτο γύρο ψήφισαν άλλους συνδυασμούς έδωσε το πλαίσιο της ευρύτερης έγκρισης, που δρα πολλαπλασιαστικά. Και έχει ιδιαίτερη σημασία γιατί η συσπείρωση αυτή εκδηλώθηκε σε συνθήκες αποχής.
Η αποχή πάντως σφράγισε τις εκλογές. Οι δρόμοι της πρέπει να διαβαστούν προσεκτικά. Είναι πολύ πιθανό να μην είναι μια γενική εκδήλωση κριτικής όλων προς όλους. Ίσως για τμήματα του εκλογικού σώματος να είναι η μόνη διέξοδος όταν νιώθουν ότι το κόμμα του πολιτικού χώρου τους δεν τους εκφράζει. Η στάση της αποχής, δηλαδή, να μην συμβαδίζει για όλους με την άρνηση του ιδεολογικοπολιτικού χώρου τους ή να είναι αδιαφορία για όσα γίνονται γύρω από τη μάχη εξουσίας. Αλλά να είναι μορφή διαμαρτυρίας που επιλέγουν πολίτες που συγχρόνως δεν εγκαταλείπουν τον πολιτικό τους χώρο. Και επομένως δεν θα πρέπει να μιλούμε για κάποιο «κόμμα της αποχής», αλλά για πολλά και διαφορετικά «κόμματα της αποχής». Που, επομένως, θα αντιμετωπιστούν και με διαφορετικούς τρόπους.
Γι αυτό το πολιτικό αποτέλεσμα των υποψηφιοτήτων Καμίνη και Μπουτάρη - ιδιαίτερα μέσα στο κλίμα σύγκρουσης που διαμορφώθηκε με την ακροδεξιά - δείχνει ένα δρόμο υπέρβασης της αποχής, στη δική τους βεβαίως κλίμακα, στους χώρους που τους αντιστοιχούν, χωρίς να αναιρείται το γενικό κλίμα. Όταν εκδηλώνεται τέτοια ικανοποίηση απλών πολιτών, συσπείρωση ψηφοφόρων που την προηγούμενη εβδομάδα δεν είχαν ταυτιστεί, σημαίνει ότι ένα τμήμα της αποχής αντιμετωπίστηκε. Δόθηκε πραγματικό πολιτικό προγραμματικό -και όχι κατασκευασμένο κομματικό- περιεχόμενο στην ψήφο και ανέλαβαν πρόσωπα έντιμα, ειλικρινή και αξιόπιστα να σηκώσουν την αντιπαράθεση. Έτσι οι υπαρκτές διαφορές και αντιρρήσεις πολλών ψηφοφόρων να μην εξαφανίστηκαν, αλλά να περιορίστηκαν για να αφήσουν χώρο στον κοινό στόχο.
Δεν ξέρει κανείς τώρα αν και σε ποιο βαθμό θα επιτύχουν τα νέα αυτά εγχειρήματα. Άλλοι ελπίζουμε, πιστεύουμε, άλλοι το φοβούνται. Σε κάθε περίπτωση η επιλογή των ψηφοφόρων που έδωσαν τη νίκη στον δεύτερο γύρο πρέπει να χαιρετιστεί ως πράξη συνείδησης, που εκδηλώνει μια αξιοσημείωτη, ισχυρή προσδοκία. Η εντολή δόθηκε. Και οι παραλήπτες της οφείλουν να την τιμήσουν με ανοικτό πνεύμα, ανεξαρτησία και αποτελεσματικότητα για τους πολίτες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου