Ποιους υπουργούς «δείχνει» ο Μανιτάκης

Του Τάσου Τέλλογλου, Καθημερινή, 23.6.13

Ποιοι και γιατί δεν προχωρούσαν τις μετακινήσεις υπαλλήλων στο Δημόσιο. Το email από τους εκπροσώπους των δανειστών, το παζάρι και η έγκριση της δόσης.

Στις 15 Ιουνίου η κυβέρνηση και το υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης λάμβαναν ένα μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου από τους εκπροσώπους των δανειστών μας σύμφωνα με το οποίο οι μετακινήσεις 12.500 υπαλλήλων του ευρύτερου δημόσιου τομέα, ώς τις 8 Ιουλίου 2013, αποτελούσε προαπαιτούμενη ενέργεια (prior action) για την έγκριση της δόσης των 8 δισ. ευρώ τον Αύγουστο. Το «τελεσίγραφο» θεωρήθηκε πρόκληση από το υπουργείο, καθώς μόλις πριν από λίγες μέρες διάφορα στελέχη του είχαν καταστήσει σαφές στους εκπροσώπους των δανειστών μας ότι η τήρηση αυτού του χρονοδιαγράμματος ήταν εκ των πραγμάτων αδύνατη. Κάποιοι στη ΔΗΜΑΡ και το ΠΑΣΟΚ θεώρησαν το διάβημα των δανειστών μας ως «υποκινούμενο» εξαιτίας της απροθυμίας του ΔΝΤ να καταβάλει τη δόση λόγω του χρηματοδοτικού κενού. Αλλά δεν ήταν μόνο εξωτερικοί οι λόγοι. Η κινητικότητα δεν προχωρούσε «κυρίως εξαιτίας της άρνησης των δικών μας υπουργών», εξομολογείται πηγή κοντά στον πρωθυπουργό. Το «παζάρι» για την καταγραφή των υπαλλήλων που θα έπρεπε να μετακινηθούν από τα υπουργεία (Παιδείας, Εσωτερικών, Εθνικής Αμύνης, Προστασίας του Πολίτη και Νησιωτικής Πολιτικής), με τους μεγαλύτερους «στρατούς» υπαλλήλων, είχε αρχίσει από την άνοιξη και προχωρούσε με εξαιρετικά αργούς ρυθμούς. Είναι ενδεικτικό ότι, σύμφωνα με πληροφορίες από τρεις διαφορετικούς αξιωματούχους μέσα στην κυβέρνηση, οι αρχικοί υπολογισμοί του υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης έδειχναν την ανάγκη να μετακινηθούν 25.000 καθηγητές από το υπουργείο Παιδείας (κυρίως σε σχέση με τα αντικείμενα της φυσικής αγωγής και της πληροφορικής).
Στη συνέχεια το νούμερο «κατέβηκε» στις 10.000 για να καταλήξουν τα δύο υπουργεία στις 4.500 μετά από πολύ... παζάρι. Η μόνιμη επωδός του υπουργού Παιδείας, Κ. Αρβανιτόπουλου, και των συνεργατών του ήταν ότι δεν θα ανοίξουν τα σχολεία το φθινόπωρο.

Το ίδιο όμως φαίνεται ότι επαναλάμβανε προς τον κ. Αντ. Μανιτάκη και τους συνεργάτες του και ο κ. Ευρ. Στυλιανίδης, υπουργός Εσωτερικών, που «διάνθιζε» τα επιχειρήματα για δρόμους πνιγμένους στα σκουπίδια με την ανάγκη να συνυπολογισθούν και οι δημοτικές εκλογές. Πάνω – κάτω, τρεις μέρες πριν από την απόφαση του πρωθυπουργού να κλείσει την ΕΡΤ, αυτή ήταν και η στάση των υπουργών που προΐστανται ενστόλων.

Ταυτόχρονα, οι «μη εθελουσίες έξοδοι» από το Δημόσιο είχαν καταστεί από τον Μάιο του 2013 υποχρέωση της κυβέρνησης –-κάτι που καλά καλά δεν γνώριζαν κάποιοι από τους εταίρους του κ. Σαμαρά -- αλλά οι «δεξαμενές άντλησης» των υπάλληλων ήταν περιορισμένες. Οι δύο βασικές ήταν η ΕΡΤ και τα Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα. Σε κάθε περίπτωση θα έπρεπε οι «εστίες άντλησης» να είναι ΝΠΙΔ και αυτό το γνώριζαν πολύ καλά τόσο οι συνεργάτες του πρωθυπουργού όσο και ο ίδιος ο κ Σαμαράς που είχε δεσμευθεί «προσωπικά» στην τρόικα για αυτές τις απολύσεις. «Ξέραμε ότι στην ΕΡΤ περίσσευαν 2.000 άτομα» είπε στην «Κ» συνεργάτης του πρωθυπουργού. Ο κ. Σαμαράς είχε πάρει «απάνω του» αυτή τη δράση επειδή πίστευε ότι το «στοίχημα αξιοπιστίας» με τους δανειστές μας κρινόταν σε αυτήν ακριβώς την πτυχή της μεταρρύθμισης. Και ενώ ορισμένοι συνεργάτες του έριχναν όλες τις ευθύνες στον απερχόμενο υπουργό κ. Μανιτάκη, ο ίδιος ο πρωθυπουργός, που γνώριζε τις αντιδράσεις οι οποίες υπήρχαν σε όλα τα μεγάλα υπουργεία, τόνιζε στους συνεργάτες του ότι το πρόβλημα είναι πολύ βαθύτερο και δεν αφορά μόνο τον έναν από τους εταίρους της τρικομματικής κυβέρνησης.

Η απερχόμενη ηγεσία του υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης έδινε από την αρχή μία κατεύθυνση στην κινητικότητα που στόχο είχε να «απαντήσει» στο αίτημα της τρόικας η οποία επιδίωκε τις απολύσεις. Αν οι υπάλληλοι που εντάσσονταν στην κινητικότητα δεν τοποθετούνταν μέσα σε ένα χρόνο, απολύονταν αυτοδίκαια. Η τρόικα ήλπιζε έτσι ότι θα έφθανε στη «θυσία της ιερής αγελάδας» του ελληνικού πολιτικού προσωπικού αλλά η ηγεσία του υπουργείου προχώρησε στις τοποθετήσεις των μετακινουμένων, καθώς είχε ολοκληρωθεί η καταγραφή των αναγκών των φορέων στους οποίους μετακινήθηκαν.