Φτωχοί μα όχι άγιοι

Της Ξένιας Κουναλάκη, Καθημερινή, 16.5.13

Τα δεινά οικονομικά των κομμάτων, απόρροια της κρίσης και της αδυναμίας των τραπεζών να χορηγήσουν περαιτέρω δάνεια για την κάλυψη των αναγκών τους, προκαλούν εσωκομματικές έριδες και απειλούν με διάσπαση ακόμη και μέχρι πρότινος αρραγείς κομματικούς μηχανισμούς. Τις τελευταίες εβδομάδες παρακολουθούμε έναν ακήρυχτο εμφύλιο στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ με αφορμή τις καταγγελίες περί κακοδιαχείρισης από την προηγούμενη ηγεσία του κόμματος και τη «μαύρη τρύπα» των 114,5 εκατ. ευρώ, η οποία μπορεί να μην είναι «μαύρη», ούτε «τρύπα», αλλά απλό χρέος. Σπατάλες ταξιδιωτικές, φουσκωμένα ενοίκια, απλήρωτοι εργαζόμενοι επί πολλούς μήνες. Μια εικόνα, διόλου αγγελικά πλασμένη, για ένα κόμμα της ευρωπαϊκής Κεντροαριστεράς. Ακόμη και οι αποστάσεις που έλαβαν οι Γερμανοί σοσιαλδημοκράτες από τη Σοσιαλιστική Διεθνή, έχουν εμμέσως σχέση με αυτές τις δυσάρεστες εντυπώσεις που δημιουργήθηκαν σε σχέση με τα οικονομικά του, αλλά και τη γενικότερη φθορά του ΠΑΣΟΚ. Μετά το ΠΑΣΟΚ, στα θύματα της προαναφερθείσας τάσης που θέλει και τα κόμματα να χρεοκοπούν πρώτα οικονομικά, μετά οργανωτικά και τελικά να απαξιώνονται πολιτικά, ήρθε να προστεθεί το ΚΚΕ. Δημοσιογραφικές πληροφορίες θέλουν τον Σπύρο Χαλβατζή να αντικαθίσταται από τη θέση του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου του κομμουνιστικού κόμματος λόγω της οικονομικής δυσπραγίας, που πλήττει τα ταμεία του ΚΚΕ.

Πολλά στελέχη του κόμματος φαίνεται ότι του καταλογίζουν ευθύνες επειδή από την εποχή που ο ίδιος ήταν αρμόδιος ως μέλος του Πολιτικού Γραφείου επί των οικονομικών του κόμματος ξεκίνησε η καθοδική πορεία των άλλοτε ανθηρών επιχειρηματικών δραστηριοτήτων του κόμματος. Υπό αυτό το πρίσμα θα πρέπει να ερμηνευθεί και η καταψήφιση της έκθεσης για τον οικονομικό απολογισμό του κόμματος από τον κ. Χαλβατζή.

Μπορεί η σημερινή εικόνα ιστορικών κομμάτων να είναι αποκαρδιωτική, φέρνει όμως στο προσκήνιο το καίριο ζήτημα της διαφάνειας στον τρόπο χρηματοδότησης και διαχείρισης των πόρων τους. Η συνένοχη σιωπή μεταξύ των κομμάτων σπάει. Εστω και με τόσο οδυνηρό τρόπο, πρέπει να κατατεθεί ένας νέος νόμος, που θα ορίζει το καθεστώς οικονομικής λειτουργίας των κομμάτων. Ο Γιάννης Ραγκούσης είπε προχθές ότι ο νόμος είναι έτοιμος από την άνοιξη του 2011 και παραμένει έκτοτε στα συρτάρια του υπουργείου Εσωτερικών.

Στο πλαίσιο μιας νέας προσπάθειας οικονομικού ελέγχου των κομμάτων, θα πρέπει, τέλος, να διερευνηθεί ένα μεγάλο μυστήριο: οι αδιαφανείς πηγές οικονομικής υποστήριξης της Χρυσής Αυγής. Η απήχηση του κόμματος σε μεγάλη μερίδα του ελληνικού εκλογικού σώματος προέρχεται από τη «γενναιόδωρη» κοινωνική πολιτική, που ασκεί. Η Χ.Α. έχει ταχθεί κατά της κρατικής χρηματοδότησης. Ποιοι είναι λοιπόν οι χορηγοί της;