 |
| Βίβλος γενέσεως της νεοελληνικής αριστεράς εκτεινομένης εις γενεάς 14 (εξ ου αργότερα και το 1-1-4) |
Του Βασίλη Καραγιάννη, 2.5.12
1. Αβραάμ (o του ευαγγελιστού Ματθαίου) εγέννησε τον Ισαάκ, ενώ ο Ισπανοεβραίος Αβραάμ Μπερναρόγια εγέννησεν Φεντερασιόν στη Θεσσαλονίκη. ΣΕΚΕ στον Πειραιά το 1918 που ονομάστηκε το 1923, ως ενιαίον και γενναίον φυσικά, ΚΚΕ (δυνατό στη Βουλή και στο λαό). Απ’ αυτό ο Αβραάμ διεγράφη το 1924 γιατί θεωρούσε πως δεν είχαν ωριμάσει οι συνθήκες για την επαναστατική δράση του εργατικού κινήματος, ενώ είχαν, όπως αποδείχτηκε από τη συνέχεια και μέχρι σήμερα, παραωριμάσει μέχρι σήψεως.
2. Παλλαϊκόν Μέτωπο 1936 (υπό του Νίκου Πλουμπίδη). Στις εκλογές εκλέγεται βουλευτής της Αριστεράς στην Κοζάνη (τη μοναδική φορά στην ιστορία) ο Φ. Παπαδόπουλος. Στη δικτατορία συστήνεται ακριβές αντίγραφο του ΚΚΕ υπό του κ. Μανιαδάκη υπουργού ασφαλείας του Ι. Μεταξά και αποσαθρώνει το κανονικό.
3. 1942 Ιδρύεται το ΕΑΜ και κατ' ακολουθίαν οι παραφυάδες αυτού. ΕΛΑΣ (πρώτος καπετάνιος του ο Αρης Βελουχιώτης και ο οποίος αυτοχειριασθείς διαγράφεται ως μίζερος από το κόμμα του για ν' αποκαταστασθεί εσχάτως (ως ήρωας) αλλά όχι και ως μέλος του ηρωικού Κάπα Κάπα Ε. Κι έτσι κομματικά ανέστιος κυκλοφορεί σαν άδικη κατάρα μεταξύ του Δαντικού Καθαρτηρίου και του επίγειου κομμουνιστικού Παραδείσου (τύπου Β. Κορέας) .
Επίσης ιδρύθηκε ο Δημοκρατικός Στρατός Ελλάδος που έδωσε τη μάχη στα βουνά και στους κάμπους της χώρας και την έχασε παντού, εξ υπαρχής άλλωστε χαμένη και με το σύνθημα ένας στο χώμα χιλιάδες πιό κάτω του. (Τι ψυχή είχαν άλλωστε).
4. 1951 Ιδρύεται η ΕΔΑ κι όλοι οι εντός Ελλάδος ποικιλόχρωμοι αριστεροί κουμουνιστές κουρνιάζουν εκεί και δια του εισοδισμού προσπαθούν να την ελέγξουν κατά κράτος ενώ το παρακράτος κάνει τη δουλειά του με τις εκτελέσεις τους «έχοντας το όπλο παρά πόδας» . Αρχηγός Γ. Πασαλίδης (πρώην μενσεβίκος) και ρήτωρ αυτής ο Ηλίας Ηλιού.
5. Το 1956 καθαιρείται από τα αδελφά του ΚΚΕ κόμματα του διεθνούς κομμουνισμού, ο αρχηγός του Νίκος Ζαχαριάδης, τον οποίον αυτά είχαν διορίσει το 1934 και ξεσπά άγριος εσωκομματικός εμφύλιος στην Τασκένδη, πρωτεύουσα των πολιτικών προσφύγων. Ο αρχηγός εξορίζεται στη Σιβηρία όπου και αυτοχειριάζεται. Πριν λίγο καιρό όμως αποκαθίσταται κομματικά κι αναλαμβάνει ξανά την ηγεσία των κομουνιστών που βρίσκονται στον άλλο κόσμο τους: θανόντες από φυσικά αίτια, εκτελέσεις, στις μάχες, από βασανιστήρια και τις συντροφικές εκκαθαρίσεις. Ως εκ της καταστατικής τους αθεϊας ευρίσκονται στα όρια Καθαρτηρίου και Κολάσεως κι ετοιμάζουν με τις ρομφαίες και τα φτερά τους παρά πόδας, έφοδο για την κατάληψη του επουράνιου Παραδείσου μιαν και τον επίγειο δεν τον κατάφεραν και τόσο.
5. Το 1961 ΠΑΜΕ αλλά πού; Όχι, δεν καμιά σχέση με το σημερινό σχήμα χαρούμενων κομμουνιστών που οδοιπορεί κάθε τόσο δια την θεραπείαν πάσης επί ελληνικής επικρατείας νόσου, αλλά το εκλογικόν σχήμα με το οποίο η Αριστερά κατήλθε στις εκλογές (ΕΔΑ+Εθνικό Αγροτικό Κόμμα). Από τη νοσταλγία εκείνου του σχήματος οι εισπράκτορες των αστικών λεωφορείων στη Θεσσαλονίκη φώναζαν στον οδηγό αφού ανέβαιναν οι επιβάτες από τη στάση: ΠΑΜΕεεεεεε (έλαβε 14,63%).
6. 1968 Διάσπαση του ΚΚΕ στο εξωτερικό εις δύο βασικούς κλάδους: του Εσωτερικού (Μήτσος Παρτσαλίδης και Μπάμπης Δρακόπουλος), και του Εξωτερικού (πρώτα και λίγο ο Κ. Κολιγιάννης και μετά Χαρίλαος ο λεγόμενος και Φλωράκης).
7. Ενωμένη Αριστερά το 1974 (ΕΔΑ+ΚΚΕ εσωτερικού +ΚΚΕ εξ.) η οποία και λαμβάνει τα 9,47 % του ελληνικού λαού. Το διαλύουν την επαύριον των εκλογών ανταλλάσοντας μέχρι και κλωτσιές, οι κατά τα άλλα σύντροφοι.
8. 1977 Συμμαχία Αριστερών και Προοδευτικών δυνάμεων. (Μ. Δρακόπουλος, Ηλίας Ηλιού, Ν. Κωσταντόπουλος, Γ. Μαγκάκης, Μπ. Πρωτόπαπας, Ν. Ψαρουδάκης. Ελαβον το 2,72% της αριστερής ημών καταθλίψεως.
9. 1987 Διάλυση των τακτικών μονάδων του ΚΚΕ εσωτερικού και σύσταση δύο κομμάτων. Δια της μεθόδου της μετεξελίξεως συστήθη η ΕΑΡ (Ελληνική Αριστερά με τον Λ. Κύρκο και αργότερα Φ. Κουβέλη) και δια της Αναβαθμίσεως το ΚΚΕ εσωτ. Ανανεωτική Αριστερά (Γ. Μπανιάς -έκανε για λίγο και γραμματέας του ΚΚΕ εσ.- άχρι τέλους του πριν από λίγες μέρες).
10. 1988 Σύσταση του μεγάλου Συνασπισμού με την διάχυση της ΕΑΡ σ' αυτόν και την αποδοχή τους από το ΚΚΕ ως συντρόφους της αυτής πλέον όχθης, αφού άλλαξαν όνομα, με απώτερο σκοπό τη διάλυση και διαρπαγή του καταρρέοντος τότε πασόκ (Χ. Φλωράκης και Λ. Κύρκος, οι οποίοι την πρώτη συντροφική καλημέρα τους την είπαν όταν συναντήθηκαν στ’ ασανσέρ).
11. 1991 Διάλυση του ενιαίου Συνασπισμού (ένα κομμάτι του το οδηγεί η κυρία Δαμανάκη εκτός βουλής για να το επιστρέψει εκεί ο Ν. Κωνσταντόπουλος) με την αποχώρηση του ΚΚΕ και την ταυτόχρονη διάσπασή του στο συνέδριο το 13 του (ναι, διεσπάσθη κανονικά και στη μέση ακριβώς το σκληρόν ΚΚΕ έκτοτε δε ζει και βασιλεύει σ' αυτό η κύρια Αλέκα Παπαρήγα).
12. Στον εναπομείναντα ενιαίο ΣΥΝ έχουμε Αλαβάνο Αλέκανδρο (νίκησε τον Μιχάλη Παπαγιαννάκη και στη συνέχεια αυτόν κατενίκησε κι ο θάνατος), αλλά και ίδρυση ΣΥΡΙΖΑ όπου Συν-γχωνεύονται χωρίς απαραίτητα και να χωνεύονται μεταξύ τους διάφορες πολιτικές συνιστώσες περίπου 11 (κάποιες έχουν μόνον τα αρχικά κομματικού τίτλου). Αλαβάνος χρίει διάδοχον τον Αλέξιον Τσίπρα (που κέρδισε Φώτη -Φανούριο Κουβέλη), και στη συνέχεια τον αποκηρύσσει.
13. Διάσπαση του ΣΥΝ εις μέρη δύο το 2010
α. Δημοκρατική Αριστερά (Φώτης Κουβέλης)
β. Το άλλο κομμάτι του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ κ.λπ. Συριζοποιείται πλήρως (Αλέξης Τσίπρας).
14. Εκλογές 2012 μετέχουν α. ΚΚΕ ατόφιο, β. ΣΥΡΙΖΑ-Ενωτικό Κοινωνικό Μέτωπο, γ. Δημοκρατική Αριστερά- Φώτης Κουβέλης
...........................................
ΥΓ. 1. Εως εδώ γενεές 14, τόσες δηλαδή που θα τους περάσουν οι οπαδοί τους μετά τις εκλογές αν…
ΥΓ. 2 Μπορεί να λανθάνουμε σε κάποιες χρονολογίες, τα πρόσωπα και με παραλείψεις, αλλά περιήγηση κάνουμε κι όχι διατριβή.
ΥΓ. 3 Ολο αυτό τον καιρό παράλληλα με τους παραπάνω σχηματισμούς άνθισαν διάφορες κομματικές συνάξεις, εκατοντάδες στον αριθμό, προερχόμενες από τις διασπάσεις του μορίου τους. Στις νυν εκλογές μετέχουν η δυναμική ΑΝΤΑΡΣΥΑ και ο νεοπαγής σχηματισμός ΚΚΕ (Μ-Λ)-Μ-Λ ΚΚΕ η ενότητα των οποίων επετεύχθη μετά 36 χρόνια αντιπαλότητας και κατατάραξε τα κατεστημένα και καθυστερημένα μυαλά της Αριστεράς εν Ελλάδι που δε λεν να ενωθούν (για να διαλυθούν φυσικά ακριβώς την επομένη), όπως δείχνει η ιστορία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου