Του Ανδρέα Παπαδόπουλου, Μεταρρύθμιση, 27.4.13
Ένα φάντασμα πλανιέται πάνω από την Ευρώπη, αυτό της σύνθεσης του επόμενου ευρωκοινοβουλίου. Δεδομένου ότι (σχεδόν) όλοι πλέον συμφωνούν ότι οι ασκούμενες πολιτικές λιτότητας έχουν αρνητικά αποτελέσματα για τη συνοχή της, η συζήτηση εσχάτως στα ευρωπαϊκά φόρα γίνεται υπό το φόβο ότι η ευρωκάλπη του επόμενου Μαϊου θα γεννήσει νέους Γκρίλο, Καμμένους, ευρωσκεπτικιστές, κόμματα εθνικής περιχαράκωσης, ή ακόμα και μορφώματα σαν αυτό της ναζιστικής Χρυσής Αυγής. Αρκούν λίγες ώρες στους διαδρόμους του ευρωκοινοβουλίου για να γίνουν τα παραπάνω κοινός τόπος, πόσο μάλλον αν συνομιλήσεις με κορυφαίους αξιωματούχους. Εδώ ισχύει βεβαίως το γνωστό ρητό «Το τυρί το ’δες, τη φάκα την είδες;», διότι ενώ όλοι αρχίζουν να συνομολογούν πως οι ακολουθούμενες πολιτικές γεννούν «τέρατα», προσώρας δεν κάνουν κάτι για να τις αλλάξουν! Με λίγα λόγια, αυτό προσπάθησαν ο πρόεδρος και η αντιπροσωπεία της ΔΗΜΑΡ να εξηγήσουν στις υψηλές επαφές που είχαν στις Βρυξέλλες. Μπαρόζο, Σουλτς, Σβόμποντα, αλλά και οι επίτροποι Άντορ, Χάαν και Δαμανάκη, γίνανε κοινωνοί των θέσεων της ΔΗΜΑΡ, θέσεις που κατά την εκτίμηση του γράφοντος ακούστηκαν απολύτως ρεαλιστικές στους συνομιλητές μας.
Οι σοσιαλιστές, Σουλτς και Σβόμποντα, (μας) το είπαν ευθαρσώς: «Με αυτήν την πολιτική, η Ευρώπη δεν έχει κανένα μέλλον» και επικεντρώθηκαν, δικαίως, στην ανάγκη αλλαγής των συσχετισμών. Ο λόγος τους, ωστόσο, θα είχε μεγαλύτερη αξιοπιστία αν συνοδευόταν και από μια δόση αυτοκριτικής, δεδομένου ότι οι προοδευτικές δυνάμεις στο σύνολό τους, έχουν το δικό τους μερίδιο ευθύνης για τη σημερινή πορεία της Ευρώπης. Ας αφήσουμε όμως την όποια διάθεση μιζέριας και να σταθούμε στα θετικά συμπεράσματα: α) οι προοδευτικές δυνάμεις συνειδητοποίησαν ότι πρέπει να αλλάξουν ρότα και, β) κατάλαβαν ότι πρέπει να υπάρξει η μέγιστη δυνατή συσπείρωση με ευρύτερες συμμαχίες.
Τα συμπεράσματα αυτά είναι χρήσιμα και για τα καθ’ ημάς, καθώς πλησιάζουμε σε χρόνο ευρωεκλογών και η δική μας κάλπη είναι από τις κατεξοχήν επικίνδυνες. Ας κλείσουμε τα μάτια και ας σκεφτούμε ποια θα είναι η εικόνα της Ελλάδας στο ευρωκοινοβούλιο, όταν στους 21 ευρωβουλευτές θα περιλαμβάνονται οι ευρωσκεπτικιστές του ΣΥΡΙΖΑ, οι αρλουμπολόγοι του Καμμένου, οι εκπρόσωποι της δραχμής, οι φασίστες της Χρυσής Αυγής και οι αντιευρωπαϊστές του ΚΚΕ. Απομένει το (πλειοψηφικό;) ευρωπαϊκό μέτωπο της χώρας, στο οποίο όμως εντάσσονται και συντηρητικές δυνάμεις της ΝΔ.
Μια ακόμα πρόκληση -ευρωπαϊκή αυτή τη φορά- παρουσιάζεται για τις αριστερές, δημοκρατικές και σοσιαλιστικές δυνάμεις της χώρας. Αρκεί να το συνειδητοποιήσουν και -διατηρώντας τις ιδιαίτερες απόψεις και την αυτονομία τους- να συμβάλουν μαζί στον κοινό στόχο: Να αλλάξουμε τη ρότα της Ευρώπης!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου