Πάση θυσία, μια καθαρή θέση

Του Μιχάλη Μητσού, ΝΕΑ, 5.4.13

Πρώτα απ' όλα, πρέπει να κοπεί αυτό το «πάση θυσία». Είναι καθαρευουσιάνικο, θέλει υπογεγραμμένες, δεν ταιριάζει στο νεανικό προφίλ του Αλέξη και οδηγεί σε βαρβαρισμούς όπως αυτός που διαβάσαμε σε χθεσινό πρωτοσέλιδο: «Ο ΣΥΡΙΖΑ απορρίπτει τη θέση περί "πάσης θυσίας παραμονή στο ευρώ"». Ας βρουν επιτέλους μια άλλη διατύπωση για την (κατά περίπτωση) θέση τους για το ευρώ, η ελληνική γλώσσα είναι πλούσια και οι φιλόλογοι πάντα πρόθυμοι να βοηθήσουν. Το καλύτερο θα ήταν βέβαια να βρουν και μια καθαρή θέση για το ευρώ - αλλά τότε θα ήταν ένα διαφορετικό κόμμα. Ο Αλαβάνος, ας πούμε, δεν αφήνει περιθώρια παρεξηγήσεων. Παρουσιάζοντας χθες τον νέο πολιτικό φορέα Σχέδιο Β, είπε ότι «η αποχώρηση από το ευρώ είναι απαραίτητη προϋπόθεση για τη σωτηρία και την ανάκαμψη». Τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, αντίθετα, θέτουν φιλοσοφικά - και κάπως ακατανόητα - ερωτήματα. «Πάση θυσία στο ευρώ θα πει η ανεργία να φτάσει το 60%;» Η σύνδεση αυτή είναι παραπλανητική. Ενας πραγματικά ευρωπαϊστής αριστερός ουδέποτε θα χρησιμοποιούσε την έξοδο από το ευρώ ως μια ρεαλιστική προοπτική, και ακόμη περισσότερο ως απειλή. Η νομισματική ένωση της Ευρώπης δεν αρκεί - αυτό πλέον έχει αποδειχθεί περίτρανα -, αλλά και η ουσιαστική ενοποίηση της Ευρώπης δεν νοείται χωρίς ένα κοινό νόμισμα. Ναι, η συνταγή της λιτότητας έχει οδηγήσει σε αφόρητα ποσοστά ανεργίας και δεν μπορεί να συνεχιστεί, το επισημαίνουν οι εγκυρότεροι οικονομολόγοι  στον κόσμο.

Ναι, το γερμανικό μοντέλο δεν μπορεί να αποτελεί πρότυπο για τις λοιπές χώρες αφού στηρίζεται στις εξαγωγές και έχει οδηγήσει μέσα σε δέκα χρόνια στην εξαθλίωση μεγάλου μέρους των εργαζομένων (υπάρχουν σήμερα στη χώρα αυτή 5 εκατ. εργαζόμενοι που κερδίζουν 450 ευρώ τον μήνα). Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι μπορούμε να ζούμε μονίμως με δανεικά. «Η συσσώρευση δημόσιου χρέους που συντρίβει τις ευρωπαϊκές οικονομίες δεν μπορούσε να συνεχιστεί γιατί θα καταδίκαζε σε φτώχεια τις επόμενες γενιές, θα έβλαπτε την κυριαρχία των οικονομιών μας και θα προκαλούσε κίνδυνο χρεοκοπίας», τονίζει ο γάλλος υπουργός Οικονομικών Πιερ Μοσκοβισί σε συνέντευξή του που δημοσιεύτηκε χθες στη «Λιμπερασιόν». «Η μάχη κατά της υπερχρέωσης δεν αποτελεί περιορισμό που επιβλήθηκε από το εξωτερικό ή προϊόν διεστραμμένων επιλογών, αλλά μια εσωτερική αναγκαιότητα. Για να παραμείνεις ελεύθερος, πρέπει να ξεχρεώσεις».

Αυτά δεν τα λέει ο ανάλγητος Σόιμπλε ή το αδίστακτο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, αλλά ένας Σοσιαλιστής υπουργός Οικονομικών μιας μεγάλης ευρωπαϊκής χώρας. Να είναι και αυτός, άραγε, μέλος της «άγριας συμμορίας με τα λευκά κολάρα»;